Attack on Titan : Chapter "Bad Boy" 18 Pages เต็มตอน
สวัสดีค่ะ ห่างหายกันไปนานเลยกับ Attack on Titan
วันนี้จะเข้ามาสปอยเนื้อเรื่องของตอนที่มีชื่อว่า "Bad Boy" ค่ะ หรือก็คือหากใครที่ติดตามจะรู้ว่าหลังเรื่องอวสานไปแล้ว
มีข่าวออกมาว่า อ.อิซายามะ จะเขียนตอนพิเศษเพิ่ม , วาดเพิ่ม , อะไรทำนองนี้โดยวางจำหน่ายวันที่ 30 เมษายน 2567
ซึ่งเกินครึ่งเข้าใจว่าจะวาดอธิบายตอนจบใหม่ และหัวข้อสุดฮิตอย่าง 'เปลี่ยนตอนจบ' 55555
จริง ๆ ไม่ใช่นะคะ อ.อิซายามะ วาดตอนพิเศษ 18 หน้านี้เป็นเรื่องวัยเด็กของรีไวค่ะ
ฉากเรื่องก็คือเป็นหลังจบสงครามไปแล้ว รีไวมาอยู่กับฟัลโก้ และกาบิ และเล่าให้ฟังค่ะ (ตามภาพปกเลย) ไปอ่านกันเลยดีกว่า
แปลผิดพลาดยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ ฉบับนี้ดูทรงแล้วไม่น่าจะได้เข้าไทยค่ะ และตัวแปลอังกฤษที่เราเซฟมาเป็นแฟน ๆ แปลกันเองค่ะ
"Bad Boy" (悪童 Akudō?) คือบทพิเศษที่สามของซีรีย์ Attack on Titian
เขียนและวาดภาพโดย อ.อิซายามะ อาจิเมะ ซึ่งจะรวมอยู่ในตอนต้นเล่มของ Vol. 35
สรุปเรื่องแบบสั้น ๆ (Overview)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ในอดีตที่เมืองใต้ดิน รีไวในวัยเด็กพยายามแอบเข้าไปในรถม้าขนสินค้าเพื่อไปเอาชุดน้ำชาของแม่เขาคืน แต่ถูกเจ้าของซ่องจำนำที่รับชุดน้ำชาไว้หลังจากที่แม่รีไวตายจับได้ หลังจากรีไวถูกจับได้ พวกเขาก็รุมทำร้ายรีไว และคิดว่าจะเอารีไวไปขายให้พวกบนดิน เมื่อรีไวตอบโต้อย่างหนัก ก็ถูกทุบตี ซึ่งในเวลานั้นเองพลังรีไวตื่นขึ้นและรีไวฆ่าทุกคนที่ทำร้ายเขาอย่างไร้ความปราณี จนถึงพ่อค้าคนสุดท้ายที่พยายามอ้างนั่นนี่ว่าตัวเองไม่ได้ทำ แต่สุดท้ายรีไวก็ไม่สน และฆ่าทิ้งเช่นกัน ต่อมาไม่นานเคนนี่หายไป และทิ้งเขาไว้ รีไวกลับไปที่ห้องของแม่ และชงชาให้ตัวเอง ในขณะที่เขากำลังจะหยิบชาดื่ม หูของถ้วยชาก็ดันแตก และทำให้ถ้วยชาตกแตก รีไวจึงกล่าวว่าหลังจากนั้นเขาก็ไม่ถือแก้วน้ำโดยจับที่หูแก้วอีกเลย
*** Spoil 18 Pages ***
รีไว : [ ฉันเกิดที่เมืองใต้ดิน และเคยเห็นแค่สิ่งที่อยู่ใต้ดินเท่านั้น เพราะแบบนั้นฉันก็เลยคิดว่า
มันเป็นที่สกปรกโสโครก และเน่าเสียไปจนถึงอากาศที่ใช้หายใจ
ยิ่งฉันเข้าใจเรื่องพวกนี้มากเท่าไหร่ เวลามองไปที่แม่ ท่าทางของแม่ก็ดูสง่างามมากขึ้นเท่านั้น .... ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [นั่นเป็นสิ่งที่ฉันจำได้อย่างชัดเจนที่สุดคือ ฉันไม่อยากสูญเสียมันไป ...]
ผู้ชาย 1 : ไอ้เด็กเวรเอ้ย!!
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เห้ย หยุดนะ!! แกไม่รู้หรอว่าไอ้หมอนี้เป็นใคร ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เด็กนี่คือเด็กที่ "Kenny The Ripper" กำลังตามหาอยู่นะ ถ้าเขาจับได้พวกเราก็เสร็จกัน!!
หวังว่าคงไม่ถูกจับได้นะ แค่หั่นมันออกเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนให้หมูให้หมากินก็คงพอแล้วมั้ง
ผู้ชาย 1 : มันไม่สำคัญหรอกว่าไอ้เด็กนี่มาจากไหน แต่ที่สำคัญคือมันมาแตะสินค้าของเรา
และถ้าพวกอันธพาลอย่างพวกเราโดนดูถูกที่ใต้ดินแบบนี้ละก็ นั่นคือจุดจบของแกแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : เห้ย เอาคืนมานะโว้ย นั่นของแม่ฉัน
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ก็ไม่เชิงนะ สิ่งนี้ถูกเอามาจำนำโดยตัวโอลิเวียเอง ตอนที่นางป่วย และกำลังดิ้นรนหาอาหารประทังชีวิต
ตอนนี้เจ้าของร้านจำนำตระหนักถึงคุณค่าของมันแล้ว และจะเอามันไปขาย
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : แกเป็นหัวขโมยสกปรกที่แอบขึ้นรถขนสินค้า ที่กำลังจะมุ่งหน้าไปบนดิน
รู้ตัวใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าโดนจับได้ ? ... หรือมันมากไปที่จะคาดหวังว่าเด็กที่เกิดจากโสเภณีใต้ดินจะมีความคิดถึงเรื่องผลที่ตามมากันนะ
ผู้ชาย 3 : เห้ย แต่ว่านะฉันว่าไอ้เด็กนี่ก็เอาไปขายได้เหมือนกันนะ
ผู้ชาย 1 : เออก็จริงแหะ ... ขายอะไรก็ได้ก็เป็นคติประจำแก็งค์พวกเราอยู่ละ ...
เราควรให้มันทำงานแบบเดียวกับแม่ของมันเองนะว่าไหม มันอาจจะมีพรสวรรค์เหมือนแม่มันก็ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : ไปตายซะ ไอ้หมูอ้วน!!
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เห้... และจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราขายมัน
ผู้ชาย 1 : ถ้าเราไม่ฝึกมัน เราจะไม่ได้ลูกค้าเลย ต้องสั่งสอนมันให้รู้ถึงบทเรียน ว่าไม่ควรต่อต้านพวกเราอีก
แล้วค่อยเพิ่มราคาค่าตัวของมัน
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เราขายศพไม่ได้นะ ....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ทำแบบนั้นจะแย่เอานะ
ผู้ชาย 3 : เป็นแค่อาหารหมู
ผู้ชาย 4 : ไปกันเถอะ
รีไว : [ฉันรู้ว่า ฉันประมาทพวกมันไป ฉันไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะเอาของ ๆ แม่คืนมาได้ ฉันแค่อยากจะกบฎพวกมัน ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [ฉันอยากจะถ่มน้ำลายใส่ไอ้โลกเส็งเครงนี่ ... ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไวฉีกหนังหน้าของชายคนที่ 1 ออกมา และฆ่าพวกที่เหลือทั้งหมด
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : มันทำอะไรของมันน่ะ ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

รีไว :
[ฉันไม่คิดว่าเกิดอะไรแปลก ๆ ขึ้นกับฉันตอนนั้น
ความเจ็บปวดที่หัวมันหายไปหมด ฉันรู้สึกสงบนิ่ง และใจเย็นมาก เหมือนหัวของฉันกำลังจมอยู่ในน้ำ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [และความคิดที่ว่า ต้องทำอะไรต่อไปก็เข้ามา ฉันแค่ทำตามสัญชาตญาณ และปฎิบัติตามนั้น ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : นี่คือสิ่งที่แกอยากได้เอามันไป และไปซะ ... อีกอย่างจะเอาอะไรไปก็ตามใจแกเลยนะ
แกเป็นเด็กที่เคนนี่รับมาเลี้ยงแบบผิดกฏหมายใช่ไหม นั่นก็แปลว่า ....
รีไว : อะไร หมายความว่าไง
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ไม่มีอะไรหรอก ที่สำคัญคือไอ้หมูตอนที่ทำร้ายแกนั่นตายไปแล้ว ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ
และพยายามห้ามเขาไม่ให้ทำร้ายแกด้วยซ้ำ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : งั้นหรอกหรอ
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เหมือนแกจะจำไม่ได้นะ ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้
ตัวหนังสือเบลอมาก มองไม่เห็นนะคะว่าพูดว่าอะไร แต่ลุงแว่นกำลังแก้ตัวค่ะ
รีไว : ใช่
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : พวกเขาจะทุกข์ยิ่งกว่าความตาย ...
มีเพื่อนของฉันหลายร้อยชีวิตถูกประหารและเอาศพไปอัดไว้ในห้องขังและถูกแมลงกัดกิน
รีไว : ใช่ ถูกต้องแล้ว
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับแก ฉันเป็นคนเดียวที่ช่วยแกได้นะ
เพราะงั้นหยุดทำเรื่องพวกนี้และอย่าทำอะไรให้แม่เสียใจดีกว่าไหม แบบนั้นไม่ดีกว่าหรอ ??
รีไว : .... ไม่รู้สิ แต่ถ้าเป็นเคนนี่จะไม่ปล่อยแกไว้นะ
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ฉันอยากจะช่วยแกนะ เชื่อฉันเถอะ
รีไว : .... ไม่ต้องห่วงหรอก คงไม่มีใครเชื่อว่าเด็กอย่างฉันจะฆ่าพวกแกทุกคน ไอ้โง่
รีไวฆ่าหมดทุกคน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [พลังฉันตื่นขึ้นมา เคนนี่ทิ้งเขาไปแล้ว สิ่งเดียวที่ไม่เคยหายไปคือความทรงจำเกี่ยวกับแม่]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไวชงชากิน และนึกถึงแม่ตัวเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไวจับหูของถ้วยชาเพื่อดื่ม แต่ด้วยความที่มันเก่าแล้วมันหัก ถ้วยชาตกแตก
ตั้งแต่นั้นรีไวจึงไม่จับหูถ้วยชากินอีกเลย
รีไว : ตั้งแต่นั้นฉันก็สาบานว่าจะไม่จับหูถ้วยแก้วไหนอีกเลย
กาบิ : หนูขอโทษนะคะที่เคยล้อเลียนหัวหน้า หนูสาบานว่าจะไม่ถือหูถ้วยแก้วอีกต่อไปค่ะ
ฟัลโก้ : หยุดนะ พวกคุณกำลังจะทำให้ผมร้องไห้...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จบบริบูรณ์
[Spoil] Attack on Titan : Chapter "Bad Boy" 18 Pages เต็มตอน
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เด็กนี่คือเด็กที่ "Kenny The Ripper" กำลังตามหาอยู่นะ ถ้าเขาจับได้พวกเราก็เสร็จกัน!!
หวังว่าคงไม่ถูกจับได้นะ แค่หั่นมันออกเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนให้หมูให้หมากินก็คงพอแล้วมั้ง
รีไว : เห้ย เอาคืนมานะโว้ย นั่นของแม่ฉัน
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ก็ไม่เชิงนะ สิ่งนี้ถูกเอามาจำนำโดยตัวโอลิเวียเอง ตอนที่นางป่วย และกำลังดิ้นรนหาอาหารประทังชีวิต
ตอนนี้เจ้าของร้านจำนำตระหนักถึงคุณค่าของมันแล้ว และจะเอามันไปขาย
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : แกเป็นหัวขโมยสกปรกที่แอบขึ้นรถขนสินค้า ที่กำลังจะมุ่งหน้าไปบนดิน
รู้ตัวใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าโดนจับได้ ? ... หรือมันมากไปที่จะคาดหวังว่าเด็กที่เกิดจากโสเภณีใต้ดินจะมีความคิดถึงเรื่องผลที่ตามมากันนะ
ผู้ชาย 3 : เห้ย แต่ว่านะฉันว่าไอ้เด็กนี่ก็เอาไปขายได้เหมือนกันนะ
ผู้ชาย 1 : เออก็จริงแหะ ... ขายอะไรก็ได้ก็เป็นคติประจำแก็งค์พวกเราอยู่ละ ...
เราควรให้มันทำงานแบบเดียวกับแม่ของมันเองนะว่าไหม มันอาจจะมีพรสวรรค์เหมือนแม่มันก็ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : ไปตายซะ ไอ้หมูอ้วน!!
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เห้... และจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราขายมัน
ผู้ชาย 1 : ถ้าเราไม่ฝึกมัน เราจะไม่ได้ลูกค้าเลย ต้องสั่งสอนมันให้รู้ถึงบทเรียน ว่าไม่ควรต่อต้านพวกเราอีก
แล้วค่อยเพิ่มราคาค่าตัวของมัน
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เราขายศพไม่ได้นะ ....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ทำแบบนั้นจะแย่เอานะ
ผู้ชาย 3 : เป็นแค่อาหารหมู
ผู้ชาย 4 : ไปกันเถอะ
รีไว : [ฉันรู้ว่า ฉันประมาทพวกมันไป ฉันไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะเอาของ ๆ แม่คืนมาได้ ฉันแค่อยากจะกบฎพวกมัน ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [ฉันอยากจะถ่มน้ำลายใส่ไอ้โลกเส็งเครงนี่ ... ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไวฉีกหนังหน้าของชายคนที่ 1 ออกมา และฆ่าพวกที่เหลือทั้งหมด
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : มันทำอะไรของมันน่ะ ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [ฉันไม่คิดว่าเกิดอะไรแปลก ๆ ขึ้นกับฉันตอนนั้น
ความเจ็บปวดที่หัวมันหายไปหมด ฉันรู้สึกสงบนิ่ง และใจเย็นมาก เหมือนหัวของฉันกำลังจมอยู่ในน้ำ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [และความคิดที่ว่า ต้องทำอะไรต่อไปก็เข้ามา ฉันแค่ทำตามสัญชาตญาณ และปฎิบัติตามนั้น ]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : นี่คือสิ่งที่แกอยากได้เอามันไป และไปซะ ... อีกอย่างจะเอาอะไรไปก็ตามใจแกเลยนะ
แกเป็นเด็กที่เคนนี่รับมาเลี้ยงแบบผิดกฏหมายใช่ไหม นั่นก็แปลว่า ....
รีไว : อะไร หมายความว่าไง
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ไม่มีอะไรหรอก ที่สำคัญคือไอ้หมูตอนที่ทำร้ายแกนั่นตายไปแล้ว ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ
และพยายามห้ามเขาไม่ให้ทำร้ายแกด้วยซ้ำ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : งั้นหรอกหรอ
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : เหมือนแกจะจำไม่ได้นะ ที่ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้
ตัวหนังสือเบลอมาก มองไม่เห็นนะคะว่าพูดว่าอะไร แต่ลุงแว่นกำลังแก้ตัวค่ะ
รีไว : ใช่
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : พวกเขาจะทุกข์ยิ่งกว่าความตาย ...
มีเพื่อนของฉันหลายร้อยชีวิตถูกประหารและเอาศพไปอัดไว้ในห้องขังและถูกแมลงกัดกิน
รีไว : ใช่ ถูกต้องแล้ว
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับแก ฉันเป็นคนเดียวที่ช่วยแกได้นะ
เพราะงั้นหยุดทำเรื่องพวกนี้และอย่าทำอะไรให้แม่เสียใจดีกว่าไหม แบบนั้นไม่ดีกว่าหรอ ??
รีไว : .... ไม่รู้สิ แต่ถ้าเป็นเคนนี่จะไม่ปล่อยแกไว้นะ
ผู้ชาย 2 (ที่ใส่แว่น) : ฉันอยากจะช่วยแกนะ เชื่อฉันเถอะ
รีไว : .... ไม่ต้องห่วงหรอก คงไม่มีใครเชื่อว่าเด็กอย่างฉันจะฆ่าพวกแกทุกคน ไอ้โง่
รีไวฆ่าหมดทุกคน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไว : [พลังฉันตื่นขึ้นมา เคนนี่ทิ้งเขาไปแล้ว สิ่งเดียวที่ไม่เคยหายไปคือความทรงจำเกี่ยวกับแม่]
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไวชงชากิน และนึกถึงแม่ตัวเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีไวจับหูของถ้วยชาเพื่อดื่ม แต่ด้วยความที่มันเก่าแล้วมันหัก ถ้วยชาตกแตก
ตั้งแต่นั้นรีไวจึงไม่จับหูถ้วยชากินอีกเลย
รีไว : ตั้งแต่นั้นฉันก็สาบานว่าจะไม่จับหูถ้วยแก้วไหนอีกเลย
กาบิ : หนูขอโทษนะคะที่เคยล้อเลียนหัวหน้า หนูสาบานว่าจะไม่ถือหูถ้วยแก้วอีกต่อไปค่ะ
ฟัลโก้ : หยุดนะ พวกคุณกำลังจะทำให้ผมร้องไห้...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้