แม่ย่ารักลูกสะใภ้คนเก่ามากกว่า

ก่อนอื่นเราอยู่กับสามีมาปีนี้ปีที่ 16 แฟนอายุมากกว่า 4 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน แล้วเรากำลังตั้งท้องใกล้คลอดอีก 1 คน สามีมีลูกติดกะแฟนเก่า 1 คน ซึ่งเรากับแฟนคบกันตั้งแต่เราเรียนปวช เดิมทีอยู่บ้านพ่อกับแม่แฟน ซึ่งก็มีปันหาอึดอัดใจ แม่ของลูกแฟนมาวนเวียนอยู่ตลอดซึ่งเรารับไม่ได้พ่อแม่แฟนก็อยากให้แฟนเรากะแฟนเก่าคืนดีกันเพราะสงสารหลาน ซึ่งแฟนเราเลือกเราไม่อยากให้มีปันหา แฟนเลยตัดสินใจออกไปเช่าห้องอยู่กัน 2 คน ออกไปได้แค่ไม่ถึงเดือนเราก็ท้องตอนนั้นเรียนอยู่มหาลัยปี 4 จะจบแล้ว แฟนตัดสินใจบอกแม่ แม่แฟนก็ถามใครจะเลี้ยง บอกให้ป้องกัน เราได้ยินเรารู้สึกแย่ แฟนเราเลยบอกว่าจะเลี้ยงเอง ตัดสินใจดรอปเรียน ตอนนั้นทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เลยตัดสินใจดรอปไว้ทำงานอย่างเดียวจนเราคลอดลูก เราเลี้ยงลูดด้วยกัน 2 คน ผิดๆถูกๆ จนลูกลูกอายุได้ 7 เดือนเราย้ายกับไปอยู่ที่บ้านเราให้พ่อเราช่วยดูลูกช่วงกลางวัน แล้วเราไปทำงานเพื่อช่วยลดภาระของแฟน จนลูกเข้าเตรียมอนุบาล ก็ย้ายไปอยู่ห้องเช่าที่บ้านเอื้อกัน 3 คนพ่อแม่ลูก เป็นเวลา 10 ปีที่ออกมาจากบ้านแฟน แล้วก็มีปันหาเรื่องเงินเข้ามา จนทำให้ครอบครัวเราต้องกลับมาอยู่บ้านแฟนอีกครั้ง ซึ่งครั้งแรกเรายืนยันว่ายังไงก็ไม่มา ให้เราอยู่ห้องกับลูกก็ได้แล้วให้แฟนกลับไปอยู่ที่บ้านคนเดียว แต่แฟนเราไม่ยอม ให้กลับมาด้วยกัน แล้วเป็นจังหวะที่พ่อแฟนป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายจึงกลับมาช่วยดูพ่อ ที่เราไม่อยากกลับมาเพราะแม่แฟนเราเค้าเคยพูดจาทำร้ายจิตใจเรา ตอนที่อยู่แฟนเก่าแฟนเรามากินข้าว มานั่งเล่น มาอยู่ที่บ้านทั้งๆที่เราก็อยู่มันทำให้เราไม่อยากกลับมา แล้วทุกวันนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่ ไปเที่ยว ไปกินข้าว มานั่งเล่นทำอะไรกินกันที่บ้าน ไปบ้านญาติเที่ยวหากันเหมือนยังเป็นลูกสะใภ้อยู่ ส่วนเราแม่ไม่เคยชวนเราไปเลย และที่เรารับไม่ได้คือแฟนเก่าของแฟนเราแต่งงานมีลูกใหม่ แล้วแม่แฟนเราช่วยเลี้ยงลูกทั้งๆที่เป็นลูกคนอื่น ส่วนลูกเราแม่ถามว่าใครจะเลี้ยง ไม่เคยให้อะไรเลย จนทุกวันนี้ลูกเราจะ 10 ขวบ ลูกของแฟนเก่าแฟนเราที่ไม่ได้เกิดจากแฟนเรา แม่ก็เอามาเลี้ยง ให้เงิน เราซึ่งทำใจเรื่องนี้ไม่เคยขออะไร ไม่ได้เรียกร้องอะไร เราคิดว่าลูกเราเราเลี้ยงเอง  คิดว่าทำใจรับได้ พอเอาเข้าจริง ลูกคนโตแฟนเราเราทำใจรับได้เพราะเราก็เลี้ยงเค้ามาตั้งแต่เด็กๆ แต่นี่ลูกคนอื่นแล้วเป็นลูกแฟนเก่าแฟน เราต้องมาเลี้ยง หาข้าวหาปลาให้กิน ซื้ออะไรให้กิน มากินนอนอยู่ที่บ้านด้วย ซึ่งเราไม่ได้มีความเป็นส่วนตัวเลย จะไปไหนทำอะไร เหมือนเรามีลูกเพิ่มอีก 1 คน จนบางทีเราคิดว่าเราใจดีไปไหม ทำไมเราต้องมายอมรับอะไรแบบนี้ ซึ่งเราเคยถามแฟนเรา แฟนเราบอกก็ช่างเค้าแม่เค้าคงสงสารเด็กไม่รู้เรื่องอะไร เราบริสุทธิ์ใจ แต่ตั้งแต่แฟนเราเลิกกะแฟนเก่าไปก็ไม่เคยยุ่งกัน มีคุยกันบ้างเรื่องลูกแค่นั้น เราควรทำยังไงดี อีกใจเราอยากกลับไปอยู่ 3 คนเหมือนเดิม แต่ติดตรงที่เงินทอง แล้วเราก็ตั้งท้องอยู่ เราต้องอยู่สภาพแบบนี้อีกนานแค่ไหน ทำไมไม่มีใครนึกถึงใจเราเลย หรือว่าเราใจแคบเกินไปที่รับเรื่องพวกนี้ไม่ได้