คือแบบนี้ครับ ผมไม่มีความสุขกับครอบครัวผมเลยในฝั่งด้านพ่อผมอะครับ ผมมาอยู่กับปู่ย่าผมครับ ย่าผมเป็นย่าที่ไม่เหมือนคนอื่นครับเค้าจะให้ผมไหว้ทุกวันทุกครั้งที่เจอเค้า แต่ผมมองบ้านอื่นเค้าไม่ต้องไหว้เลยเค้ายังอยู่แบบมีความสุขเลย เค้าจะชอบพูดกับผมแบบนี้ครับ ทำตัวให้มีประโยชน์ วันนั้นเลือกที่จะมาอยู่กับปู่ย่าเอง ชีวิตความเป็นอยู่ของผมทุกวันนี้เป็นเพราะปู่ย่า แต่หารู้ไหมครับว่าผมต้องพึ่งตัวเองพอสมควร ต่อเลยนะครับทุกครั้งที่ผมบ่นลอยๆว่า ทำไมไม่ได้ครอบครัวที่อบอุ่นบ้างนะ เค้าก็มาถามว่าบ่นอารายย ผมตอบตามความเป็นจริงไปกับสิ่งที่ผมรู้สึก เค้าก็ด่าผมว่า ตอบโครตกวนบาทาเลย เดี๋ยวไม่เลี้ยงเลย แถมทวงบุญคุณต่างๆ เมื่อก่อนผมเคยคิดอยากตอบแทนมากเลยนะครับแต่ผมมีความคิดใหม่ก็คือพึ่งตัวเองให้มันรอดไปจะดีกว่า เค้าไม่ค่อยแก่มาก เค้าชอบขู่ผมด้วยแหละครับ ขอพิมพ์หยาบๆเลยนะครับ "ถ้าเป็นแบบนี้ guไม่ส่งเรียนนะ เดี๋ยวไม่เลี้ยงเลย ที่guเป็นหนี้ทุกวันนี้เพราะ " ทั้งๆที่เค้าเล่นการพนันอะครับ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เค้าถูกเสมอ ผมไม่มีสิทธิ์ออกเสียงอะไรเลย เค้าก็มาพูดต่อว่า "แน่จริงก็ส่งตัวเองเรียนสิ"  คุณรู้ไรไหมครับ ตอนผมเก็บตังได้500 ผมเอาไปเติมเกมส์แค่20 เค้าทำเหมือนผมเติมเป็นล้านอะ หยิกหัวผมให้ผมไปกราบศาล แถมตอนน้องผมขอเงินไปซื้อขนม10บาท ก็มาเข้าใจผิดคิดว่าน้องผมขโมยตัง เรียกผมกับน้องมาที่ห้องละถือมีดขู่จะตัดมือ ตอนนั้นผมฝังใจมากกับน้อง เค้าทำมาเป็นพูดด้วยว่า ปู่ย่าเครียดจะตายห่าคนอื่นเขาจบแค่ม.3เขาทำงานกันละทำไมไม่ทำ ผมก็ให้เหตุผลว่าจะเรียนจบป.ตรี เขาก็บอกว่าโตไปต้องหาเลี้ยงปู่ย่า แต่ผมไม่คิดแบบนั้นแล้วอะครับ ผมรู้สึกเป็นซึมเศร้าเพราะครอบครัวแบบนี้อะ ย่าผมเหมือนเด็กวันยันค่ำมากเลยครับใช้แต่อารมณ์ ปู่ก็เหมือนกันครับ ตอนนี้ผมมีเงินเก็บ300,000+กว่าๆ ผมเคยดูน้าทำงาน พาร์ทไทม์ กับงานประจำ แล้วผมเคยอาสาช่วยเขาทั้งๆที่บริษัทเค้าไม่ให้ผมช่วย ผมทำหน้าหงอยๆเค้าก็แบบเออให้ช่วยแต่ผมไม่ได้เงินอะไรเพราะอายุไม่ถึง18 แต่ช่วยน้าได้เยอะ ได้ประสบการณ์มานิดหน่อย ผมสรุปได้ว่า อยู่กับฝั่งพ่อไม่มีความสุขเลยครับ ฝั่งตามีความสุขมากเลยครับ ตอนนี้ผมคิดแค่ว่า วันที่ผมอายุ18 ผมทำงานส่งตัวเองเรียนได้จริงๆผมจะก้าวออกไปจากบ้านหลังนั้นแบบไม่หันหลังกลับมาเลย ละพูดสิ่งที่รู้สึกแย่ทั้งหมดไป มันจะเนรคุณมากไหมครับ ผมมีความคิดจะไปอยู่คอนโดครับ จากเด็กที่ไม่มีความสุขกับชีวิตเลย