นั่งเหงาหงอย

ไปไหน มาไหน...เจอแต่คนก้มหน้าก้มตาจิ้มโทรศัพท์ อ่านโน้ นอ่านนี้ ก็เจอแต่การเล่นเฟซเล่นไลน์ คุณ ๆ ช่วยชี้ชวน แนะนำหน่อย การมีเฟซและเล่นไลน์ ทำให้ชีวิตมีชีวา ผู้ชายอายุ 50 กว่า ที่อยู่แบบอ้างว้าง เหงา

เมื่อก่อนยายเราเป็นคนทานอาหารรสจัดรวมถึงคนในบ้าน​ด้วยค่ะ พออายุมากขึ้นก็ไม่สามารถกินเผ็ดได้ ความหลากหลายในเมนูก็ลดลงเริ่มมีการหงุดหงิดเวลาให้กินข้าว​ ติดของหวานมากขึ้นเจาะน้ำตาลปลายนิ้ว​ได้ค่า​500นิดๆ

จขกท. ชอบกินไข่เป็ดมาก ไข่เป็ดต้ม ทำไข่เจียว ไข่ดาว ทำไข่พะโล้ เอามาผัดใส่ผักต่างๆ อย่างผัดบวบ ผัดฟักทอง ก็รู้สึกว่าอร่อยและชอบกว่าไข่ไก่ แต่หาซื้อค่อนข้างยาก ไม่ได้มีขายทั่วไปเหมือนไข่ไก่ ส่วนนึงอาจ

เลี้ยงแบบปล่อย ๆ คุ้ยเขี่ยดิน ก็เสี่ยงได้รับพยาธิ โรคอื่น ๆ ก็เช่น เปลือกตาบวมหนอง ไก่เหงา (ซึม) หรือคอหงิก (ควบคุมคอไม่ได้) ฯลฯ สมัยเด็ก ๆ เหมือนจะต้องไปซื้อ "ข้าวเปี๋ยน" (ปลายข้าว? จมูกข้

เหมือนกลุ่มร้าง บรรยากาศเหงาหงอยมาก เท่าที่จับอารมณ์คือ พวกถือยาวกะรวยคำโตขาดทุนกันยับ ถามจริงๆ อนาคตคริปโตจะไปรอดไหมครับ สงสารเพื่อนๆหลายคนที่ตอนนี้หน้าซีดเซียวกันไปหมด