ผมอยู่ม. 2 ผมมีเพื่อนคนนึงที่ชอบล้อชื่อแม่ผมตั้งแต่ม. 1ผมก็พอทนได้อยู่แต่ตอนขึ้นม 2มีวันนึงผมเครียดแบบไม่รู้สาเหตุตอนนั้นผมภาวนาเลยว่าอย่าล้อชื่อแม่กุนะเว้ยแล้วเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นมันก็เกิดขึ้นเพื่อนคนนั้นล้อชื่อแม่ผม ในใจผมก็อยากจะด่าเขามากแต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากจะด่าไม่รู้ว่าตัวเองขี้ขลาดหรือเปล่าผมก็ปล่อยให้เขาล่อชื่อแม่ผมต่อผมก็เริ่มไม่ไหวแล้วผมเริ่มมีน้ำตานิดนึงก็เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆผมพยายามเช็ดน้ำตาโดยไม่ให้คนอื่นเห็นว่าผมร้องไห้และคนที่ล้อชื่อแม่ผมก็หนีผมไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นอย่างสนุกปล่อยให้ผมร้องไห้ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมเล่าไปจะหน้าหัวเราะหรือเปล่า  |   ผมพึ่งเขียนกระทู้นี้ครั้งแรกถ้าไม่เข้าใจที่ผมเล่าต้องขอโทษด้วยนะครับ