คนหนึ่งบอก ใบไม้ที่ ปลิวไหว
เพราะลมไกว พัดให้ ใบไม้แกว่ง
อีกคนบอก ใช่ลมพัด สะบัดแรง
ใบไม้แข่ง กันโยกไป ให้ลมมี
เซนบอกใช่ ลมพัด สะบัดไหว
ใบไม้ใช่ แกว่งไปไหน แต่ใจนี่
ไหวปรุงแต่ง แกว่งไกว ในฤดี
อารมณ์ที่ เข้ามา ประเดประดัง
หลวงพ่อชา เล่าไว้ ในครั้งก่อน
ท่านได้สอน สมาธิ ให้ศิษย์นั่ง
ลูกศิษย์บอก เสียงรอบข้าง รบกวนจัง
ท่านสอนสั่ง ว่าไม่ใช่ เสียงแทรกแซง
เราต่างหาก ไปรบกวน เสียงอันนั้น
คงเช่นกัน ใช่ลมไหว ใบไม้แกว่ง
ใจที่ปรุง ใจจึงไหว ใจทิ่มแทง
ไม่ย้อนแย้ง ถ้าทำได้ ใจสบาย
บทกลอน: อะไรไหว?
คนหนึ่งบอก ใบไม้ที่ ปลิวไหว
เพราะลมไกว พัดให้ ใบไม้แกว่ง
อีกคนบอก ใช่ลมพัด สะบัดแรง
ใบไม้แข่ง กันโยกไป ให้ลมมี
เซนบอกใช่ ลมพัด สะบัดไหว
ใบไม้ใช่ แกว่งไปไหน แต่ใจนี่
ไหวปรุงแต่ง แกว่งไกว ในฤดี
อารมณ์ที่ เข้ามา ประเดประดัง
หลวงพ่อชา เล่าไว้ ในครั้งก่อน
ท่านได้สอน สมาธิ ให้ศิษย์นั่ง
ลูกศิษย์บอก เสียงรอบข้าง รบกวนจัง
ท่านสอนสั่ง ว่าไม่ใช่ เสียงแทรกแซง
เราต่างหาก ไปรบกวน เสียงอันนั้น
คงเช่นกัน ใช่ลมไหว ใบไม้แกว่ง
ใจที่ปรุง ใจจึงไหว ใจทิ่มแทง
ไม่ย้อนแย้ง ถ้าทำได้ ใจสบาย