สวัสดีครับ...ผมมีเรื่องของตัวเองมาเล่าให้ฟังครับ ถึงจะดูไร้สาระก็ขอให้ทุกคนอ่านด้วย"อคติ"ที่ดีนะครับ
ผมเป็นเด็กผู้ชายวัยรุ่นธรรมดาคนนึง ใช้ชีวิตแบบ "Introvert " เป็นเด็กเก็บตัว
ไม่มีเพื่อนเลยและเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคม แค่ร้านค้า ร้านอาหารผมยังไม่กล้าเข้าไปเลย หรือกระทั่งในที่ที่มีคนอยู่เยอะๆ โดยใช้ชีวิตแค่ในโรงเรียนมัธยมปลาย และ บ้าน มีตัวตนอยู่ในแค่ โลกออนไลน์เท่านั้น
แต่...ครั้งนึงผมเคยมีโอกาสได้สร้างความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนึงที่ผมรักมากๆ
ในช่วงแรกๆ แน่นอนอยู่แล้วว่าอะไรๆมันก็ต้องดึไปหมด...เราสองคนในตอนนั้น
มีความสุขมาก เรารู้จักกันผ่านโลกออนไลน์ ได้สักประมาณ 2-3เดือน ในช่วงเวลาถัดมาผมก็ได้ถูกคนที่บ้านชวนให้ไปเยี่ยมน้องที่พึ่งคลอด ที่จังหวัดนนทบุรี
ในตอนนั้นผมก็คุยตกลงกับผู้หญิงคนนั้นว่าเราจะไปนัดเจอกัน ณ ที่ที่นึง ตอนนั้นเราสองคนก็ได้ตกลงกันเรียบร้อยว่าเจอกันที่...นะ
วันถัดมา ผมได้มารอผู้หญิงคนนั้นตรงที่เราตกลงกันไว้ รอประมาณ 1 ชม. เราได้เจอกันตอน 1ทุ่มกว่าๆครับ ตอนที่เจอกันครั้งแรกเนี่ยเทอก็น่ารักมากๆผมมีความคิดและความรู้สึกอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีเพื่อให้เหมาะกับเทอเลย
เทอมากับเพื่อนผู้หญิงอีก1คน วันนั้นเราก็พากันไปกินหมูกระทะแลัวก็หาอะไรกินกันตามปกติ เทอพาผมซื้อเสื้อผ้าใหม่ เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวให้ผมใหม่
เทอซื้อให้ผมหมดเลย ตั้งแต่เสื้อผ้า กระเป๋า และ รองเท้า ทั้งผ้าใบ และ รองเท้า
คือเทอให้แต่ของดีๆ เปลี่ยนผมจากคนตัวเล็กๆผอมๆ จนมีน้ำมีเนื้อขึ้น ทุกอย่าง
เทอเป็นคนดูแลผมทั้งหมดเลยครับ เหมือนผมเป็นคนๆหนึ่งที่โชคดีมากๆ
อ่านมาถึงตรงนี้ ทุกคนก็อาจจะคิดแม้กระทั่งตัวผมเอง ว่าผมเกาะผู้หญิงกินหรือเปล่า แต่นอนนั้น เราทั้งสองคนมีความแตกต่างกันมากๆ เทอเป็นเด็กมหาลัยแห่งหนึ่ง ปี4 ที่บ้านเทอก็พอมีฐานะ แต่ผม...เด็กที่เรียนม.5
แต่ก็ต้องออกไปทำงานจนต้องดรอปเรียนถึง3-4ปี ทางบ้านไม่ได้มีฐานะมากมาย จนผมได้มาเจอกับผู้หญิงคนนี้ผมก็ถึงได้คิดเปลี่ยนตัวเอง
เล่าต่อจากที่เทอดูแลผมต่อละกัน ตั้งแต่นัดเจอกันวันนั้น ผมกับผู้หญิงคนนั้นก็เปิดห้องอยู่ข้างนอกด้วยกันเป็นห้องโรงแรม ใน กทม. คืนละ600-700+ เป็นเวลา 3เดือน...
เพราะ หอในผมเข้าไปอยู่ไม่ได้ จะเช่าเป็นคอนโดตอนนั้นก็เต็มไปหมด +กับมันมีราคาที่สูงมากๆ ในตอนนั้นเนี่ยเทอเริ่มจ่ายไม่ไหว เราก็เริ่มมีปากเสียงกันเรื่องเงิน
เพราะปัญหาหลักเลยก็คือ เทอติดเล่นการพนันออนไลน์ ลองนึงถึงคนที่เล่นจนขาดสติเหมือนในละครหนังสั้นประมาณเลยครับ มีเท่าไหร่ในบช.ก็ใส่จนหมด
เพราะคิดแต่ว่ามันให้คืนแน่ เล่นไปเลือยมันก็ให้ครับ
เล่นเสียอาทิตย์ละ2-3หมื่นบาท ให้คืนแค่3-7พันบาท เป็นแบบนี้วนไปเรื่อยๆครับหลายเดือน แน่นอนครับมันเข้าเนื้อตัวเองไปเรื่อยไป จนเริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น
ผมคอยห้ามคอยเตือนหมดทุกทางแล้วครับ แต่เทอสวนกลับมาใส่ผมว่า
รู้หมดแหละอะไรดีไม่ดี รู้หมดแหละว่าเล่นแล้วเป็นยังไง แค่ไม่เลิกเล่น...
ผมตัดสินใจจะกลับบัาน โดยวันนั้นเทอเข้าเรียนในม. ผมจึงเก็บเสื้อผ้าเก็บของจนหมด รวมถึงเก็บของๆเทอด้วยอย่างดี หลังจากที่ผมไปรับเทอกลับมาผมก็จะพาเทอไปเอาของแล้วตั้งใจจะไปส่งเทอกลับหอใน ผมก็บอกเทอไปว่าถ้าเราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยๆแล้วทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้เทอมักจะพูดใช้คำดูถูกผมทางอ้อม บ้างก็บอกต้องการคนที่ค่อยให้เงินเทอใช้ ผมจึงตัดสินใจจะกลับแล้ว แต่วันนั้นเทอรั้งผมเอาไว้ ดึงผมเอาไว้กอดผมไม่ให้ผมลุกไปจากเทอ ผมก็ใจอ่อนไม่ไปแล้ว
ผ่านมาไม่กี่วันเราทั้งสองคนก็คุยกันเรื่องย้ายไปอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง
แค่เราก็อยู่ได้แค่เดือนเดี๋ยวครับ เพราะปัญหาเรื่องเงิน ตามเคย เพราะหลังจาก
ย้ายเข้าอพาร์ทเม้นท์เทอก็เล่นการพนันตามเคย ครั้งนั้นผมจึงได้กลับบ้านจริงๆ
ผมกลับมาเรียน กศน. ตั้งใจว่าจบแล้วจะต้องสอบ ตร.ให้ไดั เพื่อเทอคนนั้น
แต่เราก็ยังไม่เลิกกันนะครับ เราครบกันได้ 9เดือนแล้ว เทอก็ยังเหมือนเดิม
ทะเลาะกันหนักกว่าเดิม เทอสนใจผมน้อยกว่าเดิม แต่เทอก็ยังคงดูแลดีเหมือนเดิม
ที่แย่ๆก็คงเพราะเครียดแหละ มีต่อแต่ขอพอแค่นี้ก่อน บางที่จะมี ประสบการณ์จากฝั่งของผู้หญิงมาลงใหัอ่านนะครับ
เรื่องเล่านี้ไม่ได้มีเจตนาจะว่าให้ร้ายผู้หญิงคนนั้นนะครับ
ถ้ามีโอกาสได้อ่านประสบการณ์จากทั้ง2ฝ่ายก็จะเข้าใจเราทั้งคู่ครับ
เรื่องนี้ไม่มีใครผิดใครถูกหรอกครับ
เพราะเทอเองที่ต้องของเงินจากทางบ้านมาเล่นการพนันก็เพราะเทอไม่อยากขอเงินจากทางบ้านมากกว่านี้เลยตัองเสี่ยงเอากับการพนันเพียงหวังว่ามันจะต่อยอดให้เทอได้ เพื่อมาเลี้ยงผม และ จ่าย หนีต่างๆ กับรายจ่ายอีกมากมาย
ผมก็คอยวางแผนการใช้เงินให้เทอ เป็นขั้นตอนจ่ายจากหนักไปเบา
และผมไม่เคยใช้เงินเทอฟุ่มเฟือยเลยนอกจาก ค่ากิน 3มื้อ ค่าอุปกรณ์อาบน้ำ
แค่นั้น
แต่สุดท้ายก็ต้องเงินหมดขอจากทางบ้านมากกว่าเดิม
ผมรู้สึกแย่มากๆที่ผมซัพพอร์ตเทอไม่ได้ เทอหันมาพึ่งพาผมก็ไม่ได้ แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะให้เทอเลี้ยงผมตลอดหรอกเพราะผมก็ต้องยืนด้วยตัวเองเพื่อจะเป็นฝ่ายซัพพอร์ตเทอบ้าง
เพราะทุกอย่างผมน่าจะผิดเต็ม แต่ก็สงสารเทอนะ จนอยากหนีออกมาเอง แต่ก็ติดที่เราผูกพันธ์กับเทอมากๆ ผมติดเทอมากคล้ายคนโดนเล่นของเลย ขาดเทอไม่ได้ไปไหนไปด้วย ห่างกัน1วันก็แทบตรอมใจ ยิ่งตอนนี้เจอเรียนจบแล้วต้องไม่ได้เจออีกนานผมก็ยิ่งตรอมใจมากๆเลย รู้สึกไมอยากอาหารมา3วันแล้ว ไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำ
เรื่องเล่าของคนคนนึง...
ผมเป็นเด็กผู้ชายวัยรุ่นธรรมดาคนนึง ใช้ชีวิตแบบ "Introvert " เป็นเด็กเก็บตัว
ไม่มีเพื่อนเลยและเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคม แค่ร้านค้า ร้านอาหารผมยังไม่กล้าเข้าไปเลย หรือกระทั่งในที่ที่มีคนอยู่เยอะๆ โดยใช้ชีวิตแค่ในโรงเรียนมัธยมปลาย และ บ้าน มีตัวตนอยู่ในแค่ โลกออนไลน์เท่านั้น
แต่...ครั้งนึงผมเคยมีโอกาสได้สร้างความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนึงที่ผมรักมากๆ
ในช่วงแรกๆ แน่นอนอยู่แล้วว่าอะไรๆมันก็ต้องดึไปหมด...เราสองคนในตอนนั้น
มีความสุขมาก เรารู้จักกันผ่านโลกออนไลน์ ได้สักประมาณ 2-3เดือน ในช่วงเวลาถัดมาผมก็ได้ถูกคนที่บ้านชวนให้ไปเยี่ยมน้องที่พึ่งคลอด ที่จังหวัดนนทบุรี
ในตอนนั้นผมก็คุยตกลงกับผู้หญิงคนนั้นว่าเราจะไปนัดเจอกัน ณ ที่ที่นึง ตอนนั้นเราสองคนก็ได้ตกลงกันเรียบร้อยว่าเจอกันที่...นะ
วันถัดมา ผมได้มารอผู้หญิงคนนั้นตรงที่เราตกลงกันไว้ รอประมาณ 1 ชม. เราได้เจอกันตอน 1ทุ่มกว่าๆครับ ตอนที่เจอกันครั้งแรกเนี่ยเทอก็น่ารักมากๆผมมีความคิดและความรู้สึกอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีเพื่อให้เหมาะกับเทอเลย
เทอมากับเพื่อนผู้หญิงอีก1คน วันนั้นเราก็พากันไปกินหมูกระทะแลัวก็หาอะไรกินกันตามปกติ เทอพาผมซื้อเสื้อผ้าใหม่ เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวให้ผมใหม่
เทอซื้อให้ผมหมดเลย ตั้งแต่เสื้อผ้า กระเป๋า และ รองเท้า ทั้งผ้าใบ และ รองเท้า
คือเทอให้แต่ของดีๆ เปลี่ยนผมจากคนตัวเล็กๆผอมๆ จนมีน้ำมีเนื้อขึ้น ทุกอย่าง
เทอเป็นคนดูแลผมทั้งหมดเลยครับ เหมือนผมเป็นคนๆหนึ่งที่โชคดีมากๆ
อ่านมาถึงตรงนี้ ทุกคนก็อาจจะคิดแม้กระทั่งตัวผมเอง ว่าผมเกาะผู้หญิงกินหรือเปล่า แต่นอนนั้น เราทั้งสองคนมีความแตกต่างกันมากๆ เทอเป็นเด็กมหาลัยแห่งหนึ่ง ปี4 ที่บ้านเทอก็พอมีฐานะ แต่ผม...เด็กที่เรียนม.5
แต่ก็ต้องออกไปทำงานจนต้องดรอปเรียนถึง3-4ปี ทางบ้านไม่ได้มีฐานะมากมาย จนผมได้มาเจอกับผู้หญิงคนนี้ผมก็ถึงได้คิดเปลี่ยนตัวเอง
เล่าต่อจากที่เทอดูแลผมต่อละกัน ตั้งแต่นัดเจอกันวันนั้น ผมกับผู้หญิงคนนั้นก็เปิดห้องอยู่ข้างนอกด้วยกันเป็นห้องโรงแรม ใน กทม. คืนละ600-700+ เป็นเวลา 3เดือน...
เพราะ หอในผมเข้าไปอยู่ไม่ได้ จะเช่าเป็นคอนโดตอนนั้นก็เต็มไปหมด +กับมันมีราคาที่สูงมากๆ ในตอนนั้นเนี่ยเทอเริ่มจ่ายไม่ไหว เราก็เริ่มมีปากเสียงกันเรื่องเงิน
เพราะปัญหาหลักเลยก็คือ เทอติดเล่นการพนันออนไลน์ ลองนึงถึงคนที่เล่นจนขาดสติเหมือนในละครหนังสั้นประมาณเลยครับ มีเท่าไหร่ในบช.ก็ใส่จนหมด
เพราะคิดแต่ว่ามันให้คืนแน่ เล่นไปเลือยมันก็ให้ครับ
เล่นเสียอาทิตย์ละ2-3หมื่นบาท ให้คืนแค่3-7พันบาท เป็นแบบนี้วนไปเรื่อยๆครับหลายเดือน แน่นอนครับมันเข้าเนื้อตัวเองไปเรื่อยไป จนเริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น
ผมคอยห้ามคอยเตือนหมดทุกทางแล้วครับ แต่เทอสวนกลับมาใส่ผมว่า
รู้หมดแหละอะไรดีไม่ดี รู้หมดแหละว่าเล่นแล้วเป็นยังไง แค่ไม่เลิกเล่น...
ผมตัดสินใจจะกลับบัาน โดยวันนั้นเทอเข้าเรียนในม. ผมจึงเก็บเสื้อผ้าเก็บของจนหมด รวมถึงเก็บของๆเทอด้วยอย่างดี หลังจากที่ผมไปรับเทอกลับมาผมก็จะพาเทอไปเอาของแล้วตั้งใจจะไปส่งเทอกลับหอใน ผมก็บอกเทอไปว่าถ้าเราทะเลาะกันเรื่องนี้บ่อยๆแล้วทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้เทอมักจะพูดใช้คำดูถูกผมทางอ้อม บ้างก็บอกต้องการคนที่ค่อยให้เงินเทอใช้ ผมจึงตัดสินใจจะกลับแล้ว แต่วันนั้นเทอรั้งผมเอาไว้ ดึงผมเอาไว้กอดผมไม่ให้ผมลุกไปจากเทอ ผมก็ใจอ่อนไม่ไปแล้ว
ผ่านมาไม่กี่วันเราทั้งสองคนก็คุยกันเรื่องย้ายไปอยู่ที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง
แค่เราก็อยู่ได้แค่เดือนเดี๋ยวครับ เพราะปัญหาเรื่องเงิน ตามเคย เพราะหลังจาก
ย้ายเข้าอพาร์ทเม้นท์เทอก็เล่นการพนันตามเคย ครั้งนั้นผมจึงได้กลับบ้านจริงๆ
ผมกลับมาเรียน กศน. ตั้งใจว่าจบแล้วจะต้องสอบ ตร.ให้ไดั เพื่อเทอคนนั้น
แต่เราก็ยังไม่เลิกกันนะครับ เราครบกันได้ 9เดือนแล้ว เทอก็ยังเหมือนเดิม
ทะเลาะกันหนักกว่าเดิม เทอสนใจผมน้อยกว่าเดิม แต่เทอก็ยังคงดูแลดีเหมือนเดิม
ที่แย่ๆก็คงเพราะเครียดแหละ มีต่อแต่ขอพอแค่นี้ก่อน บางที่จะมี ประสบการณ์จากฝั่งของผู้หญิงมาลงใหัอ่านนะครับ
เรื่องเล่านี้ไม่ได้มีเจตนาจะว่าให้ร้ายผู้หญิงคนนั้นนะครับ
ถ้ามีโอกาสได้อ่านประสบการณ์จากทั้ง2ฝ่ายก็จะเข้าใจเราทั้งคู่ครับ
เรื่องนี้ไม่มีใครผิดใครถูกหรอกครับ
เพราะเทอเองที่ต้องของเงินจากทางบ้านมาเล่นการพนันก็เพราะเทอไม่อยากขอเงินจากทางบ้านมากกว่านี้เลยตัองเสี่ยงเอากับการพนันเพียงหวังว่ามันจะต่อยอดให้เทอได้ เพื่อมาเลี้ยงผม และ จ่าย หนีต่างๆ กับรายจ่ายอีกมากมาย
ผมก็คอยวางแผนการใช้เงินให้เทอ เป็นขั้นตอนจ่ายจากหนักไปเบา
และผมไม่เคยใช้เงินเทอฟุ่มเฟือยเลยนอกจาก ค่ากิน 3มื้อ ค่าอุปกรณ์อาบน้ำ
แค่นั้น
แต่สุดท้ายก็ต้องเงินหมดขอจากทางบ้านมากกว่าเดิม
ผมรู้สึกแย่มากๆที่ผมซัพพอร์ตเทอไม่ได้ เทอหันมาพึ่งพาผมก็ไม่ได้ แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะให้เทอเลี้ยงผมตลอดหรอกเพราะผมก็ต้องยืนด้วยตัวเองเพื่อจะเป็นฝ่ายซัพพอร์ตเทอบ้าง
เพราะทุกอย่างผมน่าจะผิดเต็ม แต่ก็สงสารเทอนะ จนอยากหนีออกมาเอง แต่ก็ติดที่เราผูกพันธ์กับเทอมากๆ ผมติดเทอมากคล้ายคนโดนเล่นของเลย ขาดเทอไม่ได้ไปไหนไปด้วย ห่างกัน1วันก็แทบตรอมใจ ยิ่งตอนนี้เจอเรียนจบแล้วต้องไม่ได้เจออีกนานผมก็ยิ่งตรอมใจมากๆเลย รู้สึกไมอยากอาหารมา3วันแล้ว ไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำ