สวัสดีค่ะ วันนี้เราก็มีอะไรยาวๆ มาให้อ่านอีกแล้ว5555 โดยวันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์การที่เราเป็นอิมพอสเตอร์ในหมู่เพื่อนผู้ชายกันค่ะ
เรื่องมันเริ่มต้นเมื่อเราอยู่ประถมปลาย เราก็เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึงนั่นแหละค่ะ เราจำได้ว่าตอนนั้นเราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเท่าไหร่นอกจากซินกับเจย์ อีกทั้งตอนนั้นเราก็ถูกกลุ่มเด็กผู้หญิงห้องเดียวกันหมั่นไส้เนื่องจากพวกนั้นคิดว่าเราไปดัดผมให้หยิกให้ฟูเพื่อที่ทางโรงเรียนจะได้อนุโลมให้ไว้ผม(ซึ่งเราก็ไม่ได้ดัดแต่อย่างใดเพราะเราได้กรรมพันธุ์ผมมาจากมะม๊าที่ผมหยิกอยู่แล้ว)
ด้วยความที่ว่าเราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงและตอนนั้นเราก็ไม่อยากจะมีปัญหากับคนที่หมั่นไส้เราเราเลยลองไปเล่นกับเพื่อนผู้ชายคนนึงของเรานามสมมุติว่าโดม
โดมเนี่ยเป็นคนปากร้ายแต่ก็อ่านพวกนิทานและนิยายสั้นๆ ที่เราเขียนเล่นในสมุดเป็นประจำมันจึงทำให้เรากับโดมสนิทกันจนโดมก็พาเราไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายของเขา
ซึ่งตอนนั้นเราก็แบบ เอาวะถือว่าได้เพื่อนใหม่ด้วย เราก็เลยเล่นกับกลุ่มของโดมบ่อยๆ โดยในกลุ่มนั้นไม่มีสมาชิกที่เป็นผู้หญิงเลย เราจำได้ว่าในกลุ่มจะมี โดม พี วิน(นามสมมุติ)และภีม(นามสมมุติ) ส่วนเราที่พึ่งเข้ามาก็ยังเกร็งๆ อยู่บ้างเพราะพึ่งจะได้คุยและเล่นด้วยกันจริงๆ จังๆ
หลังจากที่โดมพาเราเข้ากลุ่มเราก็รู้สึกว่าชอบการที่ได้ทำอะไรที่ผู้ชายทำกันเช่นการเล่นเป็นทหาร การคุยในเรื่องที่ปกติผู้หญิงจะไม่ค่อยคุยแถมเรายังได้นิสัยห้าวเป้งและแสบซ่ามาจากพวกนี้เต็มๆ5555 จนตอนนั้นเราถูกเพื่อนในกลุ่มมองว่าเป็นผู้ชายไปแล้วเต็มตัวและพวกมันยังลืมว่าเรามีมดลูกด้วย
และใช่ค่ะ เมื่อเรามีเพื่อนเป็นผู้ชายเยอะแบบนี้กลุ่มผู้หญิงที่หมั่นไส้เราเป็นทุนเดิมภายในห้องก็ไม่รู้คิดอะไรอยู่ก็มาว่าเราร่านเรากระแดะใส่ผู้ชายทั้งที่ไม่รู้เลยว่าภายในกลุ่มเพื่อนผู้ชายของเราแทบไม่มีใครมองเราเป็นผู้หญิงเลย ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรกับเรื่องที่พวกนางว่าเราเลยเพราะภายในกลุ่มเรากับเพื่อนผู้ชายก็ไม่ได้หยอกกันเชิงชู้สาวมีแต่จะพากันไปทำอะไรแปลกๆ แบบที่ชาวบ้านชาวช่องไม่ทำกัน
ปัจจุบันเองเราก็ยังเล่นกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายอยู่เพียงแต่ตอนนี้กลุ่มผู้หญิงที่เคยแอนตี้ใส่เราแตกหายกระจัดกระจายกันไปแล้วเหลือเพียงแต่เพื่อนดีๆเอาไว้ ส่วนกลุ่มผู้ชายเองก็ยังอยู่เพียงแต่จะแยกกันไปเป็นกลุ่มย่อยของตัวเอง ใดๆ คือถ้าจะเล่นด้วยกันก็ยังทำได้เพราะทุกคนในกลุ่มเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
สรุปแล้วก็เป็นประสบการณ์วัยประถมที่สนุกมากเลยล่ะค่ะ5555 ถ้าใครมีประสบการณ์แบบนี้ก็มาแชร์กันได้นะคะ
แชร์ประสบการณ์การอยู่กลางดงเพื่อนผู้ชาย
เรื่องมันเริ่มต้นเมื่อเราอยู่ประถมปลาย เราก็เป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนนึงนั่นแหละค่ะ เราจำได้ว่าตอนนั้นเราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเท่าไหร่นอกจากซินกับเจย์ อีกทั้งตอนนั้นเราก็ถูกกลุ่มเด็กผู้หญิงห้องเดียวกันหมั่นไส้เนื่องจากพวกนั้นคิดว่าเราไปดัดผมให้หยิกให้ฟูเพื่อที่ทางโรงเรียนจะได้อนุโลมให้ไว้ผม(ซึ่งเราก็ไม่ได้ดัดแต่อย่างใดเพราะเราได้กรรมพันธุ์ผมมาจากมะม๊าที่ผมหยิกอยู่แล้ว)
ด้วยความที่ว่าเราไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงและตอนนั้นเราก็ไม่อยากจะมีปัญหากับคนที่หมั่นไส้เราเราเลยลองไปเล่นกับเพื่อนผู้ชายคนนึงของเรานามสมมุติว่าโดม
โดมเนี่ยเป็นคนปากร้ายแต่ก็อ่านพวกนิทานและนิยายสั้นๆ ที่เราเขียนเล่นในสมุดเป็นประจำมันจึงทำให้เรากับโดมสนิทกันจนโดมก็พาเราไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายของเขา
ซึ่งตอนนั้นเราก็แบบ เอาวะถือว่าได้เพื่อนใหม่ด้วย เราก็เลยเล่นกับกลุ่มของโดมบ่อยๆ โดยในกลุ่มนั้นไม่มีสมาชิกที่เป็นผู้หญิงเลย เราจำได้ว่าในกลุ่มจะมี โดม พี วิน(นามสมมุติ)และภีม(นามสมมุติ) ส่วนเราที่พึ่งเข้ามาก็ยังเกร็งๆ อยู่บ้างเพราะพึ่งจะได้คุยและเล่นด้วยกันจริงๆ จังๆ
หลังจากที่โดมพาเราเข้ากลุ่มเราก็รู้สึกว่าชอบการที่ได้ทำอะไรที่ผู้ชายทำกันเช่นการเล่นเป็นทหาร การคุยในเรื่องที่ปกติผู้หญิงจะไม่ค่อยคุยแถมเรายังได้นิสัยห้าวเป้งและแสบซ่ามาจากพวกนี้เต็มๆ5555 จนตอนนั้นเราถูกเพื่อนในกลุ่มมองว่าเป็นผู้ชายไปแล้วเต็มตัวและพวกมันยังลืมว่าเรามีมดลูกด้วย
และใช่ค่ะ เมื่อเรามีเพื่อนเป็นผู้ชายเยอะแบบนี้กลุ่มผู้หญิงที่หมั่นไส้เราเป็นทุนเดิมภายในห้องก็ไม่รู้คิดอะไรอยู่ก็มาว่าเราร่านเรากระแดะใส่ผู้ชายทั้งที่ไม่รู้เลยว่าภายในกลุ่มเพื่อนผู้ชายของเราแทบไม่มีใครมองเราเป็นผู้หญิงเลย ซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรกับเรื่องที่พวกนางว่าเราเลยเพราะภายในกลุ่มเรากับเพื่อนผู้ชายก็ไม่ได้หยอกกันเชิงชู้สาวมีแต่จะพากันไปทำอะไรแปลกๆ แบบที่ชาวบ้านชาวช่องไม่ทำกัน
ปัจจุบันเองเราก็ยังเล่นกับกลุ่มเพื่อนผู้ชายอยู่เพียงแต่ตอนนี้กลุ่มผู้หญิงที่เคยแอนตี้ใส่เราแตกหายกระจัดกระจายกันไปแล้วเหลือเพียงแต่เพื่อนดีๆเอาไว้ ส่วนกลุ่มผู้ชายเองก็ยังอยู่เพียงแต่จะแยกกันไปเป็นกลุ่มย่อยของตัวเอง ใดๆ คือถ้าจะเล่นด้วยกันก็ยังทำได้เพราะทุกคนในกลุ่มเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
สรุปแล้วก็เป็นประสบการณ์วัยประถมที่สนุกมากเลยล่ะค่ะ5555 ถ้าใครมีประสบการณ์แบบนี้ก็มาแชร์กันได้นะคะ