[Spoil] Attack on Titan : Chapter "Bad Boy" 18 Pages เต็มตอน


Attack on Titan : Chapter "Bad Boy" 18 Pages เต็มตอน 


สวัสดีค่ะ ห่างหายกันไปนานเลยกับ Attack on Titan 
วันนี้จะเข้ามาสปอยเนื้อเรื่องของตอนที่มีชื่อว่า "Bad Boy" ค่ะ หรือก็คือหากใครที่ติดตามจะรู้ว่าหลังเรื่องอวสานไปแล้ว 
มีข่าวออกมาว่า อ.อิซายามะ จะเขียนตอนพิเศษเพิ่ม , วาดเพิ่ม , อะไรทำนองนี้โดยวางจำหน่ายวันที่ 30 เมษายน 2567 
ซึ่งเกินครึ่งเข้าใจว่าจะวาดอธิบายตอนจบใหม่ และหัวข้อสุดฮิตอย่าง 'เปลี่ยนตอนจบ' 55555

จริง ๆ ไม่ใช่นะคะ อ.อิซายามะ วาดตอนพิเศษ 18 หน้านี้เป็นเรื่องวัยเด็กของรีไวค่ะ
ฉากเรื่องก็คือเป็นหลังจบสงครามไปแล้ว รีไวมาอยู่กับฟัลโก้ และกาบิ และเล่าให้ฟังค่ะ (ตามภาพปกเลย) ไปอ่านกันเลยดีกว่า
แปลผิดพลาดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ ฉบับนี้ดูทรงแล้วไม่น่าจะได้เข้าไทยค่ะ และตัวแปลอังกฤษที่เราเซฟมาเป็นแฟน ๆ แปลกันเองค่ะ



"Bad Boy" (悪童 Akudō?) คือบทพิเศษที่สามของซีรีย์ Attack on Titian
เขียนและวาดภาพโดย อ.อิซายามะ อาจิเมะ ซึ่งจะรวมอยู่ในตอนต้นเล่มของ Vol. 35 

สรุปเรื่องแบบสั้น ๆ  (Overview)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้



*** Spoil 18 Pages ***


รีไว : [ ฉันเกิดที่เมืองใต้ดิน และเคยเห็นแค่สิ่งที่อยู่ใต้ดินเท่านั้น เพราะแบบนั้นฉันก็เลยคิดว่า
มันเป็นที่สกปรกโสโครก และเน่าเสียไปจนถึงอากาศที่ใช้หายใจ
ยิ่งฉันเข้าใจเรื่องพวกนี้มากเท่าไหร่ เวลามองไปที่แม่ ท่าทางของแม่ก็ดูสง่างามมากขึ้นเท่านั้น .... ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : [นั่นเป็นสิ่งที่ฉันจำได้อย่างชัดเจนที่สุดคือ ฉันไม่อยากสูญเสียมันไป ...]

ผู้ชาย 1 : ไอ้เด็กเวรเอ้ย!!
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เห้ย หยุดนะ!! แกไม่รู้หรอว่าไอ้หมอนี้เป็นใคร ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เด็กนี่คือเด็กที่ "Kenny The Ripper" กำลังตามหาอยู่นะ ถ้าเขาจับได้พวกเราก็เสร็จกัน!!
หวังว่าคงไม่ถูกจับได้นะ แค่หั่นมันออกเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนให้หมูให้หมากินก็คงพอแล้วมั้ง 

ผู้ชาย 1 : มันไม่สำคัญหรอกว่าไอ้เด็กนี่มาจากไหน แต่ที่สำคัญคือมันมาแตะสินค้าของเรา 
และถ้าพวกอันธพาลอย่างพวกเราโดนดูถูกที่ใต้ดินแบบนี้ละก็ นั่นคือจุดจบของแกแล้ว 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : เห้ย เอาคืนมานะโว้ย นั่นของแม่ฉัน 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ก็ไม่เชิงนะ สิ่งนี้ถูกเอามาจำนำโดยตัวโอลิเวียเอง ตอนที่นางป่วย และกำลังดิ้นรนหาอาหารประทังชีวิต
ตอนนี้เจ้าของร้านจำนำตระหนักถึงคุณค่าของมันแล้ว และจะเอามันไปขาย

ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : แกเป็นหัวขโมยสกปรกที่แอบขึ้นรถขนสินค้า ที่กำลังจะมุ่งหน้าไปบนดิน 
รู้ตัวใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าโดนจับได้ ? ... หรือมันมากไปที่จะคาดหวังว่าเด็กที่เกิดจากโสเภณีใต้ดินจะมีความคิดถึงเรื่องผลที่ตามมากันนะ 

ผู้ชาย 3 : เห้ย แต่ว่านะฉันว่าไอ้เด็กนี่ก็เอาไปขายได้เหมือนกันนะ 
ผู้ชาย 1 :  เออก็จริงแหะ ... ขายอะไรก็ได้ก็เป็นคติประจำแก็งค์พวกเราอยู่ละ ...
เราควรให้มันทำงานแบบเดียวกับแม่ของมันเองนะว่าไหม มันอาจจะมีพรสวรรค์เหมือนแม่มันก็ได้ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : ไปตายซะ ไอ้หมูอ้วน!!
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เห้... และจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราขายมัน 
ผู้ชาย 1 : ถ้าเราไม่ฝึกมัน เราจะไม่ได้ลูกค้าเลย ต้องสั่งสอนมันให้รู้ถึงบทเรียน ว่าไม่ควรต่อต้านพวกเราอีก 
แล้วค่อยเพิ่มราคาค่าตัวของมัน 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เราขายศพไม่ได้นะ .... 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ทำแบบนั้นจะแย่เอานะ 
ผู้ชาย 3 : เป็นแค่อาหารหมู
ผู้ชาย 4 : ไปกันเถอะ 

รีไว : [ฉันรู้ว่า ฉันประมาทพวกมันไป ฉันไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะเอาของ ๆ แม่คืนมาได้ ฉันแค่อยากจะกบฎพวกมัน ] 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : [ฉันอยากจะถ่มน้ำลายใส่ไอ้โลกเส็งเครงนี่ ... ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไวฉีกหนังหน้าของชายคนที่ 1 ออกมา และฆ่าพวกที่เหลือทั้งหมด 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : มันทำอะไรของมันน่ะ ...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : [ฉันไม่คิดว่าเกิดอะไรแปลก ๆ ขึ้นกับฉันตอนนั้น 
ความเจ็บปวดที่หัวมันหายไปหมด ฉันรู้สึกสงบนิ่ง และใจเย็นมาก เหมือนหัวของฉันกำลังจมอยู่ในน้ำ] 

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : [และความคิดที่ว่า ต้องทำอะไรต่อไปก็เข้ามา ฉันแค่ทำตามสัญชาตญาณ และปฎิบัติตามนั้น ] 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : นี่คือสิ่งที่แกอยากได้เอามันไป และไปซะ ... อีกอย่างจะเอาอะไรไปก็ตามใจแกเลยนะ 
แกเป็นเด็กที่เคนนี่รับมาเลี้ยงแบบผิดกฏหมายใช่ไหม นั่นก็แปลว่า .... 
รีไว : อะไร หมายความว่าไง 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ไม่มีอะไรหรอก ที่สำคัญคือไอ้หมูตอนที่ทำร้ายแกนั่นตายไปแล้ว ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ
และพยายามห้ามเขาไม่ให้ทำร้ายแกด้วยซ้ำ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : งั้นหรอกหรอ 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) :  เหมือนแกจะจำไม่ได้นะ ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้ 
 ตัวหนังสือเบลอมาก มองไม่เห็นนะคะว่าพูดว่าอะไร แต่ลุงแว่นกำลังแก้ตัวค่ะ 

รีไว : ใช่ 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) :  พวกเขาจะทุกข์ยิ่งกว่าความตาย ...
มีเพื่อนของฉันหลายร้อยชีวิตถูกประหารและเอาศพไปอัดไว้ในห้องขังและถูกแมลงกัดกิน
รีไว : ใช่ ถูกต้องแล้ว 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับแก ฉันเป็นคนเดียวที่ช่วยแกได้นะ
เพราะงั้นหยุดทำเรื่องพวกนี้และอย่าทำอะไรให้แม่เสียใจดีกว่าไหม แบบนั้นไม่ดีกว่าหรอ ?? 

รีไว : .... ไม่รู้สิ แต่ถ้าเป็นเคนนี่จะไม่ปล่อยแกไว้นะ 
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ฉันอยากจะช่วยแกนะ เชื่อฉันเถอะ 
รีไว : .... ไม่ต้องห่วงหรอก คงไม่มีใครเชื่อว่าเด็กอย่างฉันจะฆ่าพวกแกทุกคน ไอ้โง่ 

รีไวฆ่าหมดทุกคน 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว : [พลังฉันตื่นขึ้นมา เคนนี่ทิ้งเขาไปแล้ว สิ่งเดียวที่ไม่เคยหายไปคือความทรงจำเกี่ยวกับแม่] 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไวชงชากิน และนึกถึงแม่ตัวเอง 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไวจับหูของถ้วยชาเพื่อดื่ม แต่ด้วยความที่มันเก่าแล้วมันหัก ถ้วยชาตกแตก 
ตั้งแต่นั้นรีไวจึงไม่จับหูถ้วยชากินอีกเลย 

รีไว : ตั้งแต่นั้นฉันก็สาบานว่าจะไม่จับหูถ้วยแก้วไหนอีกเลย 
กาบิ : หนูขอโทษนะคะที่เคยล้อเลียนหัวหน้า หนูสาบานว่าจะไม่ถือหูถ้วยแก้วอีกต่อไปค่ะ 
ฟัลโก้ : หยุดนะ พวกคุณกำลังจะทำให้ผมร้องไห้... 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

จบบริบูรณ์ 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่