เราเคยติ่ง Super Junior สมัยอยู่ม.ปลายค่ะ เครซี่ในระดับที่ซื้อนิตยสารเก็บหมด เขียนเพลงมาแปลในสมุดเป็นเล่มๆ ไปร้านเน็ตเกือบทุกวันเพื่อไปอ่านกระทู้ใหม่ๆ และเซฟรูป แต่ไม่ได้ซื้ออัลบั้มและไปคอนนะ สมัยนั้นรู้สึกว่า แพงมากกกกกกกกกกกกก ไม่กล้าขอเงินแม่ค่ะ แต่เคยมีครั้งนึง ที่อยากไปคอนมาก เพราะเพื่อนไปกันบ่อย ก็เลยลองขอแม่ดู แม่ก็ให้มิชชั่นมา เรื่องเรียนนี่แหละค่ะ และเราทำได้ สุดท้ายแม่ให้เงินมา น่าจะประมาณ 5000 นะ แต่ก็ไม่ไป 5555555555 คือมันเสียดายเงินค่ะ สุดท้ายก็เก็บเงินไว้ดีกว่า

ตอนนี้อายุ 33 ทำงาน มีเงินแล้ว และไม่เคยคิดว่าจะติ่งใครอีก (ซึ่งตลอดเวลาเราจะชอบฟังเพลงและติดตามดูพวกนักร้องเกาหลีอยู่แล้วค่ะ) จนกระทั่งมาเจอซึงยอน หรือ Woodz จากรายการเซอร์ไวเวิลค่ะ โอ้โห ถ้านับตั้งแต่รายการออน จนถึงตอนนี้ก็ติ่งน้องมาจะ 6 ปีแล้วค่ะ เก็บทุกบั้ม ไปทุกคอนที่น้องมาไทย มีความสุขมากกกกกกกกกกกกจริงๆๆ การติ่งมันช่วยเยียวยาจิตใจ แม้เราต้องใช้เอเนอร์จี้ในการไปคอนคนเดียวตลอด ปกติไม่ค่อยชอบไปที่คนเยอะๆเสียงดังๆค่ะ อันนี้แค่เฉพาะศิลปินที่รักจริงๆ