ในวัยทำงาน ทุกคนมีเพื่อนที่คุยกันได้ทุกเรื่องไหมคะ

คนที่คุยกันได้ทุกเรื่อง ตอนที่มีกับไม่มี ชีวิตเปลี่ยนไปยังไงบ้างคะ

เข้าสู่วัยทำงานมาได้ซักระยะ เพื่อนวัยเรียนก็แยกย้ายกันไป ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว
เราได้เจอเพื่อนคนนี้ตอนที่เรียนจบแล้วค่ะ

เมื่อก่อนเราเป็นคนมืดมนมาก หน้าบึ้งตลอด ใครเรียกไม่หัน ไม่สนใจ ทัศนคติต่อโลกใบนี้คือแย่มาก กำ
พอมีเพื่อนคนนี้แล้ว เราก็สดใสขึ้น ใช้ชีวิตแบบคนปกติกับเขาเป็นซะที 555555

ไม่ใช่ว่าเพื่อนเป็นคนสดใสมากไรงี้นะ เพื่อนก็มืดมนพอกัน คนมืดมน2คนมาเจอกัน ก็ช่วยประคับประคองกันและกันขึ้นมาได้

ถ้าไม่มีเพื่อนคนนี้ ก็ไม่รู้เลยว่าเราจะมืดมนจมดิ่งขนาดไหน รู้สึกว่าการมีคนที่คุยได้ทุกเรื่องนั้นสำคัญมากๆๆๆจริงๆ
เลยอยากรู้ของเพื่อนๆชาวพันทิพบ้างค่ะว่าคิดเห็นกันอย่างไรบ้าง