เรื่องราวมันเยอะมากๆ ค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตคุณยายเป็นคนเลี้ยงหนู จนย้ายไปเรียนที่ กทม ก็ยังอยู่กับ ครอบครัวหนูแตกแยก พ่อกับแม่เลิกกัน ตากับยายก็ไม่ถูกกัน อากับแม่ก็ไม่ถูกคอ ส่วนแม่กับยายก็ตัดแม่ตัดลูก

แม่เคยทำร้ายหนูตอน 4 ขวบด้วยการโยนขวดแก้วใส่จนเลือดอาบขา ตอนแม่มีแฟนคนก่อน หนูก็เกือบโดนฆ่า แฟนเก่าแม่แอบเข้ามาในห้อง ใช้มีดคัตเตอร์กรีดกระเป๋า และหนังสือนักเรียน และเกือบฆ่าหนู หนูฝังใจมาตั้งแต่ตอนนั้น

และแม่เคยให้หนูนอนกับปลั๊กไฟไหม้ๆ และบอกว่าให้มันระเบิดตายไปเลย ไม่ยอใเอาปลั๊กใหม่ให้หนู (เรื่องนี้เคยลงขอความช่วยเหลือใน ตตค่ะ)

และช่วงที่หนูเป็นผื่น หายใจไม่ออก แม่ไม่สนใจขับรถออกไปกับพ่อเลี้ยง หนูต้องทนขับรถ 7 กิโลไปหายายเพื่อจะไปหาหมอ หายใจก็ไม่ออก เกือบตายค่ะ

ตอนนี้แม่มีสามีและลูกพ่อเลี้ยงอีก 2 คน เวลาไปไหนเขาจะไม่กันแค่ 4 คน จะไม่ชวนหนู และไม่ให้หนูไปด้วย น้องๆ พยามพูดว่าให้พี่ไปด้วยบ้าง แต่แม่ก็ตอบแค่ว่า “ ไปแค่เรา ไม่ต้องให้มันไปหรอก “ หนูไม่เคยไปไหนกับครอบครัวเลย แม่จะชวนแค่หลานข้างบ้านและลูกไป

แม่พยามไล่หนูออกจากบ้านหลสยครั้ง และให้หนูลาออกจากโรงเรียนทีาตั้งใจจะสอบเข้า

หนูเคยขอควาทช่วยเหลือจากครู เพราะสภาวะจิตใจแย่มาก ครูเรียกแม่มาคุยที่ รร แต่แม่ก็ตะโกนด่าหนูต่อหน้า นรหลายๆคน “ทำให้กูเสียหน้า คิดว่าตัวเองเป็นบ้าหรอ เรียกร้องความสนใจ “ ในตอนนั้นหนูก็กินย ซึมเศร้า เพราะหนูไปหาหมอเอง

หนูไม่เคยได้อะไรจากแม่ได้ของอะไรมาแม่เอาให้น้องหมด ห้องที่นอนของหนูก็โดนรื้อ

หนูเคยพยามติวหนังสือสอบเข้า ขอยืมโต๊ะน้องมาอ่าน แม่ก็ตามเข้ามาพังโต๊ะหนูกระจัดกระจาย

ชุดนักเรียน รองเท้า ปากกาดินสอ แม่ก็ไม่ยอมซื้อให้ เอาแต่พูดว่าไร้สาระ ไม่มีประโยชน์

แม่สนับสนุนน้องชายมาก อยากได้อะไรก็ซัพพอร์ต ต่างกับหนูที่เดินสายนักร้อง หนูเริ่มร้องเพลง และเต้น หาประสบการณ์ตามเวที ไร้การสนับสนุนจากแม่ สุดท้ายแม่ก็บังคับไม่ให้หนูออกไปซ้อม

หนูไม่เคยขอตั้งแม่ซักครั้ง แค่ค่าเติมนน้ำมัน 40 แม่ยังไม่อยากให้ ค่าลูกชิ้นหรือค่าข้าว หนูก็ต้องหามาเอง

มันทรมานจิตใจมากๆ ถ้าหากหนูขอความช่วยเหลือได้ มันจะดีมากๆค่ะ หนูอยากได้โอกาสและอนาคตที่ดี 😭

เรื่องมันไม่ได้มีแค่นี้ สิ่งแวดล้อมของหนูมันไม่ดีเลย หนูอยากได้ความช่วยเหลือจริงๆ ค่ะ

อยู่ร้อยเอ็ดนะคะ