เราทะเลาะกับครอบครัวทุกคืน คือห้องเราใช่  ไหมคะมีพ่อเลี้ยงน้องแม่เรายอมรับนะว่าเราเป็นลูกเณรคุณแต่คือเราเกลียดพวกเขา3คนมากๆวันนี้เรานอนอยู่ดีแม่ก็มาแบบพูดเเขวะเราอ่ะค่ะแบบพูดกับน้องว่าเดี๋ยวจะเป็นแบบมันละอีกต่างๆนาๆ คือเรา โครต ไม่ชอบเวลามีคนมาแขวะเราเราก็เถียงกลับจากนั้นก็ด่ากันเลบเราขอยอมรับนะว่าเราด่าเขา3คนด้วยถ้อยคำรุนแรงพอเราเงียบพวกเขาก็ไม่เงียบค่ะพ่ออัดคริปตอนเราด่ากับแม่จากนั้นก็ด่ากับเราละเขาก็เอ๋ยถึงพ่อแท้ๆเราบอกให้พวกเขาเงียบ ขอใช้ตัวย่อพ่อเลี้ยงเป็น พ.ล นะคะ พ.ล เราพูดว่าก็กูไม่ใช่พ่อ แม่น้อง พ.ล รุมด่าเรากันหมดเลย ทั้งแต่แม่กับพ่อเเท้ๆเราเลิกกันเราไม่เคยได้รับอ้อมกอดแม่เลยเรานอนร้องไห้ทุกคืนแต่พวกเขา3คนคุยเล่นนอนกอดกัน เรารักแค่ตายายเราค่ะ เราอยากกอดใครสักคนนึงมากเราโครตเหนื่อยเราอยากตายจะมีใครเข้าใจเรามั้ยว่าเราเหนื่อยมากเราแบบอยากตายพ้นๆไปเราอยากรู้ทำไม พ.ล เราต้องชอบเเขวะเราด้วยเขาทำนิสัยเหมือนพวกนิสัยไม่ดีอ่ะค่ะบางวันเราทะเลาะกันก่อนเขาออกไปเข้าห้องน้ำเขาก็ชอบพูดแบบเด็ก เชี้ ย พ.ล พูดว่าถ้าไปไหนอย่าชวนมันนะ คำนี้โครตจุกละบอกว่าเพื่อนชวนไปสูบยาทั้งๆที่เราไม่เคยสูบละไม่คิดแม้แต่ละสูบเลย เวลาเราเป็นอะไรเราปรึกษาแม่แม่ไม่เคยแสดงอาการห่วงเลยตอบผ่านๆบางทีเราปวดหัวมากแม่ก็โทษนู้นโทษนี่เราต้องตายต่อหน้าเขาใช่มั้ยคะเขาถึงห่วงเรา ทุกวันนี้กระทู้คือสิ่งที่ปลดปล่อยความรู้สึกเราเราอยากตายมากเราเหนื่อย