คงเพราะ ในพันทีป เราไม่รู้จักกัน ผมก็จะเล่าเรื่องจรีงได้ เพราะ คุณไม่รู้ว่าผมเป็นใคร ถึงรู้ ผมก็ไม่ใช่ใคร โนบอดี้ มากๆ ในสังคม

เรื่องคือ ผมมีพี่น้อง 4 คน พี่คนโต ล้างผลาญมาก เอาตังค์ พ่อ แม่ ลุง ป้า น้า อา และ จากน้องสาว และ ผม 

แถมไปโกงที่ทำงาน เจ้าหนี้ตามถึงบ้าน นักเลง มาทวงตังค์ เจอ พ่อผม นักเลง 6 คน ยืนล้อมพ่อผม ตอนแรก รอบแรก แม่บอกผมว่าอย่าออกไป เพราะเขาคงไม่ทำอะไรคนแก่ แต่ พวกมันก็มากันอีก รอบสอง ผมออกไปเลย นักเลง 6 คน ผมก็บอกไปว่า พี่ชายผมไม่ได้อาศัยที่นี่ นานแล้ว ถ้าเขาเป็นหนี้ พวกพี่ๆ ก็รบกวนช่วยทำตามกฎหมาย พวกนักเลง ก็มองหน้ากัน แบบ ผมตอนนั้นยอมรับเลยว่า ผมกับพ่อ อาจโดนกระทืบตรงนั้น หน้าบ้านตัวเองแหล่ะ แต่ คงโชคดี พวกพี่ๆนักเลง เขาไม่ทำอะไร แต่ แม่ร้องไห้หนักมา แล้วแม่ก็ หายใจไม่สะดวก พ่อก็นั่งร้องไห้

คือ ผมละเกลียดไอ้พี่ชายคนนี้หนักมากๆ ทำให้พ่อแม่ที่ส่งเสียมันจนเรียนจบ ต้องมาทุกข์ใจตอนแก่ 

ต่อมา บ้านต้องเอาไปจำนอง เพื่อใช้หนี้ให้พี่ชายคนนี้ และ ผม หาตังค์มาคืนจนครบ ได้บ้านกลับมา พี่ชายผม บอกว่า จะมาอยู่ ผมบอกเลยว่า ไม่ให้อยู่ นี่บ้าน กู บ้าน กู ไม่ให้  อยู่ ผมพูดตรงๆเลย 

พี่ชายผม ทำหน้างง บอกไม่นึกว่าจะได้ฟังคำนี้ ผมเลยพูดไปว่า ไม่นึกใช่ไหม คือ คำนี้น่ะ กู นึกมานานแล้ว และ ผมก็บอกเลย ต่อยกันวันนั้น ก็คงต้องทำละ สำหรับ ไอ้พี่ชายตัวนี้ 

พ่อแม่ ร้องไห้ ที่ผมกับเขาทะเลาะกัน แต่ ผมไม่สน แยกบ้านไป นานแล้ว ก่อแต่เรื่อง ไม่ต้องกลับมา ตายก็ไม่แน่นะ จะไปงานศพมันไหม 

ขอบคุณครับ จบแค่นี้