สวัสดีค่ะ เราท้องได้4เดือนกว่าแล้วค่ะ เขาบอกเลิกเราให้เหตุผลว่าหมดใจยังไงก็จะไม่มีวันกลับมา เขาก็หายไปเลยค่ะ 3 วัน ไม่โทรมา คุยแต่เรื่องลูกว่าจะเอายังไง คลอดที่ไหน ไม่กี่วันเขาก็กลับมาค่ะเขาบอกน้าเขาให้มาอยู่ดูแลไม่อยากให้เราอยู่คนเดียว เขาต้องรับผิดชอบซึ่งเราเป็นคนชัดเจนค่ะถ้าคิดจะเลิกคิดจะไปก็ปล่อยค่ะไม่รั้งไว้ เราก็เลยเสนอไปว่าในระหว่างนี้ถ้าจะรับผิดชอบก็รับผิดชอบแค่พาไปหาหมอเวลาหมอนัด แล้วก็พาไปคลอดหลังคลอดมาช่วยกันผลัดกันเลี้ยง ก็พอ ไม่จำเป็นต้องมาอยู่ด้วยกันทุกวันเพราะเราอึดอัดค่ะ เขาทำตัวปกติเหมือนตอนเป็นแฟนกัน กอด หอม เรียกที่รัก ลูบหัว คนที่เขาอยู่กันเพราะหน้าที่จำเป็นต้องทำขนาดนี้เลยหรอคะ เราบอกเขาชัดเจนว่าเราไม่ต้องการค่ะยิ่งมีเขาเราจะตัดใจช้าเพราะเราคือคนที่ยังมีความรู้สึกอยู่ แล้วยิ่งเขายังมาทำแบบนี้เมื่อไหร่เราจะตัดใจได้หละคะ ? เราให้เขาขนของกลับไปต่างคนต่างอยู่เพื่อที่เราจะได้ทำใจเราบอกเขาว่าเราอยู่คนเดียวได้แล้ว ในบ้านก็มี น้าเขา ป้าเขา เราไม่ได้อยู่คนเดียวขนาดนั้น เขาเลยให้เหตุผลว่าถ้าเราล้มไปใครจะอยู่ดูแล แท้งขึ้นมาจะทำยังไง แล้วสภาพจิตใจเราหละคะ สำคัญเหมือนกันไม่ใช่หรอ เขาก็ไม่ได้ขนของกลับไปค่ะ จะนอนก็มากอดมาหอม ตื่นเช้าไปทำงานก็มาหอม มันไม่เหมือนคนหมดใจเลยค่ะ หรือที่เขาทำคือฝืนตัวเองเพื่อที่จะรับผิดชอบแค่นั้น เราสับสนมากค่ะพอเราชี้ขาดว่าจะตัดใจจะใช้เวลาอยู่คนเดียวได้แล้วให้เขากลับไปซะ เพราะยังไงก็ต้องรับผิดชอบลูกร่วมกัน แค่ไม่ต้องมาอยู่เพื่อดูแลเรา รับผิดชอบลูกไม่ต้องมารับผิดชอบเรา เขากลับไม่ไปมันเหนื่อยใจค่ะ แล้วยังมาทำตัวปกติอีก