ความกลัว

สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากมาบอกเล่าเรื่องราวความกลัวของเราค่ะ ปกติเราเป็นคนกลัวหลายอย่างมาก เช่น ที่มืด ความสูง(โตขึ้นก็ไม่ค่อยกลัวแล้วค่ะ) จิ้งจก(กลัวแบบมากๆ ใจสั่นแล้วร้องไห้เลยค่ะ) และที่น่าจะกลัวที่สุดคงเป็นเลือดค่ะ ที่มาของความกลัวคือตอนเด็กๆเคยไปดูคนเชือดวัวแล้วแบบเลือดมันพุ่งออกมาบวกกับได้ยินเสียงร้องของวัวกลายเป็นกลัวไปเลย และเมื่อก่อนเราก็ไม่ชอบดูหนังเลือดสาดเท่าไหร่เพราะมันดูเสียวๆเจ็บแทนอ่ะค่ะ แต่พอโตมาดันชอบแนวนี้ซะงั้น

แต่ประเด็นคือเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านเราโดนกระจกบาดที่เท้า(แผลเล็กนิดเดียวเอง) ด้วยความที่เราไม่เคยโดนกระจกบาดมาก่อนเลยกลัวแล้วกังวลขึ้นมา กลัวว่าจะเอาออกไม่ได้ ดีที่พ่อช่วยเอาออกให้(มาคิดๆดูแล้วก็ขำตัวเองเหมือนกันเพราะเวลาโดนหนามตำก็ไม่กล้าเอาออกเองเหมือนกัน6555) ทีนี้หลังจากพ่อช่วยเอาออกให้แล้วเราก็สบายใจขึ้นค่ะ แต่อยู่ดีๆหูก็อื้อขึ้นมาแบบงงๆ เราก็พยายามจะลุกขึ้นไปล้างหน้าเพราะรู้สึกเหมือนจะวูบ ด้วยเพราะเราเพิ่งตื่นนอนด้วยมั้ง อาการแบบนี้จะเป็นหลังตื่นนอนเสมอเพราะความดันต่ำ แล้วพอเราลุกไปจะล้างหน้าอยู่ๆก็มืดขึ้นมาเลย จากนั้นก็ล้มฟุบไปเลย พ่อก็มายกให้เรานั่งบนโต๊ะ อาการตอนนั้นหลังจากพยายามลืมตาแล้วภาพมันด็เป็นจุดๆดำๆ แบบไม่ยอมหายสักที ใจก็สั่นๆ จะอ้าปากพูดก็ยากลำบากเหลือเกิน จนตอนนี้ก็ยังงงว่าอาการที่เราเป็นตกลงมันคืออะไรกันแน่ ระหว่าง หน้ามืดขณะเปลี่ยนท่าหรือหน้ามืดเพราะวิตกกังวลหรือหน้ามืดเพราะกลัวเลือดกันแน่ 

ใครที่มีเรื่องความกลัวคล้ายๆกันมาเล่าเลือกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ (หรือจะไขข้อสงสัยให้เรสก็ยินดีมากๆเลยค่ะ)💓