คิดยังไงกับรักทางไกลครับ

ผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึงผ่านเฟสบุ๊คได้ไม่นานโดยมีจุดเริ่มต้นมาจากเราทั้งคู่จะเข้าเรียนที่เดียวกันเลยได้รู้จักกัน(เราจะลงเรียนพรีดีกรี ของม.ราม) อะไรก็ไม่รู้ทำให้เรารู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้แบบบอกไม่ถูกเลย เราก็ค่อยๆคุยกันหยอดกันวันละนิดมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ก็ผ่านมาสักระยะหนึ่งแล้ว เราทั้งคู่ไม่ได้มีสถานะที่ชัดเจน แต่ในเรื่องการแสดงความรักหรือความจริงใจก็ชัดเจน เพราะเราทั้งคู่ก็คิดเหมือนๆกันว่าจะดูใจกันไปเรื่อยๆก่อน ตัวเขาเป็นลูกผู้หญิงคนเดียว และเขาก็ไม่เคยมีแฟนมาก่อน เคยมีก็แต่คนคุย ส่วนตัวผมนั้นเคยมีแฟนมาแล้ว แต่ก็เลิกรากันไปนานมากแล้ว เขาก็บอกผมว่าเขาเป็นลูกสาวคนเดียวแล้วครอบครัวเขาก็เป็นห่วงมากๆอย่กให้ลูกได้คนดีๆ ดังนั้นเวลามีคนคุยเขาก็จะยังไม่บอกเพราะก็กลัวแบบส่าคุยๆไปก็เลิกซะแล้วกลัวท่านก็จะเสียความรู้สึกอะไรประมาณนี้ ซึ่งผมก็ยินดีที่จะยังไม่เปิดเผยอะไรมาก แต่ช่วงนี้ก็จะมีเรื่องที่แม่เขาก็คิดว่ายังไม่มีใคร ท่านไปเจอผช.คนนึงท่านน่าจะชอบเด็กคนนี้เลยพยายามจะจับคู่ให้ เขาก็บอกผมเรื่องนี้ ความรู้สึกหลังจากที่รู้บอกเลยว่าเป็นกังวลมาก จากคนที่ก็เคยมีรักทางไกลหลายครั้ง และ สบายใจทุกๆครั้งเพราะเรารู้สึกดีกับรักทางไกลมากกว่า แต่พอเจอเรื่องนี้เราดันคิดมาก ผ่านไป1วันผมตัดสินใจถามเรื่องนี้ เขาก็ให้เราเชื่อใจเขา เขาไม่มีใครหรอกนอกจากเรา ซึ่งเขาก็บอกเราตลอดว่าผช.คนนั้นทักมาซึ่งเขาก็เย็นชาใส่ เราก็สบายใจได้ในระดับหนึ่งแล้ว และเราก็เชื่อใจเขา แต่วันนี้แม่เขาให้ผช.คนนั้นมาหาที่บ้านมาอยู่ด้วยกันเล่นด้วยกันอะไรประมาณนี้ซึ่งผมก็พอจะรู้มาบ้างแล้วเพราะเขาก็บอกเรื่องนี้กับผม ผมก็วางใจและเขาก็บอกว่าพยายามเลี่ยงแล้วทั้งที่ไม่คุยด้วย พยายามแชทกับผมด้วยให้เขารู้สึกว่าเราไม่ได้ เขาบอกผมประมาณนี้ เรื่องแบบนี้มีใครเคยเจอแบบผมบ้าง หรือ คิดยังไงก็เรื่องนี้มาพูดคุยกันได้ คิดว่าจะไปรอดไหม