พ่อติดเหล้าชอบใช้กำลังและขู่จะฆ่าตลอด ทุกครั้งที่พูดจะชอบพูดทวงบุญคุณ

พ่อเป็นคนที่ติดเหล้าหนักมากท่านกินมาตั้งแต่เด็กๆเราเป็นลูกคนเดียว เราขอเล่าตั้งแต่เรายังเด็กนะคะ เราจำได้ดีเลยว่าในตอนนั้นพ่อกินเหล้าหนักมาก ตอนเด็กแกเคยใช้เข็มขัดหนังฟาดเราเพราะว่าเราพูดไม่เข้าหู พอเข้าปฐมมาซักหน่อยด้วยความที่บ้านเราไม่ได้มีฐานะที่ดี บ้านไม่แข็งแรงแกกินเหล้าหนักมากแล้วกลับมาบ้านแกมักจะด่าแม่ว่าแม่อวดรู้ อวดเก่ง(แกกับแม่มีอายุที่ห่างกันถึง20ปี )แกใช้คำพูดี่รุนแรงและขู่ฆ่าบ้าง แกปามีดพร้ามาทางแม่ที่ทานข้านอยู่แต่ดีที่มีประตูกันไว้เลยทำให้มีดไม่โดนแม่ ตอนนั้นเรากับแม่กลัวมาก (วันไหนพ่อกลับบ้านดึกแม่จะให้เรารีบเข้านอนและล็อคประตูทุกครั้ง ตอนนั้นเราไม่เข้าใจว่าแม่ทำแบบนั้นทำไม แล้วพ่อจะนอนที่ไหนเรามารู้เอาตอนนี้ว่าตอนนั้นที่แม่ทำเพราะแม่กลัว) แกไม่พอใจด่าแม่สารพัด เราเห็นแม่น้ำตาซึม แอบร้องไห้ทุกครั้ง ขึ้นมาชั้นมัธยมศึกษาปีที่4 แม่เราป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ตัวเอง พ่อพาแม่ไปโรงพยาบาลในตัวเมือง ทำให้ค่าใช้จ่ายมีเยอะบวกกับแกเป็นเกษตรเลยไม่มีเงินเยอะ ด้วยปัญหาต่างๆทำให้แม่เราเป็นซึมเศร้าไปตอนนั้นแกท้อและคิดว่ายังไงก็ไม่รอดเลยไม่กินยาที่หมอให้ พ่อรู้เลยพยายามให้แม่กินยาโดยการนั่งทับตัวแม่หนีบแขนและขากรอกยาแล้วใช้มือตบปากแม่อย่างแรง แม่พยายามดิ้นเราที่เห็นอยู่ข้างๆเลยผลักพ่อออกไป  แม่เสีใจมากเราเห็นปากแม่แตกและมีเลือดไหลตอนนั้นเราเสียใจมากที่ไม่มีแรงจะช่วยแม่ เช้ามาเราก็ไปเรียนเพื่อนที่โรงเรียนมาถามเราว่า "กูได้ยินมาว่าแม่ไม่อาบน้ำ พ่อเลยใช้ขันอาบน้ำเขกหัวแม่"ตอนนั้นเราตกใจมากไม่ได้ตอบเพื่อนไป กลับบ้านมาเราเลยมาถามแม่ว่าจริงมั้ย แม่ก็ตอบว่าจริง พ่อไม่ได้ทำแค่นั้นหรอก  แม่เคยหนีไปอยู่กับยาย ทิ้งให้เราอยู่กับพ่อ ในระหว่างที่เราอยู่กับพ่อ พ่อก็กินเหล้ากลับบ้านดึกตลอดแกไม่ทำกับข้าวให้เรากิน(เราอยากทำกินเองนะคะ แต่บ้านเราใช้เตาโล็ะที่ต้องใช้มีดถางไม้เพื่อจุดไฟทำกับข้าวเอง ) พอนานเข้าเงินมันก็หมดเพราะพ่อใช้กินเหล้า ตอนนั้นพ่อเลยไปหาแม่เอาเรามาอ้าง ให้แม่เรามาอยู่ด้วย แต่จริงๆคือเงินแกหมดไม่มีจะกิน พอเราขึ้นมัธยมเราก็พยายามให้แกหยุดกินพูดด้วยเหตูผลขอร้องแก ให้แกมองถึงสถานการณ์ที่บ้านตอนนี้หน่อย(แกไม่ค่อยไปทำงานที่เขาจ้างให้ทำ)ทุกครั้งที่มีปากเสียงแกมักจะพูดถึงเรื่องที่ไปเฝ้าแม่ที่โรงพยาบาล เรื่องที่หาเงินมาให้ใช้ จริงๆเงินที่พ่อให้มาพ่อจะมาขอทุกครั้ง พ่อใช้เลี้ยงเหล้าเพื่อนค่ะ แกพูดเรื่องนี้ตลอดค่ะทุกครั้งที่แกกินเหล้าแกจะชอบพูดแบบนี้ให้ฟังย้ำๆหล้ายๆครั้งจนเรารู้สึกผิดที่หาเงินช่วยแกไม่ได้ ครั้งหนึ่งพ่อเคยชัคเกือบตาย แม่เรารีบเรียกเราให้มาดูพ่อหน่อย เราเห็นจึงรีบขอความช่วยเหลือจากลุงข้างบ้านให้ส่งพ่อไปโรงบาล ตอนนั้นแม่ก็ต้องอยู่เฝ้าพ่อที่โรงบาลเพราะเราต้องไปโรงเรียน และเป็นช่วงโควิดเลยทำให้เฝ้าพ่อได้แค่คนเดียวค่ะ   ในวันนี้พ่อใช้ให้เราไปซื้อบุหรี่ให้ค่ะ เราไม่ได้ไปเพราะร้านค้ามันปิด แก่ก็พูดว่า จำไว้แยะกับกูจะอี้กึ้ดดีๆ เรากลัวเลยออกไปหาแก แกบอกให้เราไปใกล้แก เราเลยเข้าไปตามที่แกบอกเพราะเรากลัว ตอนนั้นแกยกเท้าถีบเข้าที่หน้าเรา อารมณ์ที่เราสะสมเก็บไว้มาตลอดตอนนั้นมันไม่ไหวทำให้เราตีแกไปหนึ่งหมัด เราไม่ได้ตีแกแรงนะคะเรากลัวแกจะล้มเลยตีไม่แรง แกโมโหเลยจะเข้ามาตีเราอีก แม่เราก็มาบังตัวเรา เราเห็นแม่จะโดนตีเลยผลักพ่อ หลังจากนั้นแม่ก็ไล่เรากลับห้อง และไล่ให้พ่อไปอยู่กับเพื่อนที่ชวนพ่อกินเหล้ามาตั้งแต่เรายังเด็กๆ ก่อนไปพ่อพูดไว้ว่า"กูจะฆ่าตอนนี้เลยก่อยังได้ ใจ้มีดแทงตึงแม่ตอนนี้เลยก่อได้ กูแค่บ่อแยะม่ะดาย' แปล กูจะฆ่าตอนนี้เลยก็ทำได้ แค่ใช้มีดแทงเรากับแม่ แต่แค่ไม่ทำตอนนี้เฉยๆ เรากลัวค่ะแกพูดว่าตอนนี้แสดงว่าในอนาคตแกจะทำจริงๆใช่ไหมคะถึงอย่างนั้นตาท่าทางกลัวมากๆตอนไม่เมาแกเป็นคนตลกขี้เล่น  ส่วนตอนนี้แกผอมหนังติดกระดูกแรงก็ไม่มากเหมือนเมื่อก่อน งานไม่ทำ กินเหล้าตลอดเพื่อนชวนไปไม่เคยปฎิเสธเลยค่ะ) เรื่องมันเยอะและยาวมากค่ะ เรากลัวทุกคนจะอ่านมันไม่ไหว เราจะพิมพ์ไว้เท่านี้นะคะ  เราอยากส่งแกไปศูนย์บำบัดเหล้าแต่เรากลัวว่าตอนแกกลับมาแกจะทำร้ายเรากับแม่ที่ส่งแกไป ช่วยเราด้วยนะคะเราอยากให้พ่อเลิกเหล้าจริงๆ  เราอยากให้พ่อกับมาเหมือนตอนนั้นตอนที่แกพูดคุยตลกขบขันเหมือนตอนแกไม่เมาน่ะค่ะ