จากที่เราเคยระบายความในใจมาก่อนหน้านี้ ถึงแมวที่เรารักเหมือนลูกได้เสีย(ตาย) เราไม่เคยรู้ว่าถ้าสัตว์เลี้ยงตายแล้วคนที่เยอรมันเขาทำยังไงกันกับสัตว์เลี้ยงแสนรัก เราเองก็ไม่ได้รู้รายละเอียดอะไรมาก ก็ฟังมาจากสามีและสิ่งที่เราพบเจอ อาจจะมีผู้รู้สามารถให้คำแนะนำเพิ่มเติมได้นะคะ
-เราคิดแบบง่ายๆ คือขุดหลุมฝังในบริเวณสวนบ้านของเราเหมือนที่คนไทยทำ แต่ที่นี่แฟนเราบอกเขาไม่อนุญาต(ห้าม)นะ ต้องไปฝังในที่ที่เขาจัดไว้รึอนุญาตเท่านั้น(ก็ต้องมีค่าใช้จ่าย)
แต่ในกรณีของแมวของพวกเรา แฟนเราเลือกที่จะเอาไปเผา เผาในเยอรมันก็คือต้องหาร้านที่รับบริการเผาศพสัตว์(สัตว์ก็ส่วนของสัตว์เท่านั้น) แมวเราเสียตอนเกือบ5ทุ่ม นั่นหมายถึงเราต้องรอเช้าถึงจะหาร้านเผาได้ พอเช้ามาก็รีบเปิดกูเกิ้ลเพื่อหาร้าน และแฟนเราเลือกร้านจากคอมเม้นดีๆ  แล้วก็โทรถาม ร้านแรกที่โทรไปไม่ว่างในช่วงเช้าเลย มีว่างตอน4โมงเย็น คือเราสองคนไม่อยากรอนาน ไม่อยากให้สภาพของแมวเปลี่ยน อยากรีบทำให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ คืออารมณ์แห่งความเศร้า เสียใจมันก็ไม่ได้ลดลง แต่มันคือสิ่งที่พวกเราต้องทำให้ดีที่สุดเป็นสิ่งสุดท้าย พอร้านแรกเราก็ไม่โอเคเรื่องเวลาก็ปฏิเสธกันไป คราวนี้โทรหาร้านที่2 มีว่างช่วงเที่ยงตรง ซึ่งเรารีบตอบตกลงจองเวลานี้ เพราะกว่าเราจะเตรียมตัว ขับรถไปก็คือพอดีๆ ไม่เร่งรีบหรือไม่ช้าจนเกินไป แฟนบอกขับรถประมาณ30นาทีจากบ้านไปที่ร้าน พนักงานถาม จะเผาแบบไหน แยกรึรวม แยกคือเผาแค่ตัวเดียว รวมคือเผารวมกับตัวอื่นด้วย ราคามันจะต่างกัน แฟนเราบอกแยก ก็คือเผาแบบpremium แล้วพนักงานก็ถามต่อว่าจะเก็บเถ้ากลับไปเก็บที่บ้านรึจะให้ทางร้านจัดการให้ แฟนบอกเอากลับบ้าน แล้วจะให้ทางร้านไปรับมาเผาให้แล้วนำส่งกลับบ้านให้ด้วยมั๊ย(บางกรณีส่งกลับทางไปรษณีย์ก็มี)แฟนบอกจะพาไปเองและรอรับกลับ พอคุยโทรศัพท์เสร็จก็เตรียมแต่งตัว พาน้องแมวอีกตัวมาลาพี่ เรากับแฟนก็ไม่ต้องพูดอะไร มันมีแต่น้ำตา😭น้ำตาแห่งความสูญเสีย กอดๆ หอมๆลูก แล้วก็พาขึ้นรถไป พิมพ์ไปก็ร้องไห้ไปนะคะ
พอไปถึงร้าน จอดรถเสร็จมีพนักงานออกมารับ ถามว่าจะให้เขาอุ้มเข้าไปมั๊ย แฟนเราบอกเขาจะอุ้มเอง บอกตรงๆแฟนและเราร้องไห้มา2วันตั้งแต่เริ่มเห็นอาการจน ณ เวลานี้ พูดก็ไม่ได้มันมีแต่น้ำตา มันเสียใจจริงๆ ไม่เคยรู้สึกแย่อะไรขนาดนี้ พออุ้มแมวเข้าไปในร้าน พนักงานพาเข้าไปในห้องที่จัดโต๊ะไว้ให้วางแมวลง   มีดอกไม้ ต้นไม้ ต้องบอกว่าสวยงาม บรรยากาศมันก็เหมือนงานศพคนที่บ้านเรา พนักงานที่เข้ามาคุยเป็นวัยรุ่นหนุ่มๆที่ดูสุขุม เขาได้แต่พูด เราขอแสดงความเสียใจ พวกเราเข้าใจความรู้สึกของคุณ เพราะพนักงานที่นี่ทุกคนมีสัตว์เลี้ยงย่อมเข้าใจในความรู้สึกนี้ แล้วก็สอบถาม อายุ น้ำหนัก ตายเวลาไหน มีโกศรึยัง ก็พาไปเลือก เราบอกตรงๆไม่ได้คิดอะไร เอาอะไรก็ได้ ณ ตอนนั้น มันไม่กะจิตกะใจทำอะไร พนักงานส่งหินก้อนนึงมาให้ที่มีหมายเลข6หลักให้เรา นี่คือหินที่จะใส่ไปในเตาเผากับแมวเพื่อแสดงว่าเป็นอาโทส(แมว)ของเรา ให้จำหมายเลข พอเสร็จกลับมาที่ห้อง แล้วพนักงานก็บอกเดี๋ยวจะไปเตรียมเปิดไฟเตาเผา เดี๋ยวจะมาบอกอีกทีนะ คือก็มีเวลาได้กอด หอม สั่งลากันครั้งสุดท้าย เราได้แต่บอกไปสู่สุขคติ สู่ภพภูมิที่ดี เกิดใหม่มาเป็นคนที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงนะลูก สามารถพูดคุยเหมือนที่หนูพยายามที่จะคุยกับม๊ามาตลอด😭 พอสักพักพนักงานก็เคาะประตูเข้ามา ก็บอกว่าได้เวลาแล้ว พวกคุณต้องการดูขณะเผารึป่าว น้องเขาถามเองตอบเองว่า มันอาจจะไม่สวยหรือน่าดู ด้วยไขมัน ด้วยเอ็นต่างๆเวลาเผาไหม้มันคือสิ่งที่ไม่สวยงามไม่น่าดูเลย ลูกค้าบางคนเข้าไปดู มีที่ทำใจรับไม่ได้เป็นลม ช็อคไปก็มี แฟนหันมาที่เรา เราได้แต่บอกว่างั้นขอจดจำแต่สิ่งที่สวยงามนะ เพราะรู้ว่าตัวเองคงทำใจไม่ได้ พนักเปิดประตูไปอีกห้องนึง นั่นคือห้องเผา แล้วถามจะอุ้มไปวางเองมั๊ย แฟนบอกอุ้มเอง ไปวางเอง  สิ่งแรกพอเข้าไปคือ กลิ่นขนไหม้ไฟที่แรงเตะจมูกมาก ก็แน่อยู่แล้วว่าเมื่อเช้าก่อนหน้าเราจะมามีการเผาศพสัตว์ไป สภาพเตาเผาก็เหมือนที่เผาศพคนบ้านเรา มีลิ้นชักยาวๆ มีที่กั้นสามารถกันเป็นบล็อกๆคงทำไว้สำหรับเผาสัตว์รวมกันหลายๆตัว ประมาณ5 นะ พอแฟนเอาแมวไปวาง พร้อมหินก้อนนั้น ก็ไม่ต้องพูดอะไรมันไม่มีวันหยุดไหลน้ำตามันก็ทำหน้าที่ของมัน😭พนักงานบอกประมาณ50นาทีเสร็จนะ ออกไปนั่งรอรึไปเดินเล่นแล้วพอใกล้เวลาค่อยกลับมารับก็ได้ พอเดินออกจากห้องเผา สองคนผัวเมีย กอดกันร้องไห้ระงม ก็ชวนกันไปที่รถ นั่งสักพัก แฟนบอกออกไปเดินแถวๆนี้กันนะ ช่วงเดือนมีนาฯวันนั้นอากาศก็จะประมาณ11องศา หนาวอยู่ แต่ว่าพอมีแดด พอออกไปเดินก็ไม่รู้จะไปไหน เดินไปเรื่อยๆ เพื่อฆ่าเวลาให้หมดไป มองไปที่ปล่องควันจากที่ร้าน เห็นควันก็ได้แต่คิดว่าคงเป็นควันที่เผาอาโทส😭 พอใกล้ครบ50นาทีเราก็เดินกลับมาที่ร้าน พนักงานคนนั้นเดินออกมาตาม บอกเสร็จแล้ว เรากับแฟนเดินตามเข้าไปในร้าน ก่อนที่พนักงานจะเปิดประตูห้องที่เอาแมวไปวางห้องก่อนเผา พนักงานพูดว่า มันยากที่จะทำใจหน่อยนะ พอเปิดประตู เรามองไปมีโกศที่เราเลือกวางอยู่ มีช่อดอกไม้ และถุงใส่หินก้อนที่เผาไปพร้อมกับอาโทสวางอยู่ มีการ์ดขอแสดงความอาลัยและมีเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ให้เพื่อเอามาปลูกเพื่อระลึกถึง จัดไว้สวยงาม เราได้แต่ร้องไห้ เพราะมันเหลือแค่นี้จริงๆ😭 สิ่งที่เรารัก สิ่งที่ให้ความสุข รอยยิ้ม มันหมดแล้ว ไม่มีอีกแล้ว ตอนนั้นไม่ได้คิดถึงความทรงจำต่างๆเลย มันบอกไม่ถูก มันเสียใจมาก เกิดมาไม่เคยเจอรึมีอะไรเข้ามาที่ทำให้รู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้ พนักงานขออนุญาตถามน้องเป็นอะไรถึงเสีย เพราะอายุสั้นจัง(เขาคงเผาแมวที่อายุเยอะกว่าอาโทส ถึงได้พูดว่าอายุสั้นจัง 12ปียังสั้นสำหรับเขา) แฟนเราก็เล่าพร้อมน้ำตา ด้วยโรคไตเราสองคนสามารถช่วยกันคุมค่าไตได้ตามเกณฑ์ ดูแลกันได้ แต่ไม่รู้ว่าในส่วนของหัวใจที่หมอประจำที่พาไปตรวจทุกปี ตรวจพบคือเป็นเพราะอะไร พูดตรงๆก็ไม่ทันได้มีเวลารักษารึอะไรก็รีบมาจากไปซะก่อน คุยกันสักพัก พนักงานถามจะเอาถุงใส่โกศแล้วของต่างๆมั๊ย เราบอกไม่เอาเราจะถือไป เราถือโกศแนบที่หัวใจเรา แฟนเราถือของต่างๆ แฟนถามเราถือได้แน่นะ ไม่ทำตกนะ มือไม้มันอ่อนไม่มีแรง แต่เราบอกได้ เดินออกจากห้องไปที่เคาน์เตอร์ชำระเงิน เชื่อมั๊ย เราสองคนไม่เคยพูดรึถามเรื่องราคาเลย แฟนก็ไม่รู้ว่าจ่ายไปเท่าไหร่ จ่ายผ่านบัตร ได้ใบเสร็จมา เราสองคนก็ฮือร้องไห้ออกมา จนพนักงานที่ร้านถามว่าขับรถกลับได้มั๊ย รอสักพักนะ ไหวแล้วค่อยขับรถกลับ เราได้แต่พูดกับอาโทส(แมว) กลับบ้านเรากันนะลูก นั่งในรถพักใหญ่ ได้แต่ถามแฟน ป๊าไหวมั๊ย โอเคมั๊ย แฟนก็สตาร์ทรถ เราก็บอกอาโทสกลับบ้านเรานะลูก ขับรถกลับบ้าน 30นาทีสำหรับเราถือว่าไกลนะ พอมาถึงบ้านเข้าบ้านกันนะลูก แฟนก็บอกเราว่า เขาจะเก็บสิ่งนี้ไว้เป็นตัวแทนของอาโทสจนถึงวันที่เขาตาย(แฟน)ให้เอาโกศนี้ไปฝังไว้ข้างๆโกศของเขาด้วยนะ😭 เพราะแฟนเขียนรายละเอียดไว้ถ้าเขาตายให้เผาศพเขา แล้วเอาโกศเถ้านั้นไปฝังที่โคนต้นไม้ที่รัฐอนุญาต นี่คือสิ่งที่เขาบอก เราก็ไม่รู้หรกนะใครจะตายก่อนตายหลัง แล้วเรียกแมวอีกตัวมา บอกนี่คือตัวแทนของอาโทสนะลูก อาโทสจะอยู่ในความทรงจำของพวกเราตลอดไป แมวอีกตัวก็ดมๆ แล้วเราหาที่วางโกศและหิน เอาเทียนปลอมเปิดให้ เปิดไฟให้ทุกวัน แล้วเราถามแฟนค่าบริการเท่าไหร่ พูดตรงๆพึ่งมาดูกันจริงๆ ไม่ถามราคาที่ร้าน ไม่รู้ว่าจ่ายไปเท่าไหร่ พอมาเปิดดูรวมทั้งหมด 479 ยูโร ถ้าเราคนเดียวเราคงจะไม่ง่ายสำหรับเราเพราะถือว่าค่อนข้างแพง แต่แฟนเราไม่เคยอยากรู้เรื่องเงิน รู้อย่างเดียวคือสิ่งสุดท้ายที่เขาจะทำได้  แฟนเราไม่เคยพูดถึงเรื่องเงินรึสิ่งของที่พังเพราะแมวทำ ค่ายา ค่าอาหาร ค่าหมอ เฟอร์นิเจอร์ในบ้านที่มีแต่ร่องรอยจารึก  ตั้งแต่อยู่กันมาไม่เคยได้ยินเลย แฟนจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้แมว อาหาร ของเล่น ที่นอน ทุกๆอย่างของแมวคือเต็มที่มาก เราจะพูดเล่นๆตลอด เราอาศัยแมวอยู่กันนะเนี้ย ทั้งบ้านไม่มีอะไรเลย มีแต่ของแมว เวลาทะเลาะกับเราจะโกรธกันแค่ไหน ไม่เคยมีคำพูดรึการกระทำอะไรกับแมวที่ไม่ดีเลย เรานับถือแฟนเราตรงนี้จริงๆ
-เข้าเรื่องต่อ กลับมาถึงบ้านก็เกือบบ่ายสอง สภาพในบ้านมันเงียบมาก อึมครึม นอนบนโซฟา หลับๆตื่นๆ ดูหนัง เข้านอน 5ทุ่ม ยอมรับว่าเราเพลียมาก ไม่ได้นอนมา2คืนเฝ้าแมว แต่คืนที่แมวเสียเราหลับเป็นตายแล้วตื่นมาก็ร้องไห้ๆๆมันเหมือนฝันร้าย แต่มันคือความจริง😭 พอคืนนี้เข้านอน เรานอนไม่หลับซะงั้น แมวอีกตัวก็นอนเตียงข้างๆเรา  หันไปแฟนเราก็หลับแล้ว สักพักเราได้กลิ่นขนไหม้แรงมากๆ ตกใจกลิ่นจะมาจากไหน แว๊บแรกคิดถึงอาโทสคงแสดงให้เรารู้ว่าเขามานะ อะไรประมาณนี้ เพราะมันคือกลิ่นเดียวกับที่ร้านที่เราเอาอาโทสไปเผา สักพักกลิ่นก็หายไป คือกลิ่นควันรึกลิ่นอะไรก็ตามคงไม่ได้กลิ่นกันง่ายๆ เพราะบ้านที่นี่จะปิดมิดชิดด้วยความหนาว นอกจากจะได้กลิ่นจากภายในบ้านตัวเอง เราเกิดมาก็ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ตกใจ แต่ก็ร้องไห้ออกมาเพราะเราคิดว่าเป็นเขา เราคิดถึงเขาเหลือเกิน คืนก่อนที่เขาจะป่วย เขามานอนหนุนหมอนเรา นอนแบบเรานอนหนุนหมอน มองหน้าเรา เราห่มผ้าให้ เขาก็นอนหลับ สักพักใหญ่ๆถึงจะไปนอนที่เตียงเขา😭 ทุกๆคืนเขาจะมาหาเราเวลาที่เราหลับ เอาหน้ามาใกล้ๆ พอเราลืมตาขึ้นมา เราตกใจทุกครั้งเราจะพูด โอ๊ย!!ผีแมว ชอบทำม๊าตกใจตลอดเลย แล้วก็เกาๆลูบๆให้ นอนบนหมอนเราสักพักแล้วถึงจะกลับไปที่เตียงของเขา ทำแบบนี้แทบจะคืน เรารู้ว่ายังมีแมวอีกตัว แต่แมวอีกตัวจะมีโลกของเขา เขาจะเป็นแมว ไม่เหมือนอาโทสที่แสดงออกทุกอย่างเหมือนเขาคือคนคนนึง ณ ตอนนี้ที่นั่งพิมพ์ใช่ว่าเรารู้สึกดีขึ้น เราได้แต่นั่งบอกตัวเองไม่ร้อง พอไม่ร้องเหมือนแน่นเหมือนมันเก็บไว้ข้างใน เราคิดว่าเราต้องไปพบจิตแพทย์แล้ว เราพยายามเปลี่ยนความคิด บอกตัวเองอย่านึกถึงอดีตที่เรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้ มันผ่านไปแล้ว มองวันนี้ พรุ่งนี้และอนาคต แต่มันทำได้แค่แป๊บเดียว แล้ว ก็กลับมาจุดเศร้าอีก ไม่รู้จะทำยังไง จัดการกับตัวเองยังไง 3อาทิตย์แล้วก็ยังรู้สึกเหมือนวันแรกๆที่เสียเขา เราพูดกับแม่ว่า ถ้าพ่อแม่รึพี่ๆตายหนูยังไม่รู้เลยว่าหนูจะเสียใจรึเศร้าขนาดนี้มั๊ย ถามว่าเสียใจแต่จะเท่านี้มั๊ย แม่บอกว่าแม่รู้ แม่เข้าใจความรู้สึเรา เรารักแมวคือลูก แล้วอยู่ด้วยกัน 24ชั่วโมง ยิ้มได้ หัวเราะได้ก็เพราะเขา เรามีความสุขที่เรามีเขา เราคิดว่าเขาคือทุกๆอย่าง เราไม่เคยทำใจไว้ว่าวันนึงมีอะไรเกิดขึ้นเราจะต้องตั้งรับยังไง มันถึงได้เป็นแบบนี้ เวลามันจะช่วยให้ลูกผ่านมันไปได้ เดี๋ยวอะไรๆมันก็จะดีขึ้น เราเองเรารอวันที่เราจะดีขึ้น เข้มแข็งขึ้น อยากก้าวข้ามจุดนี้ไปให้ได้ สักนิดนึงก็ยังดี😭