ทุกคนคะคือเราอายุ16เเล้วเเต่โดนเพื่อนว่าว่าความคิดเด็กค่ะคือเมื่อนานมาเเล้วเพื่อนก็พูดว่าเราเเบบเห็นสถานที่ต่างๆเเล้วตื่นเต้นถ่ายส่งมาให้เพื่อนดูรึเห็นอะไรที่เพื่อนมองว่าเฉยๆเเต่เรากับตื่นเต้นซึ่อันนี้เราก็รู้ตัวเองนะคะตอนเพื่อนว่าตอนนี้เราเลยปรับให้ไม่ทำเเบบนั้นเเหละซึ่งก็ปรับได้ค่ะเเต่เพื่อนยังว่าอีกว่าความคิดเราเหมือนเด็กเลยพึ่งถูกว่าเลยค่ะเราก็อยากปรับตัวค่ะอยากให้มันเหมือนปกติเหมือนคนอื่นเขาที่เพื่อนมองว่าไม่ได้ความคิดเด็กเเล้วเราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าความคิดของเราตรงไหนเด็กอีกเพราะเราเป็นแบบนี้มาอยู่เเล้วตั้งนานเเล้วเราก็เคยชินเเบบนี้เเล้วเลยอาจจะไม่รู้เเต่เพื่อนที่มองอ่ะรู้เราก็อยากปรับตัวเองเพราะโดนเพื่อว่าว่าให้โตสักทีเถอะ เเต่อาจจะเพราะเราไม่ค่อนทันคนด้วยไม่ค่อยรู้คำศัพท์เเปลกๆบางคำเเล้วก็ซื่อบื้อซุ่มซ่ามเราเก่งเรื่องเรียนนะเเต่เราโง่เรื่องการใช้ชีวิตรึสิ่งรอบตัว การที่เราตื่นเต้นที่ได้เห็นสถานที่ใหม่ๆเเล้วส่งไปให้เพื่อนดูอาจเป็นเพราะเมื่อก่อนเก็ยกดอยุ่เเต่บ้านไม่ค่อยออกไปไหนเลยไปแต่รร.หรือไม่ก็ห้างอาจจะเป็นเพราะเราอยุ่เเต่ในบ้านเลยอาจจะทำให้เราไม่ค่อยรู้อะไรไม่ทันคนเเต่เราไม่ได้อยากอยู่เเต่ในบ้านนะเป็นเพราะครอบครัวมากกว่าค่ะที่ไม่พาไปเที่ยวไหนเท่าไหร่เพราะปัญหาเรื่องเงินด้วยเเล้วเมื่อก่อนย่าก็ไม่ให้ไปเที่ยวกับเพื่อนเลยเเต่ตอนนี้ก็ไปได้เเล้วค่ะขอเเค่มีตัง กลับเข้าเรื่องต่อคือนอกจากนี้เราก็ไม่รู้เเล้วว่าเพื่อนมองเราว่าความคิดเด็กตรงไหนอีก เลยอยากได้คำเเนะนะจากทุกคนค่ะว่าเราควรจะปรับตัวยังไง ทำยังไงให้ทันคน ให้ฉลาดการใช้ชีวิต ให้ไม่ซื่อบื้อ อยากได้คำเเนะนำเรื่องพวกนี้หลักๆเลยค่ะรึจะเเนะนำความคิดเเบบโตๆให้ก็ได้ค่ะอยากปรับเปลี่ยนตัวเองจริงๆค่ะไม่อยากโดนว่าเเบบนี้เเล้ว ขอบคุณค่ะ