ทำไมบางคนชอบบ่นคิดถึงอะไรบางอย่างแต่สุดท้ายก็ไม่กลับไปหามันอีก

ความคิดถึงเป็นสิ่งที่ห้ามกันไม่ได้แน่นอนคนเรามีสิ่งที่คิดถึงตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีก็ตามแต่โดยส่วนใหญ่แล้วสิ่งที่คิดถึงมักจะเป็นสิ่งที่ดีที่ผ่านไปแล้วและเราอยากให้มันกลับมาอีกแม้มันจะย้อนกลับมาไม่ได้แต่ก็รู้สึกดีที่คิดถึงมัน แต่ผมสงสัยว่าทำไมบางครั้งคนเราก็บ่นคิดถึงสถานที่บางแห่งหรือว่าอะไรบางอย่างแต่สุดท้ายก็ไม่กลับไปหามันอีกอยู่ดีแล้วจะบ่นเพื่อ เช่นตอนจบรด.คนก็บ่นคิดถึงชีวิตการเรียนรด.คิดถึงครูฝึกแต่สุดท้ายก็ไม่กลับไปเรียนกลับไปหาครูฝึกอีก หรือว่าตอนเรียนจบมัธยมหรือมหาวิทยาลัยก็บ่นคิดถึงชีวิตสมัยเรียนแต่สุดท้ายแล้วก็ไม่กลับไปเรียนมันอีกหรือบ่นคิดถึงอาจารย์แต่สุดท้ายก็ไม่กลับไปหาอาจารย์อีก

แล้วจะบ่นเพื่ออะไรล่ะครับในเมื่อสุดท้ายคุณก็ไม่กลับไปหามันอีกอยู่ดีเข้าใจครับมันอาจจะเป็นความทรงจำที่ดีของคุณหรืออาจจะเป็นสิ่งที่คุณคิดแล้วมันประทับใจและรู้สึกว่ามันดีกว่าปัจจุบัน ผมก็เป็นครับที่เป็นแบบนี้หลายๆครั้งผมก็คิดถึงชีวิตสมัยเรียนเพราะผมเคยได้รับการยอมรับและรู้สึกว่าตัวเองเก่งกว่าตัวเองในวัยทำงานแม้ว่าชีวิตผมจะพัฒนาตัวเองมามากแล้วก็ตาม  หรือว่าคนเราก็แค่บ่นคิดถึงไปเฉยๆสุดท้ายก็ใช้ชีวิตต่อไปอยู่ดี