ตอนนี้เราอยู่ม.ปลายค่ะ เหลือปีเดียวจะจบ แต่ช่วงตอนม.5เรามีความรู้สึกว่าตัวเองไม่อยากเข้าเรียนเท่าที่ควรแต่ถึงยังไงเราก็ฝืนเข้าอยู่ดีค่ะ เราไม่เคยโดดเลยแม้ว่าจะเป็นวิชาที่ไม่ชอบ ถึงแม้ว่าจะเรียนรู้เรื่องไม่รู้เรื่องบ้าง เราก็ทำงานส่งตลอด ถึงจะขี้เกียจแค่ไหนเราก็ทำหน้าที่เรียนหนังสืออยู่ดีค่ะ แต่ปัญหาหลักคือการอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้ามหาลัยค่ะ เรารู้สึกว่ามันทำให้เราขี้เกียจอ่านมากกว่าเดิมจากปกติก็เป็นคนไม่ค่อยอ่านหนังสืออยู่แล้ว อีกอย่างหนึ่งคือเราไม่กลัวการไม่ติดมหาลัย เพราะว่าเราไม่รู้ว่าอยากเรียนอะไร อยากทำอาชีพอะไร คณะ มหาลัยที่เล็งไว้ก็เล็งไว้เฉย ๆ ค่ะ เราเห็นเพื่อน ๆ รอบตัวและในห้องเรียนดูตั้งใจเรียน ตั้งใจเข้าร่วมกิจกรรม มีมหาลัยในฝัน มีคณะที่อยากเข้า มีอาชีพที่อยากทำ แต่เราไม่รู้ตัวเองว่าอยากทำอะไร อยากเรียนอะไร ในอนาคตมีแผนในชีวิตยังไง เรื่องพวกนี้เราแทบจะคิดไม่ออกเลย รู้สึกว่ามองไปทางไหนก็หาแสงสว่างไม่เจอ หาทางออกไม่เจอ เราควรทำยังไงดีคะ

แต่ที่แน่ ๆ เรารู้ว่าเราต้องจบม.6ให้ได้ ส่วนเรื่องเรียนต่อมหาลัยเราไม่ได้คิดว่าสอบปีนี้ ต้องติดมหาลัยปีนี้ คือเราไม่กลัวการไม่มีที่เรียนค่ะ มันดูแปลกไหมคะ สำหรับเด็กม.6 เราเห็นเพื่อน ๆ ดูจริงจังกัน แต่เรากลับไม่ได้อินกับการติดหรือไม่ติดมหาลัย 
แต่ถ้าไม่ติดก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรอยู่ดี มันงงไปหมดเลยค่ะ เป็นความรู้สึกที่สงสารและเห็นใจตัวเอง