สวัสดีค่ะ คือเราต้องการอยากจะระบายปัญหาที่กระทบจิตใจเราบางอย่างค่ะ คือเราคบกับแฟนคบกันมาประมาณ 10 ปี ไม่ได้แต่งงาน อายุ 30+ แต่มีเรื่องนึงที่เรารับนิสัยแฟนเราไม่ได้เลยคือ การดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ แต่ก่อนแรกๆที่คบกันแฟนเป็นคนดื่มตลอดด้วยหน้าที่การงาน แต่ก็ไม่ได้เมาอะไร หรือเป็นเราเองที่ไม่โฟกัส และก็มีบ้างที่เค้าเมาแล้วชอบเพ้อ ชอบพูดถ้ามีเครื่องเครียด ก็จะเหมือนชวนทะเลาะ แต่ไม่ได้ลงไม้ลงมือนะคะ เหมือนประมาณหาเรื่องอะค่ะ ไอเราก็หงุดหงิดอยู่แล้ว กว่าเค้าจะหลับ พอเค้าตื่น เราก็จะต้องเคลียร์กับเค้าตลอดว่าเป็นแบบนี้ไม่ได้นะ เราไม่มีความสุข เค้าก็สัญญาพยายามว่าจะลด ปรากฏว่า 4-5 ปี ให้หลัง แฟนเราไม่ค่อยดื่ม เนื่องจากเปลี่ยนงานด้วยมั้งคะ ไม่มีสังคม โฟกัสแค่เรา ทำงาน กลับบ้านนอน ตื่นไปทำงาน คือดีมากๆ เราแฮปปี้สุด แต่อาจจะมีเฉพาะเทศกาล หรือนัดสังสรรค์มั้ง เค้าก็ดื่ม ซึ่งเค้าดื่มนิดนึง เค้าก็เมาแล้วอ่ะค่ะ เรานี่งงมาก แต่ก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย พอเค้าเมา เราก็กร่อยไงคะ มันกลายเป็นว่าเราต้องคอยดูแลเค้า จนช่วงหลังๆ เวลาเราไปเที่ยว เราเริ่มไม่อยากไปกะเค้า เราอยากไปกะเพื่อนๆ เพราะเรากลัวเค้าดื่ม เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาเค้าสัญญากับเราว่าจะไม่ดื่ม นั่งทำหมูกะทะกินกันกับครอบครัวแล้วกลับบ้าน ปรากฏว่าแฟนก็ไม่ดื่ม ไม่อะไร เมื่อวันเกิดเรา แฟนพาเราไปนั่งร้านชิลล์ก็สัญญาว่าจะไม่ดื่ม แฟนก็ไม่ดื่มค่ะ กินน้ำอัดลมปกติ เพราะแฟนรู้ว่าเราไม่ชอบ แต่เพิ่งสดๆร้อนๆค่ะ สงกรานต์ นางดื่มตั้งแต่วันที่ 12 ซึ่งนางเล่าให้เราฟังว่ามีปัญหากับที่ทำงานนิดหน่อย พอแฟนกลับจากทำงาน เราก็เห็นแล้วว่าไปดื่มมา แต่ก็ไม่พูดอะไร เพราะถ้าจี้ถามแฟนจะหงุดหงิดแน่ ก็กลับมาอยู่ด้วยกันที่ห้องแต่กว่าแฟนจะหลับปาไปตี3 ซึ่งแฟนต้องตื่นทำงาน 6 ครึ่ง ก็ไม่สร่างเมาสิค่ะ ยังดูเหมือนคนเมาค้าง วันที่ 13 แฟนไปทำงานครึ่งวัน วันนั้นทั้งวันเรากินข้าวไม่ลง ใจสั่น เครียด กังวล กลัวทุกอย่าง กลัวว่าภาพเดิมๆจะกลับมา กลัวว่าเราผ่านวันนั้นไปยังไง สรุปพอแฟนกลับมาที่ห้องตอนเย็น เห็นแล้วแหละว่าเมา แต่ยังคุยปกติได้ มาบอกว่าจะไปเล่นน้ำกะพี่ๆ เอาละสิ เราไม่อยากให้ไปแล้ว แต่ไม่งั้นโมโหเราแน่ สรุปเราพาไป ตกลงกันว่า1ทุ่มกลับ สรุปแฟนก็กินเบียร์ไปหลายกระป๋องกินเรื่อยๆ ห้ามก็ไม่ได้ กว่าจะได้พากลับ ต้องให้เพื่อนเกลี้ยกล่อม พอขึ้นรถ ก็อยากลงจากรถตลอดเวลา คือเป็นช่างเวลาที่แย่มากๆ ที่พยายามเกลี้ยกล่อมไม่ให้นางลงจากรถ แล้วเราก็รีบขับให้ถึงบ้านเร็วๆ กว่าจะได้ขึ้นห้อง และหลับ พอแฟนตื่นตอนเช้าจะไปทำงาน ก็น่าจะยังเมาค้างอยู่อีก แฟนก็ถามว่าทำอะไรไม่ดีไปไหมกับพวกพี่ๆ เพื่อนๆ เราก็บอกไม่มี มีแต่เรานี่แหละที่แย่ แฟนก็บอกว่า ให้ถือว่าเทศกาลนานๆครั้งได้ไหมที่เป็นแบบนี้ ซึ่งตอนนี้แฟนยังค้างอยู่นะ แล้วก็ไปทำงาน ตอนนี้เราก็เริ่มมีความกังวลอีกแล้วว่าแฟนจะไปกินเพิ่มไหม จะทำงานไหวไหม จะอะไรยังไง เพราะที่ทำงานแฟนก็มีปัญหานิดหน่อยกับเพื่อนร่วมงาน เราจิตใจอยู่ไม่สุขเลย ใจหวิวๆ กินอะไรไม่ลง แต่หิว นะตอนนี้ เราอยากหายไป ไม่อยากเจอใคร อยากนอน ไม่มีแรงทำอะไรเลยค่ะ อยากเลิก แต่แฟนเรามีเราคนเดียว พ่อแม่ไม่มี ตายายเสียหมดแล้ว มีแต่ญาติพี่น้องก็ไม่ได้สนิท ซึ่งบ้านแฟนอยู่อีกจังหวัด ถ้าจะเลิกเราอยากให้แฟนเรากลับบ้านแฟนไปเสียเอง เพราะถ้าอยู่ที่นี่ กลัวแฟนตามรังควาน ถ้าแฟนไม่ดื่มเรามั่นใจว่าเค้าไม่ตามเราแน่ แต่ถ้าดื่มขึ้นมา กลัวว่าเค้าจะมารังควานที่บ้าน คือเรากลัวไปหมดตอนนี้
คิดไปไกลมาก ทั้งๆที่ นานๆ เค้าจะเป็นแบบนี้สักครั้ง แต่เมื่อเราเจอเหตุการณ์นี้ และมันก็เป็นเรื่องเดียวจริงๆ กับชีวิตคู่ของเราค่ะ เราเหมือนทางตันค่ะ เพื่อนๆคิดว่าไงกันบ้างค่ะ หรือเป็นที่เรา ที่คิดมากเกิน
อยากระบายค่ะ เรื่องแฟน
สวัสดีค่ะ คือเราต้องการอยากจะระบายปัญหาที่กระทบจิตใจเราบางอย่างค่ะ คือเราคบกับแฟนคบกันมาประมาณ 10 ปี ไม่ได้แต่งงาน อายุ 30+ แต่มีเรื่องนึงที่เรารับนิสัยแฟนเราไม่ได้เลยคือ การดื่มเหล้า ดื่มเบียร์ แต่ก่อนแรกๆที่คบกันแฟนเป็นคนดื่มตลอดด้วยหน้าที่การงาน แต่ก็ไม่ได้เมาอะไร หรือเป็นเราเองที่ไม่โฟกัส และก็มีบ้างที่เค้าเมาแล้วชอบเพ้อ ชอบพูดถ้ามีเครื่องเครียด ก็จะเหมือนชวนทะเลาะ แต่ไม่ได้ลงไม้ลงมือนะคะ เหมือนประมาณหาเรื่องอะค่ะ ไอเราก็หงุดหงิดอยู่แล้ว กว่าเค้าจะหลับ พอเค้าตื่น เราก็จะต้องเคลียร์กับเค้าตลอดว่าเป็นแบบนี้ไม่ได้นะ เราไม่มีความสุข เค้าก็สัญญาพยายามว่าจะลด ปรากฏว่า 4-5 ปี ให้หลัง แฟนเราไม่ค่อยดื่ม เนื่องจากเปลี่ยนงานด้วยมั้งคะ ไม่มีสังคม โฟกัสแค่เรา ทำงาน กลับบ้านนอน ตื่นไปทำงาน คือดีมากๆ เราแฮปปี้สุด แต่อาจจะมีเฉพาะเทศกาล หรือนัดสังสรรค์มั้ง เค้าก็ดื่ม ซึ่งเค้าดื่มนิดนึง เค้าก็เมาแล้วอ่ะค่ะ เรานี่งงมาก แต่ก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย พอเค้าเมา เราก็กร่อยไงคะ มันกลายเป็นว่าเราต้องคอยดูแลเค้า จนช่วงหลังๆ เวลาเราไปเที่ยว เราเริ่มไม่อยากไปกะเค้า เราอยากไปกะเพื่อนๆ เพราะเรากลัวเค้าดื่ม เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมาเค้าสัญญากับเราว่าจะไม่ดื่ม นั่งทำหมูกะทะกินกันกับครอบครัวแล้วกลับบ้าน ปรากฏว่าแฟนก็ไม่ดื่ม ไม่อะไร เมื่อวันเกิดเรา แฟนพาเราไปนั่งร้านชิลล์ก็สัญญาว่าจะไม่ดื่ม แฟนก็ไม่ดื่มค่ะ กินน้ำอัดลมปกติ เพราะแฟนรู้ว่าเราไม่ชอบ แต่เพิ่งสดๆร้อนๆค่ะ สงกรานต์ นางดื่มตั้งแต่วันที่ 12 ซึ่งนางเล่าให้เราฟังว่ามีปัญหากับที่ทำงานนิดหน่อย พอแฟนกลับจากทำงาน เราก็เห็นแล้วว่าไปดื่มมา แต่ก็ไม่พูดอะไร เพราะถ้าจี้ถามแฟนจะหงุดหงิดแน่ ก็กลับมาอยู่ด้วยกันที่ห้องแต่กว่าแฟนจะหลับปาไปตี3 ซึ่งแฟนต้องตื่นทำงาน 6 ครึ่ง ก็ไม่สร่างเมาสิค่ะ ยังดูเหมือนคนเมาค้าง วันที่ 13 แฟนไปทำงานครึ่งวัน วันนั้นทั้งวันเรากินข้าวไม่ลง ใจสั่น เครียด กังวล กลัวทุกอย่าง กลัวว่าภาพเดิมๆจะกลับมา กลัวว่าเราผ่านวันนั้นไปยังไง สรุปพอแฟนกลับมาที่ห้องตอนเย็น เห็นแล้วแหละว่าเมา แต่ยังคุยปกติได้ มาบอกว่าจะไปเล่นน้ำกะพี่ๆ เอาละสิ เราไม่อยากให้ไปแล้ว แต่ไม่งั้นโมโหเราแน่ สรุปเราพาไป ตกลงกันว่า1ทุ่มกลับ สรุปแฟนก็กินเบียร์ไปหลายกระป๋องกินเรื่อยๆ ห้ามก็ไม่ได้ กว่าจะได้พากลับ ต้องให้เพื่อนเกลี้ยกล่อม พอขึ้นรถ ก็อยากลงจากรถตลอดเวลา คือเป็นช่างเวลาที่แย่มากๆ ที่พยายามเกลี้ยกล่อมไม่ให้นางลงจากรถ แล้วเราก็รีบขับให้ถึงบ้านเร็วๆ กว่าจะได้ขึ้นห้อง และหลับ พอแฟนตื่นตอนเช้าจะไปทำงาน ก็น่าจะยังเมาค้างอยู่อีก แฟนก็ถามว่าทำอะไรไม่ดีไปไหมกับพวกพี่ๆ เพื่อนๆ เราก็บอกไม่มี มีแต่เรานี่แหละที่แย่ แฟนก็บอกว่า ให้ถือว่าเทศกาลนานๆครั้งได้ไหมที่เป็นแบบนี้ ซึ่งตอนนี้แฟนยังค้างอยู่นะ แล้วก็ไปทำงาน ตอนนี้เราก็เริ่มมีความกังวลอีกแล้วว่าแฟนจะไปกินเพิ่มไหม จะทำงานไหวไหม จะอะไรยังไง เพราะที่ทำงานแฟนก็มีปัญหานิดหน่อยกับเพื่อนร่วมงาน เราจิตใจอยู่ไม่สุขเลย ใจหวิวๆ กินอะไรไม่ลง แต่หิว นะตอนนี้ เราอยากหายไป ไม่อยากเจอใคร อยากนอน ไม่มีแรงทำอะไรเลยค่ะ อยากเลิก แต่แฟนเรามีเราคนเดียว พ่อแม่ไม่มี ตายายเสียหมดแล้ว มีแต่ญาติพี่น้องก็ไม่ได้สนิท ซึ่งบ้านแฟนอยู่อีกจังหวัด ถ้าจะเลิกเราอยากให้แฟนเรากลับบ้านแฟนไปเสียเอง เพราะถ้าอยู่ที่นี่ กลัวแฟนตามรังควาน ถ้าแฟนไม่ดื่มเรามั่นใจว่าเค้าไม่ตามเราแน่ แต่ถ้าดื่มขึ้นมา กลัวว่าเค้าจะมารังควานที่บ้าน คือเรากลัวไปหมดตอนนี้