คือปกติเราสองคนรักกันมากครับ เเต่วันสองวันมานี้ผมรู้สึกว่า นางทำตัวเย็นชาใส่ เพราะเเชทก็ไม่ค่อยตอบ โทรไปก็ไม่ค่อยรับ เมื่อวานผมก็เลยโทรถามขอคุยด้วยถามไปตรงๆเลยว่า มีอะไรรึเปล่าเพราะมันแปลกๆ (คือผมคิดไว้เเล้วล่ะว่ามีเเน่นอน)ตอนเเรกนางก็บอกไม่มีอะไร เเต่ผมถามย้ำในน้ำเสียงจริงจัง นางก็เลยบอกว่ามีเเต่ยังไม่กล้าบอกตอนนี้ (คือที่นางไม่กล้าบอกเพราะเป็นช่วงที่ผมสอบตำรวจนางกลัวผมไม่มีสมาธิตอนสอบเลยไม่กล้าบอกตอนนี้) เเต่ผมก็พูดว่าบอกเลยว่า “ถ้ามันเกี่ยวกับเค้า เค้ารับได้” เเล้วนางก็เงียบ ผมก็รู้เลยว่าเกี่ยวกับเราเเน่ๆ เเล้วผมก็พูดดักขึ้นมาเลยว่า “ถ้าเป็นเรื่องนั้นเค้าก็พอรู้ บอกเถอะยังไงก็รับได้อยู่เเล้ว ถ้าเราจะเเยกทางกันจริงๆ เพราะไม่ค่อยมีเวลาให้กันจริง ” เเล้วนางก็ร้องไห้ขี้นมาเลย คือไอ้เราก็ใจหายเลยครับ เพราะไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องนี้จริงๆครับ นางก็เลยบอกว่า ขอโทษที่รู้สึกน้อยลง รู้สึกไม่เหมือนเดิม ผมก็เข้าใจนะครับ เพราะ ผมกับแฟนเเยกกันอยู่ตั้งเเต่นางรับปริญญาเดือน ธันวา จนตอนนี้ปลายเดือนเมษา เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยครับ เพราะตั้งเเต่ช่วง ธันวามา-เมษา เป็นช่วงที่ผมกำลังติวหนังสือเพื่อไปสอบตำรวจ เราสองคนเเทบไม่ค่อยมีเวลาคุยกันเลยครับ นางก็เป็นครูด้วยครับ เเล้วก็อยู่คนละจังหวัดด้วย ผมอยู่มหาสารคาม นางอยู่ นครพนม ด้วยความที่ระยะทางไกลกัน บวกอีกการงานเราไปคนละที่ เเล้วกว่าผมจะประสบความสำเร็จในการงานของผม ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้มาอยู่ด้วยกัน นางคิดเผื่อเรื่องนี้ไว้ ผมก็เข้าใจนะครับ เพราะ กว่าผมจะได้ไปอยู่กับนาง ใช้เวลาเยอะเเล้วนางต้องรอระหว่างรอนั้นมันทรมานจริงๆ นางก็บอกว่าจะขอห่างหรือเลิกนั่นเเหละครับ เพราะรู้สึกน้อยลงไม่รู้ว่าตั้งเเต่เมื่อไหร่เเต่รู้สึกน้อยลงจริงๆ เเต่ผมก็เข้าใจนาง ผมเลยต้องทำใจยอมรับความจริง ปล่อยนาง ไม่ใช่ว่าผมไม่รักนะครับ ผมรักนางมากๆเลยครับ ไม่น้อยลงซักวันเลย ผมยังรู้สึกเท่าเดิมครับ เเต่ก็ต้องปล่อยเพราะ ถ้ายื้อนางไว้ผมจะเห็นเเก่ตัวเกินไป อาจจะเจ็บหนักทั้งคู่ครับ อีกอย่างครอบครัวเราต่างกันด้วยครับ ทางบ้านผมเป็นพ่อค้าเเม่ค้าธรรมดาครับ ทางบ้านนางเป็นข้าราชการ พ่อเเม่ เป็น ผอ ทั้งคู่ครับ ผมเรียนมหาลัยไม่จบออกตั้งเเต่ ปี 1 ก็เลยตั้งใจจะไปสอบตำรวจอย่างน้อยก็เป็นข้าราชการ พ่อเเม่นางอาจจะพอรับได้ ผมกับแฟนคบกันมา 3 ปีกว่าๆครับ 2 ปีเเรกเราอยู่ด้วยกันเเทบจะตัวติดกันเลยครับ นางไปฝึกงานต่างจังหวัดผมก็ไปอยู่ด้วย นางเป็นคนที่ดีมากๆเลยครับเเทบไม่มีที่ติเลย รู้สึกเสียใจมากเลยครับที่ตัวเราเองทำได้เเค่นี้ ตอนนี้ทำใจยากมากครับ ไม่อยากจากนางไปเลยจริงๆครับ เพราะเรารักนางมากๆครับ ผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ