ครบกับแฟนมา3ปี อยู่ด้วยกัน2ปี ซึ่งค่าใช้จ่ายต่างๆเราเป็นคนจ่ายคนเดียว100% ทุกอย่างจริงๆค่ะ พูดง่มบๆก็คือเราหารายได้ได้มากกว่า ฐานะทางการเงินดีกว่า ซึ่งแฟนเราเค้าก็ทำงานนะคะ แต่เค้ามีหนี้สินเยอะจนไม่พอที่จะมาช่วยเรา หนี้ก็เป็นส่วนของเค้าที่มีมาก่อนคบเรา ไม่ได้ต้องการให้เค้ามาจ่ายให้เรา100%นะคะ แค่สัก30% ก็โอเคแล้ว ผ่านก็พูดคุยปัญหานี้มาเป็นสิบๆรอบแต่ก็มีการช่วยเหลือเราบางบางเดือน เหมือนจะดีขึ้น แต่แล้วก็กลับมาไม่ช่วยอีกบอกไม่มี แต่มีเงินให้เพื่อนยืมค่ะ ยิ่งทำให้เรารู้สึกแง่ เหมือนตัวเองไม่สำคัญ อยากได้อะไรก็ต้องซื้อเอง อยากไปไหนก็ต้องไปเองเรามีรถขับ แฟนเราเค้าไม่มีไปไหนมาไหนต้องมาอาศัยเรา ทางแม่แฟนพี่แฟนก็ชอบมายืมรถเรา พอรถเสียไม่เคยมาช่วยซ่อม เราผู้หญิงเนาะก็อยากจะมีโมเม้นให้แฟนซื้อนั่นนี่ให้พอได้อ้อนได้อะไรแบบนี้ ไม่ได้อยากได้อะไรที่แพงนะคะแค่เป็นอะไรที่มันทำให้รู้สึกพิเศษบ้างแค่นั้น เคยพูดกับเค้าทุกเรื่องที่พิมพ์มานี่ค่ะ เค้าบอกเค่าไม่มีถ้ามีเงินมันจะทำให้ความรักเราดีกว่านี้ ซึ่งเราคิดทบทวนดูแล้วเราหาเงินมาพ่อแม่เรายังไม่ดูแลเค้าเท่าแฟนเลย เลยทำให้รู้สึกว่าตัวเองแย่ค่ะ ไม่ใช่เราไม่ดูแลพ่อแม่นะคะแต่พ่อแม่เรามีฐานะค่ะรายได้พ่อแม่เรามากกว่าเราอีก เราคิดนักอยากเลิกเพราะรายจ่ายเราคนเดียวคงลดลง และจะเหลือเงินไว้อนาคตหรือไม่ก็เหลือไว้ให้ทำอะไรที่เราชอบ ในเมื่อที่เราหาความสุขให้ตัวเองได้จะมีแฟนไปทำไมกัน เราเคยบอกเลิกเค้าหลายรอบแล้วนะคะแต่เค้าไม่เลิก เค้าบอกเราว่าเพราะเรื่องเงินเพราะค้าจนเพราะเค้าไม่มีเงินเลยเลิกกับเค้า พูดเหมือนเราเป็นคนเห็นแก่แบบนั้นเหมือนเราเป็นคนไม่ดีเลย
ถ้าจะเลิกกับแฟนด้วยเหตุผลเรื่องเงินนี่เราจะดูเป็นคนไม่ดีหรือเปล่า?