ตัวละครที่เราเข้าใจพวกเขาเมื่อเราโตแล้ว (หรือสักระยะหนึ่ง)-ป้าในสุสานหิ่งห้อย
ในสุสานหิ่งห้อย หรือ Grave of the Fireflies หลังจากที่พ่อแม่ของเซตะตายหมด บ้านก็ไม่มี เซตะได้พาน้องสาวมาอยู่กับป้าฮิซาโกะ ซึ่งเป็นญาติ แล้วตลอดที่ทั้งสองอยู่ในบ้านป้า ป้าก็พูดจาเสียดสีตลอด โดยเฉพาะประโยคที่ว่า “คนทำงานควรได้กินเยอะกว่าคนที่อยู่บ้านเฉยๆ” ต่อมาพวกเขาก็ทนนิสัยป้าของเขาไม่ไหว (เหมือนจำได้ว่าเอาของแม่เซตะไปขายด้วย) จึงออกจากบ้านป้ามาทั้งสอง และนำไปสู่โศกนาฏกรรมของทั้งสอง
แน่นอนว่าคนที่ดูเรื่องนี้อาจมีความเห็นว่าไม่ชอบป้า ``ช่างเป็นผู้หญิงเสียดสีจริงๆ!'
อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง ถ้าดูบท จะพบว่าเป็นป้าต่างหากที่เป็นตัวละครยอดเยี่ยม อย่าลืมว่าธีมของเรื่องก็คือสงครามโลกครั้งที่สอง (ยังไม่ได้สิ้นสุดสงครามด้วยซ้ำ) เธอเป็นป้าที่ยอดเยี่ยมที่รับเลี้ยงลูกสองคนที่สูญเสียพ่อแม่ ทั้งๆ ที่ป้าเองก็มีครอบครัวต้องดูแลด้วย
แน่นอนมันเป็นช่วงสงคราม ดังนั้นชีวิตของป้าคงจะลำบากแน่นอน
แต่สิ่งที่พบเห็นคือสองพี่น้องไม่ทำงานเลย เอาแต่อยู่ห้อง เข้าใจว่าตัวเอกทั้งสองเป็นเด็ก แต่ในยุคนั้นถึงแม้จะเป็นเด็กเหมือนกันพวกเขาก็ทำงานเหมือนกัน แต่ตัวเอกไม่ทำงาน แถมยังมีท่าทีไม่พอใจ สาเหตุที่ป้าแซะคือป้าต้องการให้เด็กทั้งสองทำอะไรบ้าง ไม่ใช่อยู่เฉยๆ กินอาหารที่ตนทำงานมาทั้งวันแบบไม่มีอะไรตอบแทน แต่ตัวเอกกลับพาน้องออกจากบ้าน
แน่นอนตอนพระเอกพาน้องออกจากบ้าน ป้าไม่ได้ไล่ เธอกังวลด้วยซ้ำ เธอถามเด็กแล้วว่าจะดีเหรอ แน่ใจแล้วหรือ ซึ่งตัวเอกก็ยืนยันที่จะออกจากบ้าน นำไปสู่หายนะที่สุด
ตอนน้องป่วยแทนที่เซตะจะไปขอโทษป้า เพื่อให้น้องได้รับการรักษา แต่ก็ไม่ทำ พอสุดท้ายน้องก็ตาย ทั้งหมดคือความผิดของเซตะ เพราะหยิ่งในศักดิ์ศรีมากเกินไป
และภายหลังคนรุ่นปัจจุบันที่ดูสุสานหิ่งห้อยต่างพูดว่า เป็นการตัดสินใจที่ไม่ฉลาดเลยของเซตะ
ขอขอบพระคุณ
เพจดูการ์ตูนอย่างแมวๆ
"ป้าในสุสานหิ่งห้อย" ตัวละครที่เราเข้าใจพวกเขาเมื่อเราโตแล้ว (หรือสักระยะหนึ่ง)
ในสุสานหิ่งห้อย หรือ Grave of the Fireflies หลังจากที่พ่อแม่ของเซตะตายหมด บ้านก็ไม่มี เซตะได้พาน้องสาวมาอยู่กับป้าฮิซาโกะ ซึ่งเป็นญาติ แล้วตลอดที่ทั้งสองอยู่ในบ้านป้า ป้าก็พูดจาเสียดสีตลอด โดยเฉพาะประโยคที่ว่า “คนทำงานควรได้กินเยอะกว่าคนที่อยู่บ้านเฉยๆ” ต่อมาพวกเขาก็ทนนิสัยป้าของเขาไม่ไหว (เหมือนจำได้ว่าเอาของแม่เซตะไปขายด้วย) จึงออกจากบ้านป้ามาทั้งสอง และนำไปสู่โศกนาฏกรรมของทั้งสอง
แน่นอนว่าคนที่ดูเรื่องนี้อาจมีความเห็นว่าไม่ชอบป้า ``ช่างเป็นผู้หญิงเสียดสีจริงๆ!'
อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง ถ้าดูบท จะพบว่าเป็นป้าต่างหากที่เป็นตัวละครยอดเยี่ยม อย่าลืมว่าธีมของเรื่องก็คือสงครามโลกครั้งที่สอง (ยังไม่ได้สิ้นสุดสงครามด้วยซ้ำ) เธอเป็นป้าที่ยอดเยี่ยมที่รับเลี้ยงลูกสองคนที่สูญเสียพ่อแม่ ทั้งๆ ที่ป้าเองก็มีครอบครัวต้องดูแลด้วย
แน่นอนมันเป็นช่วงสงคราม ดังนั้นชีวิตของป้าคงจะลำบากแน่นอน
แต่สิ่งที่พบเห็นคือสองพี่น้องไม่ทำงานเลย เอาแต่อยู่ห้อง เข้าใจว่าตัวเอกทั้งสองเป็นเด็ก แต่ในยุคนั้นถึงแม้จะเป็นเด็กเหมือนกันพวกเขาก็ทำงานเหมือนกัน แต่ตัวเอกไม่ทำงาน แถมยังมีท่าทีไม่พอใจ สาเหตุที่ป้าแซะคือป้าต้องการให้เด็กทั้งสองทำอะไรบ้าง ไม่ใช่อยู่เฉยๆ กินอาหารที่ตนทำงานมาทั้งวันแบบไม่มีอะไรตอบแทน แต่ตัวเอกกลับพาน้องออกจากบ้าน
แน่นอนตอนพระเอกพาน้องออกจากบ้าน ป้าไม่ได้ไล่ เธอกังวลด้วยซ้ำ เธอถามเด็กแล้วว่าจะดีเหรอ แน่ใจแล้วหรือ ซึ่งตัวเอกก็ยืนยันที่จะออกจากบ้าน นำไปสู่หายนะที่สุด
ตอนน้องป่วยแทนที่เซตะจะไปขอโทษป้า เพื่อให้น้องได้รับการรักษา แต่ก็ไม่ทำ พอสุดท้ายน้องก็ตาย ทั้งหมดคือความผิดของเซตะ เพราะหยิ่งในศักดิ์ศรีมากเกินไป
และภายหลังคนรุ่นปัจจุบันที่ดูสุสานหิ่งห้อยต่างพูดว่า เป็นการตัดสินใจที่ไม่ฉลาดเลยของเซตะ
ขอขอบพระคุณ เพจดูการ์ตูนอย่างแมวๆ