แม่เลี้ยงเดี่ยว

เคยเป็นคนใจอ่อน เคยเป็นคนไว้ใจคนง่าย และยังคงเป็นคน ขี้เหงา จนวันนี้ เหตุการณ์ หล่อหลอมให้กลายเป็นคนใจดำ ใจแข็ง ในสายตาใครหลายคน ก็ดูเหมือนจะเป็นคนเข้มแข็ง แต่ก็หลายครั้งต้องปาดน้ำตาก้าวเดินไป เพราะไ

เราอายุ17 พลาดตั้งครรภ์ แล้วต้องกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว อยากรู้อ่ะคะ ว่าคนที่กลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวเขาต้องเข้มแข็งแค่ไหน แล้วเหนื่อยไหมกับการเลี้ยงลูกคนเดียว แล้วเขาผ่านจุดๆนั้นมาได้ยังไง

วันนี้เป็นวันที่ตัดสินใจเด็ดขาด เมื่อรู้ความจิงที่เกิดขึ้น ซึ่งเราเคยพูดกับเค้าแล้วว่าถ้ามีอีกเราขอเป็นคนเดินจากไปเอง แล้วเราขอร้องอย่าให้เค้ามาเจอลูกอีก เหมือนว่าตายจากกันไปเลย ลูกเราตอนนี้ 2 ขวบ 3

ตอนเด็กแม่เป็นคนเก็บกด ต้องการแต่ความรัก ยายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวต้องหาเงินมาเลี้ยงแม่เลยขาดความเอาใจใส่ ไปโรงเรียนก็ไม่มีเพื่อนเข้าหาคนยาก โตมาก็อยากมีแฟนเป็นคนชอบคนยาก เลือกมาก แต่พอมีสามีก็ได้สามีกิน

อยาก move on อยากเข้มแข็ง อยากเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตกับลูกให้มีความสุขโดยไม่มีเขา แต่ในใจยังสับสนไปหมด อยากรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่เป็นยังไงบ้างเสียใจเหมือนกันหรือเปล่าไม่เข้าใจตัวเองทั้งๆที่เขาผิด 

ก่อนอื่นต้องเล่าเรื่องราวชีวิตก่อนนะคะ ก่อนที่จะเป็นแบบนี้ เราเป็นหนี้เพราะพยายามดิ้นรนหาเลี้ยงครอบครัวเพียงตัวคนเดียว จนถูกเพื่อนโกงหมดตัว พอเริ่มหมดสามีก็เริ่มหาเรื่องทะเลาะปกติก็มีเรื่องทะเลาะอยู่บ

สิ่งที่ทำพยายามมานาน ไม่มีหนทางเดินไปต่อแล้ว รู้สึกสิ้นหวัง จิตใจไม่อยากสู้ต่อ จะทำยังไงให้กลับมามีพลังให้เข้มแข็งก้าวผ่านอุปสสรรคในครั้งนี้ไปให้ได้ครับ ขอคำแนะนำครับ