ทําไมคนไทยไม่มีความเข้าใจและความรู้ที่ถูกต้องมากพอเกี่ยวกับอาการ Asperger syndrome และอาการทางบุคลิกภาพอื่นๆ

คนไทยเป็นชาติที่มักจะเข้าใจอะไรลวกๆผิวเผิน อ่านหนังสือนิดเดียวก็คุยโวว่าข้าเจ๋งกว่าใคร กับเรื่องกลุ่มคนที่มีอาการ Asperger หรือ อาการอื่นๆเช่น สมาธิสั้น โรคซึมเศร้า อาการอื่นๆที่มีในหมวการรักษาของจิตแพทย์ก็เช่นกัน คนไทยชอบเข้าใจว่า Asperger เป็นคนปกติแต่นิสัยไม่ดี ต่อต้านสังคม บลาๆ บางคนบอกไม่ต้องไปหาจิตแพทย์หรอกมาแก้นิสัยกับคนความรู้เท่าคน IQ น้อยกว่า 20 หรือเซลล์สมองเท่าอะมีบา เดี๋ยวก็หาย บางคนเจอข้อมูลอะไรแบบนี้ก็งงๆมึนๆแกล้งทําไม่รู้เรื่องละไม่คิดจะไปหาอ่านต่อจากแหล่งทางวิชาการหรือไปคุยโดยตรงกับอาจารย์จิตแพทย์ยังได้เลย ไม่เหมือนประเทศที่เจริญแล้ว ไม่ได้เจริญแต่เทคโนโลยี เศรษฐกิจ แต่เจริญทางสติปัญญาและสังคม multi culture ที่เขารู้จักศึกษาหาความรู้เชิงลึกก่อนที่จะลงมือทําอะไรเพราะฝรั่งเขามีนิสัยที่จริงจังและรับผิดชอบต่อทุกสิ่งที่ทําไป อย่างคํากล่าวที่ว่า work hard play hard ก็สะท้อนได้อย่างดี ประเทศที่พัฒนาแล้วเขาจะศึกษาเกี่ยวกับกลุ่มอาการ asperger syndrome หรืออาการอื่นๆ และจะปฏิบัติตัวอย่างรอบคอบและระมัดระวังกับคนกลุ่มเหล่านั้นเพื่อเป็นการเคารพความเป็นส่วนตัวและสิทธิในการปกครองตนเอง และมีการออกแบบระบบต่างๆเพื่อรองรับคนเหล่านี้ด้วย (ถ้าเด็กกลุ่มนี้ไปคุกคามคนอื่นก่อนโดยที่คนอื่นไม่ได้ไปกระตุ้นคนเหล่านี้ก่อนอันนี้ไม่นับรวมนะ) เพราะฝรั่งเชื่อในคุณค่าความเป็นมนุษย์ เช่น ประเทศในยุโรปตะวันตกทั้งแถบ อังกฤษ ฝรั่งเศส เยอรมัน หรืออเมริกา แคนาดา ประเทศเสือเอเชียเช่นญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ไต้หวัน สิงคโปร์ และแถบโอเชียเนียเช่นออส นิวซีแลนด์ เลยอยากรู้ว่าทําไมคนไทยเป็นชนชาติที่ความรู้เกี่ยวกับ Autistic syndrome (asperger ก็รวมในออทิสติก) น้อยเกือบที่สุดในโลกรองจากแถบแอฟริกา ไม่เหมือนพวกประเทศที่พัฒนาแล้ว เพราะอะไรกัน