การที่เรามาเรียนก็เพื่อมาเล่นเอาสังคม รับทราบและปฎิบัติตามจริยธรรม กฎหมายที่บัญญัติไว้ได้หรือที่ชอบพูดกันว่าเป็นคนดีของสังคม แล้วก็หาความรู้หรือบมเพาะความสมารถ(ความสนใจที่เรายินยอมที่จะใช้เวลามันโดยคงความสนุก)เพื่อนำสิ่งเหล่านี้มาประกอบอาชีพในอนาคตไม่ใช้หรอคะ?
คือมันเป็นคำถามที่ติดอยู่ในใจมาปีกว่าแล้วเราไม่หาข้อสรุปให้มันไม่ได้สักที
เรื่องมันมีอยู่ว่าเราเข้าเรียนม.ปลายสตรีชื่อดังแห่งหนึ่งในภาคอีสาน เข้าไปเราก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนมากหรอค่ะยอมรับตรงๆเลย เรียกว่าไม่ตั้งใจเรียนก็ได้ค่ะ เพราะตอนนั้นเราไม่มีแพชชั่นกับการเรียนแล้วก็ยังพยายามบูสตัวเองให้แอคทีปแต่ก็อย่างว่าใจมันไม่เอาแล้ว แต่งานเราส่งทุกครั้ง คำถามที่ครูถามตอบได้เราก็ตอบ มีสวนร่วมในการยกมือตอบคำถามบางครั้ง ตอบไม่ได้เราก็บอกว่าตอบไม่ได้ แต่หลายครั้งเราหลับในห้องทำเทสแล้วคะแนนที่ได้ไม่ดีเท่าไหร่ ครูหลายคนชอบแซะเราแล้วก็ทำตัวไม่มีเหตุผลกับเรากันสักเท่าไหร่ เช่น ม.4ติดศูนย์วิชาภูมิศาสตร์ทั้งๆที่ก็ส่งงานครบลองเดาดูไหมคะว่าเพราะอะไร นั้นเพราะคุณครูกรอกคะแนนผิดค่ร แล้วแทนที่จะรับผิดชอบครูเค้าดันให้เราไปยื้นแก้เองด้วย555 มาม.5คาปเคมีครูเค้าเป็นไรกับเราไม่รู้แซะเรายังกับ....เหมือนเห็นว่าเราทำหน้าตายไม่รู้สึกอะไร หูทวนลม แล้วคิดว่าทางนี้เป็นรูปปั้นไรความรู้สึกหรอคะถามจริง ที่เค้าทำเหตุมาจากว่าเราเข้าสายเรียนพิเศษใน zoom กับเค้าสายค่ะ มาม.6 โอ้วว้าวเลยค่ะ ไม่คิดว่าคนที่มีความสามรถทางการสอนแต่ไรความสารถทางการบมเพาะบุคลลากรจะมาเป็นครูที่ปรึกษาเค้าให้จำเนื้อหาแล้วไปท่องให้เค้าฟังเราแบ่งเป็นสองท่อนท่องครี่งแรกแล้วแต่เหลือท่อนสุดท้ายในวันสุดท้ายตอนเย็นตามเวลาที่ครูกำหนดเราเข้าไปท่องเป็นคนสุดท้ายค่ะ ข้อย่ำว่าตามเวลรที่ครูกำหนดครูเค้าพูดประมมาณว่าเราไม่มีความรับผิดชอบถ้าจะให้เอาแต่รอเราคงไม่ได้ แล้วมันก็เอาเปรียบคอื่นเค้า แล้วครูก็กรอกคะแนนไปแล้ว วันต่อมาเค้ามาพูดหน้าห้องถึงความรับผิดชอบ ขนาดคนที่มาท่องไม่ได้ยังขอเข้า zoom มาท่องกับครู แต่ เอะอะไรน่า ครูกรอกคะแนนไปแล้วไม่ใช้หรอคะ สภาพจิตใจเราตอนนั้นแย่มาก ถ้าถามว่าทำไมคือเราเกือบห้ามไม่ให้ตัวเองหักไม้บันทัดไปแท้งคอครูเค้าไม่ไดโชคดีที่ยังประคองสติไว้ได้ บอกตรงๆว่าเข้าไปเรียนมีแต่ป่วยจิต ที่ไม่ชอบเลยคือตอนไปเอาใบจบเราทำงานพิเศษที่เซเว่นก็เลยใส่ชุดเซไปเอา ครูที่ปรึกษามองเหยียดมาก555
เราไม่เข้าใจเลยจริงๆค่ะ ทั้งๆที่คนพวกนี้แค่ผ่านมาแล้วผ่านไปในชีวิตแต่มันก็ยังคงกวนใจเราในทุกวันนี้ในทุกครั้งที่นึกขึ้นได้ มันน่าหงุดงิดมาค่ะ
เข้าใจว่าปัญหามันเกิดจากตัวเราแต่คุณค่ะค่าเทอมค่าอุปกรณ์การเรียนเราหาจ่ายเอง(นี้เป็นเหตุผลหลักที่เราไม่ใส่ใจเรียนเลยค่ะ) ค่ากินค่าหอผู้ปกครองจ่ายให้ ที่ต่างจากคนอื่นคือเราไม่ได้บอกเรื่องนี้กับครูเหมือนคนส่วนใหญ่เพราะคนพวกนั้นแสนจะดูไม่น่าไว้ใใจเลยในสายตาเรา แค่ทำให้เด็กไว้ในทั้งทีเรียนจิตวิทยาเด็กมาเนี้ยควรพิจารณาตัวเองได้แล้วนะ
ทำไมมุมมองของคอื่นถึงมีผลต่อความรูสึกของตัวเรา? + ระบาย
คือมันเป็นคำถามที่ติดอยู่ในใจมาปีกว่าแล้วเราไม่หาข้อสรุปให้มันไม่ได้สักที
เรื่องมันมีอยู่ว่าเราเข้าเรียนม.ปลายสตรีชื่อดังแห่งหนึ่งในภาคอีสาน เข้าไปเราก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนมากหรอค่ะยอมรับตรงๆเลย เรียกว่าไม่ตั้งใจเรียนก็ได้ค่ะ เพราะตอนนั้นเราไม่มีแพชชั่นกับการเรียนแล้วก็ยังพยายามบูสตัวเองให้แอคทีปแต่ก็อย่างว่าใจมันไม่เอาแล้ว แต่งานเราส่งทุกครั้ง คำถามที่ครูถามตอบได้เราก็ตอบ มีสวนร่วมในการยกมือตอบคำถามบางครั้ง ตอบไม่ได้เราก็บอกว่าตอบไม่ได้ แต่หลายครั้งเราหลับในห้องทำเทสแล้วคะแนนที่ได้ไม่ดีเท่าไหร่ ครูหลายคนชอบแซะเราแล้วก็ทำตัวไม่มีเหตุผลกับเรากันสักเท่าไหร่ เช่น ม.4ติดศูนย์วิชาภูมิศาสตร์ทั้งๆที่ก็ส่งงานครบลองเดาดูไหมคะว่าเพราะอะไร นั้นเพราะคุณครูกรอกคะแนนผิดค่ร แล้วแทนที่จะรับผิดชอบครูเค้าดันให้เราไปยื้นแก้เองด้วย555 มาม.5คาปเคมีครูเค้าเป็นไรกับเราไม่รู้แซะเรายังกับ....เหมือนเห็นว่าเราทำหน้าตายไม่รู้สึกอะไร หูทวนลม แล้วคิดว่าทางนี้เป็นรูปปั้นไรความรู้สึกหรอคะถามจริง ที่เค้าทำเหตุมาจากว่าเราเข้าสายเรียนพิเศษใน zoom กับเค้าสายค่ะ มาม.6 โอ้วว้าวเลยค่ะ ไม่คิดว่าคนที่มีความสามรถทางการสอนแต่ไรความสารถทางการบมเพาะบุคลลากรจะมาเป็นครูที่ปรึกษาเค้าให้จำเนื้อหาแล้วไปท่องให้เค้าฟังเราแบ่งเป็นสองท่อนท่องครี่งแรกแล้วแต่เหลือท่อนสุดท้ายในวันสุดท้ายตอนเย็นตามเวลาที่ครูกำหนดเราเข้าไปท่องเป็นคนสุดท้ายค่ะ ข้อย่ำว่าตามเวลรที่ครูกำหนดครูเค้าพูดประมมาณว่าเราไม่มีความรับผิดชอบถ้าจะให้เอาแต่รอเราคงไม่ได้ แล้วมันก็เอาเปรียบคอื่นเค้า แล้วครูก็กรอกคะแนนไปแล้ว วันต่อมาเค้ามาพูดหน้าห้องถึงความรับผิดชอบ ขนาดคนที่มาท่องไม่ได้ยังขอเข้า zoom มาท่องกับครู แต่ เอะอะไรน่า ครูกรอกคะแนนไปแล้วไม่ใช้หรอคะ สภาพจิตใจเราตอนนั้นแย่มาก ถ้าถามว่าทำไมคือเราเกือบห้ามไม่ให้ตัวเองหักไม้บันทัดไปแท้งคอครูเค้าไม่ไดโชคดีที่ยังประคองสติไว้ได้ บอกตรงๆว่าเข้าไปเรียนมีแต่ป่วยจิต ที่ไม่ชอบเลยคือตอนไปเอาใบจบเราทำงานพิเศษที่เซเว่นก็เลยใส่ชุดเซไปเอา ครูที่ปรึกษามองเหยียดมาก555
เราไม่เข้าใจเลยจริงๆค่ะ ทั้งๆที่คนพวกนี้แค่ผ่านมาแล้วผ่านไปในชีวิตแต่มันก็ยังคงกวนใจเราในทุกวันนี้ในทุกครั้งที่นึกขึ้นได้ มันน่าหงุดงิดมาค่ะ
เข้าใจว่าปัญหามันเกิดจากตัวเราแต่คุณค่ะค่าเทอมค่าอุปกรณ์การเรียนเราหาจ่ายเอง(นี้เป็นเหตุผลหลักที่เราไม่ใส่ใจเรียนเลยค่ะ) ค่ากินค่าหอผู้ปกครองจ่ายให้ ที่ต่างจากคนอื่นคือเราไม่ได้บอกเรื่องนี้กับครูเหมือนคนส่วนใหญ่เพราะคนพวกนั้นแสนจะดูไม่น่าไว้ใใจเลยในสายตาเรา แค่ทำให้เด็กไว้ในทั้งทีเรียนจิตวิทยาเด็กมาเนี้ยควรพิจารณาตัวเองได้แล้วนะ