สมัยตอนยังเป็นวัยรุ่น 20 กว่าปีที่แล้ว เป็นเล็บขบตรงหัวแม่เท้าบ่อยมาก แล้วปล่อยปละละเลย ไปเตะบอลอยู่ทุกวัน 
จนในที่สุดก็อักเสบอย่างหนัก ช่วงนั้นทุกย่างก้าวของการเดิน ถ้านิ้วเท้าที่เป็นเล็บขบย่ำลงพื้น จะปวดมาก แบบมากๆ 
เคยถึงขนาดเดินแล้วเลือดทะลักออกมาจากหัวแม่เท้าก็มี ลำบากสุดๆ

สุดท้ายต้องไปถอดเล็บที่โรงพยาบาล แล้วก็เป็นๆหายๆ (เล็บขบ-อักเสบ-ถอดเล็บ-เป็นใหม่) วนลูปอยู่แบบนี้มาหลายปี 
ถอดเล็บรวมกันแล้วน่าจะ 4 ครั้งได้ กว่าจะหาย ไม่กลับไปเป็นอีก

ทุกวันนี้ยังจำความเจ็บปวดได้เป็นอย่างดี ทั้งตอนที่เล็บขบ  ไปจนถึงตอนที่เข้ารับการรักษา ฉีดยาชา ถอดเล็บ
 
โดยเฉพาะช่วงที่ต้องล้างแผลหลังถอดเล็บใหม่ๆ นี่คือฝันร้ายสุดๆ และต้องทำทุกวันจนกว่าเล็บจะขึ้นมาใหม่ 
(การล้างแผลช่วงที่เพิ่งถอดเล็บสดๆร้อนๆ อันนี้คือที่สุดแล้ว เพราะพอไม่มีเล็บ เนื้อที่อยู่ใต้นั้น มันเหมือนจะมีเส้นประสาท 
คือถ้ามีอะไรมาสะกิดแม้จะนิดเดียว นี่จิ๊ดขึ้นสมองเลย)

แค่คิดก็รู้สึกแปร๊ปที่หัวแม่เท้าขึ้นมาทันที 555

ประสบการณ์ที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตทางด้านร่างกายของคุณ เป็นแบบไหนครับ 
ไม่ว่าจะด้วยอุบัติเหตุ,ความเจ็บป่วย ฯลฯ อยากให้มาแชร์ประสบการณ์กันหน่อย 
ว่าเจอกันมาแบบไหน แล้วผ่านมันมาได้อย่างไร

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ

ปล.ย้ำ....กระทู้นี้พูดถึงความจำปวดทางด้านร่างกายหรือส่งผลกระทบกับอวัยวะโดยตรงนะครับ
ไม่เอาแบบ.....อกหัก หรือถูกคนที่รักหักหลัง ทรยศ เจ็บปวดที่สุดแล้ว อะไรแบบนี้ 555