เราเป็นทอม ตอนนี้อายุ 30 แล้ว ละเราคบกับแฟนมาเป็น 10 ปี ลงทุนทำธุรกิจด้วยกัน จนวันนี้มันเจ๊งไปต่อไม่ได้
ทางบ้านเขาก็อยากให้กลับไปอยู่บ้าน แล้วก็อยากให้เลิกกับเราสักที เพราะอยู่กันมาก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ไม่ได้รวยขึ้นและยังต้องพึ่งพาครอบครัวเขาเสมอ
หลังๆเราทะเลาะกัน จนเขาพูดออกมาว่าไม่น่าคบกับเราเลย แล้วแม่เขาก้บอกว่า เลือกเอง และถามเขาว่าไม่คิดจะแต่งงานหรอ อายุก็เลข 3 แล้ว
ทำไมจมปลักอยู่กับทอม ซึ่งไม่มีอะไรเลย เราอยากบอกว่าเราสู้กับเขามาทุกอย่าง เคยสบายก้มี แต่พอธุรกิจเจ๊งทำไมกลายเป็นเราที่แย่คนเดียว ที่เป็นตัวขัดขวางชีวิตของเขา และที่เขาบอกว่าเขาไม่น่าเลือกเราเพราะเขาชอบดูดวงกับแม่เขา
ทำไมเขาไม่บอกเราเลย ว่าอนาคตของเขา เขาจะได้เจอคนที่ดีและซัพพอร์ตชีวิตเขาให้มีความสุข และสบาย
ทำไมทนอยุ๋กับเรามาตั้งนาน ถ้าจะเลิกกันเพราะแค่ พระทำนายชีวิตของเขา แล้วที่เรากับเขาผ่านมาด้วยกันตั้งมากมาย ทั้งลำบาก
ทั้งสบาย หรือว่า มันไม่มากพอ มันไม่ใช่ สิ่งที่คนเราต้องยึดติด จริงๆแล้ว เรื่องสำคัญคือ อนาคตทุกคนไม่อยากลำบากหรอ
มันแฟร์กับคนที่ ยอมทุกสถานการณ์ไม่ว่าจะเกิดอะไรกับชีวิต ก็จะยังอยู่กับเขา หรือจริงแล้ว ความรักไม่ใช่การผ่านไปด้วยกัน
แต่มันคือการที่ใครสักคน ได้เจอสิ่งที่ดีกว่า แล้วเขาควรได้รับและจากไปซะ เราควรปล่อยวาง แล้วเลิกคิดว่า เขาต้องจับมือกับเราไปตลอดสักที
มันยากมากที่จะทำใจ ยากมากที่จะนึกถึงตอนไม่มีเขาอีกแล้วในชีวิต คิดไม่ออกเลย แต่มันมีแค่เราที่อยากสู้ อยากอยู่ อยากมีเขา
แต่เขามองว่า ความสบายมันสำคัญกว่า เขาไม่ผิดเราเข้าใจ แต่ทำไม ต้องปล่อยให้เวลามันผ่านมาเป็น 10 ปี แล้วแบบนี้ เราจะทำยังไง
ในเมื่อ เราไม่เคยวางแผนชีวิตว่าจะไม่มีเขา หรือเป็นคนอื่นเลย เป็นเพราะเพศสภาพจริงๆหรอ
เขาไม่คิดจะลองใหม่กับเราเลยหรอ ไม่คิดว่าจะผ่านความลำบากนี้ไปอีกครั้งด้วยกันเลยหรอ เราสับสนว่าจริงๆแล้ว ที่เขาจะไปจากเรา
มันถูกต้องแล้ว และเขามีสิทธิ์ แต่เราแค่อยากรู้ ว่า จะไม่พยายามกับเราหน่อยหรอ หรือมันเหนื่อยมากเกินไป
เลิกกันเพราะคำทำนาย
ทางบ้านเขาก็อยากให้กลับไปอยู่บ้าน แล้วก็อยากให้เลิกกับเราสักที เพราะอยู่กันมาก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ไม่ได้รวยขึ้นและยังต้องพึ่งพาครอบครัวเขาเสมอ
หลังๆเราทะเลาะกัน จนเขาพูดออกมาว่าไม่น่าคบกับเราเลย แล้วแม่เขาก้บอกว่า เลือกเอง และถามเขาว่าไม่คิดจะแต่งงานหรอ อายุก็เลข 3 แล้ว
ทำไมจมปลักอยู่กับทอม ซึ่งไม่มีอะไรเลย เราอยากบอกว่าเราสู้กับเขามาทุกอย่าง เคยสบายก้มี แต่พอธุรกิจเจ๊งทำไมกลายเป็นเราที่แย่คนเดียว ที่เป็นตัวขัดขวางชีวิตของเขา และที่เขาบอกว่าเขาไม่น่าเลือกเราเพราะเขาชอบดูดวงกับแม่เขา
ทำไมเขาไม่บอกเราเลย ว่าอนาคตของเขา เขาจะได้เจอคนที่ดีและซัพพอร์ตชีวิตเขาให้มีความสุข และสบาย
ทำไมทนอยุ๋กับเรามาตั้งนาน ถ้าจะเลิกกันเพราะแค่ พระทำนายชีวิตของเขา แล้วที่เรากับเขาผ่านมาด้วยกันตั้งมากมาย ทั้งลำบาก
ทั้งสบาย หรือว่า มันไม่มากพอ มันไม่ใช่ สิ่งที่คนเราต้องยึดติด จริงๆแล้ว เรื่องสำคัญคือ อนาคตทุกคนไม่อยากลำบากหรอ
มันแฟร์กับคนที่ ยอมทุกสถานการณ์ไม่ว่าจะเกิดอะไรกับชีวิต ก็จะยังอยู่กับเขา หรือจริงแล้ว ความรักไม่ใช่การผ่านไปด้วยกัน
แต่มันคือการที่ใครสักคน ได้เจอสิ่งที่ดีกว่า แล้วเขาควรได้รับและจากไปซะ เราควรปล่อยวาง แล้วเลิกคิดว่า เขาต้องจับมือกับเราไปตลอดสักที
มันยากมากที่จะทำใจ ยากมากที่จะนึกถึงตอนไม่มีเขาอีกแล้วในชีวิต คิดไม่ออกเลย แต่มันมีแค่เราที่อยากสู้ อยากอยู่ อยากมีเขา
แต่เขามองว่า ความสบายมันสำคัญกว่า เขาไม่ผิดเราเข้าใจ แต่ทำไม ต้องปล่อยให้เวลามันผ่านมาเป็น 10 ปี แล้วแบบนี้ เราจะทำยังไง
ในเมื่อ เราไม่เคยวางแผนชีวิตว่าจะไม่มีเขา หรือเป็นคนอื่นเลย เป็นเพราะเพศสภาพจริงๆหรอ
เขาไม่คิดจะลองใหม่กับเราเลยหรอ ไม่คิดว่าจะผ่านความลำบากนี้ไปอีกครั้งด้วยกันเลยหรอ เราสับสนว่าจริงๆแล้ว ที่เขาจะไปจากเรา
มันถูกต้องแล้ว และเขามีสิทธิ์ แต่เราแค่อยากรู้ ว่า จะไม่พยายามกับเราหน่อยหรอ หรือมันเหนื่อยมากเกินไป