นี่คือการเขียนกระทู้ครั้งแรกของหนูนะคะ ตอนนี้น้องแมวหนูเสียได้ประมาณ 3week แล้ว แต่หนูทําใจไม่ได้จริงๆ ทั้งที่น้องมาอยู่กับกนูได้แค่ 5เดือน
วันที่1
น้องโดนรถเหยียบตอบเย็นๆแล้วซึ่งตอนนั้นหนูช่วยแม่ขายของอยู่(เป้นร้านแบบเปิดแมวไปไหนก็ได้)แต่น้องไม่มีบาดแผลเลย หนูรู้เพราะว่าแม่บอกไม่ได้เห้นกับตา เย้นวันนั้นน้องปกติมากตอนกลางคืนก้ปกติ
วันที่2
น้องซึม ไม่กินข้าว ทั้งวัน ตอนดึกวันนั้นหลังจากหนูขายของเสร็จน้องก้เริ่มอาเจียนหลายรอบมากๆหนูได้แต่ร้องแบะขอให้น้องไม่เป้นอะไรและก้คอยป้อนนํ้าน้องตลอดเป้นอย่างงี้ทั้งคืน (หนูทําอะไรไม่ได้เลยอยากพาไปหาหมอตอนนั้นมากๆ แต่หนูยังเป้นเด้ก รพ.สัตว์เปิดตอนกลางคืรแถวนั้นก้ไม่มี ตังก้ไม่มี)
วันที่3
หนูเฝ้าน้องจนกระทั่งเช้าน้องไม่อาเจียนแต่เริ่มพะงาบๆหายใจแรง พ่อกับแม่สงสารเลยให้พาไปหาหมอ พอไปถึงร้านหมอยังไม่เปิดต้องรอจนกว่าหมอจะเปิดร้านเสร็จหนูก้เห้นน้องเริ่มตาค้างหนูใจสลายและก้ใช่ค่ะ น้องจากหนูไปหลังจากน้องเข้าไปในห้อง20นาที
พร้อมกับหมอบอกว่ามาช้าไป
ปล.น้องหลงมาตั้งแต่เป้นตัวเล้กมาอยู่หน้าร้านมาจากไหนไม่รู้คนแถวนั้นไม่มีใครเลี้ยง บังเอิญมากจริงๆที่ได้เจอกัน แม่ก้ไม่อยากให้เลี้ยงแต่ถ้าไม่เลี้ยงน้องต้องตายแน่ๆหนูก้เลยเอาเขามาเลี้ยงเลี้ยงได้5เดือนแบบระบบเปิดน้องก้จากไปแบบนี้มันผูกพันมากจริงๆตอนนี้ก้ยังร้องทุกคืนทั้งที่ผ่านมา3สัปดาห์แล้ว
โกรธตัวเองมากๆทําไมถึงรักษาน้องไว้ไม่ได้ทําไมถึงไม่พาน้องไปให้ไวกว่านี้
ขอบคุณที่อ่านนะคะ
คิดถึงน้องแมวมากๆโกดตัวเองที่รักษาน้องไว้ไม่ได้ เราควรทํายังไงดีคะ