14.13 น.
พาฉันท์ วสันต์ ระอุ ฤดู ดุจะ อยู่ ฤดูร้อน
เดือนพฤษภา สุริยะจร นภดล สิ อบอุ่น
เหมันต์ วสันตะ สินะต่อ มิละรอ ก็พอลุ้น
นี่ไร้ ละออง ไอพระพิรุณ ก็ระเหย มิเคยเห็น
ฝนหลง ฤดู รึก็ละหลง มิเคยส่ง ละอองเย็น
โลกร้อน เพราะว่า ปะทะกะ-เอล ละนิโญ่-มโหฬาร
ไม้ป่า พนาไพร วิปริต มลพิษ ไอฝุ่น พล่าน
ฟ้าขาว เตาไฟ ขยะในบ้าน ฤ เผาไร่ ในป่าดง
โทษธรรมะชาติ สินะเราท่าน อุปทาน ทำท่านหลง
ทำกิน มิสิ้น สิอุปสงค์ นะกะสือ กะหังหิว
หวังฉันท์ วสันต์ นำสติตั้ง ผิวยั้ง ประทังกริ้ว
โกรธฉัน ประทาน กระทะตะหลิว เคาะกะโหลก กะบาลเรา
15.46 น.
จารึกไว้
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
3/พค//2567
๏ ... วสันต์ รึดู ... ๏
ด้วย
ขวัญจินตกวี
นกผี
กวีคำผวน * กวนวะคำผี * กวนหวีคำพระ
3/พค//2567