ปัจจุบันเราคบกับเเฟนมา7ปีแล้ว แฟนและพ่อเขาดีกับเรามากๆ แต่แม่แฟนเรานั้นเขาก็ดีกับเรานะคะ เเต่ดีจนทำให้เราอึดอัดมากๆ คือเรามีห้องส่วนตัวกับแฟนอยู่แล้ว แม่เขาก็ชอบเขามาให้ห้อง มาเก็บมากวาดห้องเรา ซึ่งปกติเราก็ทำเองทุกวันอยู่แล้ว วันไหนที่เราอยู่บ้านแล้วออกไปของข้างนอกแปปเดียว เขาก็เขามากวาดในห้องแล้วค่ะ พอบอกว่าไม่ตัองทำ เราทำแล้ว แกก็ไม่ฟังจะทำต่อ พอเราหาของในห้องไม่เจอ เราก็ไปถามเขาว่าได้ของเรามั้ย เเล้วเขาก็ว่าเราว่าพอของหายก็ไปโทษเขา เห้อออ คือเขาเป็นคนเดียวอ่ะที่เขาไปยุ่งกับของในห้องเรา เราก็ต้องถามเขามั้ยคะ เราเหนื่อยใจมากเลย แล้วบางทีเราอาบน้ำเสร็จเขาก็จะชอบมาจัดเรียงของใช้พวกขวดแชมพู ครีมนวดในเป็นระเบียบ ซึ่งของมันก็ไม่ได้วางเกะกะเลยนะคะ (ห้องน้ำชั้น2เราใช้กับแฟนเเค่2คน) มาฉีดน้ำล้างพื้นไม่ให้มันลื่น ซึ่งเราก็ทำอยู่แบ้วประจำอีกเช่นเคย เขามาฉีดน้ำตามหลังแบบนี้มันก็รู้ว่า เราดูเป็นคนไม่เรียบรัอยไม่รู้จักทำอะไร ซึ่งเราทำทำเองทั้งหมด มันยังมีอะไรอีกหลายๆอย่างเลยค่ะ น้ำยาปรับนุ่มที่เรายังใช้ไม่หมด ทำอะไรยังไม่เสร็จ เขาก็มาเทของเราทิ้ง เราเข้าใจนะคะว่าก็คงอยากจะช่วย แล้วอีกอย่างเรื่องอาหารส่วนมากเราจะเป็นคนทำ เราทำเผื่อทุกคนในบ้านหมดเลยนะคะอยู่กัน4คน บางครั้งไม่ได้ทำเขาก็จะซื้อกับข้าวมา แต่เขาซื้อมาให้แค่ลูกชายเขาค่ะ ส่วนเรากับพ่อก็กินตามมีตามเกิดค่ะ บางทีมันก็น้อยใจอยู่นะคะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เราไม่ได้เรียกร้องให่เขาซื้อให้อยู่แล้ว แค่นอยนิดๆหน่อยๆ แฟนเราอยู่ข้างเรานะคะ แฟนเราเคยพูดให้แล้วค่ะทว่าถ้าจะซื้อมาให้คนเดียวทีหลังไม่ต้องซื้อ เต่ก็เหมือนเดิม เราอดแบบนี้มา 5 ปี 2ปีแรกปกติดีทุกอย่างค่ะ จนตอนนี้เรารู้สึกว่าเราจะเป็นประสาทแล้วค่ะ เราระเเวงแม่เขาทุกอย่าง ว่าจะเข้ามาให้ห้องมั้ย จะมาตามเก็บของใช้อีกมั้ย ซึ่งเราก็รู้อยู่แล้วค่ะว่าเขาต้องทำแบบเดิมอยู่แล้ว เเต่เราก็ยังระเเวงเหมือน ปัจจุบันนี้เราคุยกับเขาน้อยมาก ไม่ยิ้ม เขาถามเราก็ไม่อยากจะตอบ ถามคำเราก็ตอบคำ ส่วนมากคำถามนั้นก็ถามถึงเเต่ลูกชายเขา ว่าลูกชายเขากินข้าวรึยัง กินตอนไหน นอนรึยัง นอนตอนไหน ถามทุกวันถามซ้ำๆ  ถามจนเรารู้สึกหงุดหงิดด้วย เราควรจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังจนเราทนไม่ไหวเลยออกมาเขียนกระทู้นี้