คือพอเพ่งกสิณเป็นประกายแล้ว
ก็กำหนดอารมณ์ในอรูป
พอกำหนดลึกเข้าไปในความว่างเรื่อยๆ
จนเห็นกายในนั่งอยู่ในโพรงจิต
นอกโพลงก็มีดาว มีดวงกสิณลอยเคว้งคว้าง
พอเพ่งเข้าไปในกายทิพย์ มีลักษณะอวกาศเหมือนกัน
แต่มันไม่สิ้นสุด เห็นอดีตชาติทุกอย่าง เป็นภาพลอยขึ้นมา เห็นอะไรต่อมิอะไรข้างในนั้น

แบบนี้เป็นสภาวะของสมาบัติไหมครับ
หรือมีในตำราไหนไหม
เพราะขณะดูกำลังณานมันก็ยังทรงตัวอยู่