เถรวาท...อยู่ที่ใจ

เนื่องด้วยปัจจุบันมีความแตกแยกในความคิดเกี่ยวกับการเคารพพระพุทธรูปว่าเป็นมิจฉาทิฐิหรือไม่ บทความนี้เขียนขึ้นเพื่อที่จะเป็นประโยชน์แก่พุทธศาสนิกชนในการใช้ประกอบในการพิจารณาว่าควรคิดเห็นเช่นไร หมายเหตุ

ขยายความจากทู้แล้วเพิ่ม ------------------------------------------------------------------------------------- ข้อนี้ควรระวังให้ดี  การไปสอนกรรมฐานคนอื่นทั้งๆ ที่ตัวเองไม่มีอภิญญา ไม่สามารถชี้สภาว

-ผมสังเกตุชาวพุทธหลายๆ สำนัก ที่ยึดมั่นในคำสอนของครู บาอาจารย์ของตนเอง -พอเราเอาคำสอนพระพุทธเจ้า หรืออ้างถึงพระพุทธเจ้า รู้สึกว่า "พวกเขาจะทำหน้าเสียๆ" ไม่ค่อยอยากจะคุยกับเราต่อ -บางสำนัก ก

อธิบายว่าพระภิกษุเหล่านี้เป็นสมณในลัทธิเดิมมาก่อนเช่นชฏิลดาบสซึ่งมีธรรมเนียมทั่วไปทุกลัทธิต้องกลับไปหาอาจารย์ของตนในวันเพ็ญเดือนนี้จึงทำตามธรรมเนียมเดิมในปีแรกที่เป็นภิกษุสงฆ์ การมาหาอาจารย์เจ้าลัทธิ

ช่วงนี้ผมมีโอกาสได้กลับมาอ่านคำสอนของพระพุทธเจ้าหลายตอน ทั้งในพระสูตรและคำอธิบายจากครูบาอาจารย์ต่าง ๆ สิ่งหนึ่งที่ทำให้คิดก็คือ การที่ได้ศึกษาพระธรรมคำสั่งสอน รู้หลักคำสอน เข้าใจเหตุผลตามหลักไตรสิกขา

"ดวงตา" คือ ปัญญาจักษุ (ไม่ใช่ ตาเนื้อหนังฯ) "เห็น" คือ รู้ สึกแก่ มโน อันเป็น อายตนะภายใน (ที่ต่างไปจาก ลัทธิอื่นๆ) เช่น ที่ อุปติสสะ ออกจาก สำนัก อาจารย์เดิม ขอวตน ฯ ธรรม คือ &

บทความต่อไปนี้มาจากการค้นคว้าและสรุปจากการพูดคุยผ่าน ChatGPT ผมไม่ยืนยันและตัดสินว่าผิดหรือถูก แต่อยากชวนเพื่อนๆมาร่วมอภิปรายประเด็นนี้กันครับ บทความ: “สังคายนา–อรรถกถา–และวิธีพิจาร

พระสูตร–อรรถกถา : ใครควรอยู่เหนือใคร? บทวิเคราะห์ว่าด้วยลำดับชั้นคัมภีร์และการรักษาพุทธวจนะ ⸻ บทนำ ทุกวันนี้ในวงการพุทธศาสนาเถรวาท มีข้อถกเถียงสำคัญว่า “พระสูตรแปล” กับ “อร