สวัสดีครับทุกคน ผมมีปัญหาเรื่องครอบครัวมาปรึกษา ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมเป็นลูกคนโตของบ้านของครอบครัวนี้ ผมชื่อ บอล นะครับนามสมมุติ อายุ30 ปี มีน้อง2คน น้องผู้ชายพ่อเดียวกันอายุ21ปี ส่วนน้องคนเล็กเป็นลูกคนละพ่อเป็นผู้หญิง ส่วนตัวผมตอนนี้ทำงานช่วยแม่หาของไปขายที่ตลาดและเลี้ยงโคเนื้อทำนาปลูกผักขายเป็นอาชีพที่ไม่ต้องแข่งกับเวลาเป็นอาชีพที่เป็นนายของตัวเอง แต่ก่อนก็ทำงานขายรถเต็นท์ที่พ่อแท้ๆเป็นเจ้าของมีเรื่องผิดใจกันกับแม่เลี้ยงเลยย้ายมาอยู่กับแม่เอาแค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวมันจะยาวถ้าว่างๆเดี๋ยวจะเล่าเรื่องให้ฟังนะครับ จุดเริ่มต้นของหายนะเริ่มต้นขึ้นจากตรงนี้ หลังจากที่ย้ายมาอยู่กับแม่ (ปล.แม่แต่งงานใหม่แล้วนะครับ)
ได้10กว่าปีจนตอนนี้อายุ30พ่อเลี้ยงคนนี้ก็เหมือนปกติทุกอย่างใจดีขยันบ้างทำอะไรก็ช่วยๆกันอยู่ดีๆวันหนึ่งก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเพราะรู้จักกับพวกขี้ยาจากที่ดีๆกลายเป็นหาเรื่องทะเลาะกับแม่อยู่ทุกวันไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยตัวอย่างเช่นแม่ใส่กางเกงขาสั้นไม่เลยหัวเข่านะครับยังบอกว่าแม่แต่งตัวโป๊เหมือน

แต่ก่อนแม่ใส่ไม่เห็นบ่นว่าอะไรเลย เรื่องแค่นี้ยังเอามาทะเลาะกันได้ ทุกวันนี้ต้องหาเรื่องทะเลาะให้ได้ จนอยู่มาวันหนึ่งพ่อเลี้ยงคนนี้ก็เอาปืนไทยประดิษฐ์มาขู่คนในบ้านบอกว่าใครแน่ก็เข้ามาไม่กลัวใคร ใครจะเอากับกู เขาพูดแบบนี้ ทุกวันนี้เขาไม่ทำอะไรนั่งไปนอนๆหาเรื่องทะเลาะกับแม่ (แต่ทะเลาะทีไรผมต้องเข้าไปขวางตลอด) เรื่องมันเป็นแบบนี้ล่ะครับ ทำไมผมถึงไม่เอ่ยถึงน้องคนกลางเหรอครับว่าทำไมไม่คิดจะช่วยแม่เพราะว่าน้องคนนี้โดนพ่อเลี้ยงคนนี้ล้างสมองแล้วเพราะพ่อเลี้ยงคนนี้เป็นคนเลี้ยงน้องคนกลางตั้งแต่เล็กๆแล้วครับตอนที่แม่หนีมาน้องคนนี้อายุ3อาทิตย์เท่ากับว่าเขาเหมือนพ่อแท้ๆ เวลาทะเลาะกันทีไรน้องจะเมินเฉยไม่รู้ไม่ชี้ไม่สนใจ โดยที่ไม่สนใจเลยว่าใครเป็นคนหาข้าวหาน้ำหาเงินมาให้อยูสุขสบาย ผมกับแม่เป็นตัวหลักหาเงินเข้าบ้านครับ 2คนนั้นไม่มีส่วนเรื่องหารายได้อะไรทั้งสิ้น คอยสร้างแต่ปัญหามาให้ตลอด วันๆไม่ทำอะไรน้องคนนี้นั่งๆนอนๆไม่ได้เรียนหนังสือจบแค่ม.3แล้วไม่เรียนต่อ แม่ใช้ให้ทำอะไรก็ไม่ทำแถมยังเถียงคำไม่ตกฟากอยู่ๆวันนึงน้องจะลงไม้ลงมือกับแม่ดีนะที่มีผมขวางเอาไว้ทันเพราะว่าน้องคนนี้อารมณ์แปรปรวนตั้งแต่เด็กไม่ค่อยมีเหตุผลนึกจะทำอะไรก็ทำไม่คำนึงถึงผลเสียตอนนี้หนักสุดเลยสูบกัญชายิ่งแย่กว่าเดิมแม่ก็ไม่ห้ามเพราะกลัวขัดใจอีกผมพูดน้องก็ไม่ฟังก็เลยปล่อยเลยตามเลย มาทีนี้เรื่องของแม่ แม่ผมเป็นคนใจดีแต่ไม่ค่อยมีเหตุผลผมยังไม่ค่อยเข้าใจจนถึงทุกวันนี้ เรื่องมันมีอยู่ว่าเวลาผมจะมีเรื่องกับพ่อเลี้ยงแม่มีแต่บอกว่าให้ใจเย็นๆไม่ต้องตอบโต้เวลาพ่อเลี้ยงเอาปืนมาขู่ผมบอกให้แม่แจ้งตำรวจแม่บอกใจเย็นๆมันยังไม่ได้ยิงใครไม่ต้องแจ้ง ห่ะ!!!
แม่จะรอให้เขายิงใครคนใดคนนึงก่อนเหรอถึงจะแจ้ง แม่ไม่ตอบแล้วมีแต่บอกให้ใจเย็นๆไม่ต้องวู่วามคือ แบบอะไรของแม่เนี้ยผมไม่เข้าใจจริงๆคือต้องให้มีคนตายก่อนเหรอถึงจะแจ้ง ผมเลยอยากมาปรึกษาว่าผมควรจะทำยังไงดีถ้าจะให้หนีผมก็หนีได้นะเพราะพ่อแท้ๆของผมตอนนี้เลิกกับแม่เลี้ยงแล้วพ่อโทรมาให้มาบริหารเต้นท์รถต่อแต่ผมกลัวถ้ากลับไปกลัวรับอารมณ์ร้ายของพ่อไม่ได้แกเป็นคนใจดีก็ดีเกินเวลากร้ายก็ร้ายสุดๆแบบตอนเด็กๆนี่ทำผิดมา ยกมีดจะฟันลูกเดียวดีที่หลบทันชีวิตแต่ละที่T T แต่อยู่กับพ่อแท้ๆนะ จะสบายใจที่สุดเพราะเป็นบ้านที่เราอยู่ตั้งแต่เด็กๆ ถ้าหนีไปกลัวน้องกับแม่ไม่รอดผมควรจะทำยังไงดีหรือวางแผนแบบไหนให้คนแบบนี้ให้ออกไปจากครอบครัวเคยเอาผู้ใหญ่มาไล่ไปแล้วแต่ไม่ไปบอกว่าจะเป็นจะตายจะอยู่แบบนี้ ไล่ยังไงก็ไม่ไป จนตอนนี้จะประสาทกินแล้ว หมดหนทางใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ให้คำปรึกษาด้วยนะครับเอาแบบให้ได้ผลดีที่สุดจะขอบคุณมากๆเลยครับครอบครัวจะได้สงบสุขสักที
ผมเบื่อที่จะวิ่งไปวิ่งมาแล้วอยากอยู่กับที่ช่องทางหากินกำลังไปได้สวยแต่จิตใจกับร่างกายไม่ไหวกลัวตายก่อนวัยอันควรผมยังอยากทำอะไรอีกหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้ทำเลย ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ครอบรัวที่ร้าวฉานเพราะยาเสพติดและความเห็นแก่ตัว
ได้10กว่าปีจนตอนนี้อายุ30พ่อเลี้ยงคนนี้ก็เหมือนปกติทุกอย่างใจดีขยันบ้างทำอะไรก็ช่วยๆกันอยู่ดีๆวันหนึ่งก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเพราะรู้จักกับพวกขี้ยาจากที่ดีๆกลายเป็นหาเรื่องทะเลาะกับแม่อยู่ทุกวันไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยตัวอย่างเช่นแม่ใส่กางเกงขาสั้นไม่เลยหัวเข่านะครับยังบอกว่าแม่แต่งตัวโป๊เหมือน
แม่จะรอให้เขายิงใครคนใดคนนึงก่อนเหรอถึงจะแจ้ง แม่ไม่ตอบแล้วมีแต่บอกให้ใจเย็นๆไม่ต้องวู่วามคือ แบบอะไรของแม่เนี้ยผมไม่เข้าใจจริงๆคือต้องให้มีคนตายก่อนเหรอถึงจะแจ้ง ผมเลยอยากมาปรึกษาว่าผมควรจะทำยังไงดีถ้าจะให้หนีผมก็หนีได้นะเพราะพ่อแท้ๆของผมตอนนี้เลิกกับแม่เลี้ยงแล้วพ่อโทรมาให้มาบริหารเต้นท์รถต่อแต่ผมกลัวถ้ากลับไปกลัวรับอารมณ์ร้ายของพ่อไม่ได้แกเป็นคนใจดีก็ดีเกินเวลากร้ายก็ร้ายสุดๆแบบตอนเด็กๆนี่ทำผิดมา ยกมีดจะฟันลูกเดียวดีที่หลบทันชีวิตแต่ละที่T T แต่อยู่กับพ่อแท้ๆนะ จะสบายใจที่สุดเพราะเป็นบ้านที่เราอยู่ตั้งแต่เด็กๆ ถ้าหนีไปกลัวน้องกับแม่ไม่รอดผมควรจะทำยังไงดีหรือวางแผนแบบไหนให้คนแบบนี้ให้ออกไปจากครอบครัวเคยเอาผู้ใหญ่มาไล่ไปแล้วแต่ไม่ไปบอกว่าจะเป็นจะตายจะอยู่แบบนี้ ไล่ยังไงก็ไม่ไป จนตอนนี้จะประสาทกินแล้ว หมดหนทางใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้ให้คำปรึกษาด้วยนะครับเอาแบบให้ได้ผลดีที่สุดจะขอบคุณมากๆเลยครับครอบครัวจะได้สงบสุขสักที
ผมเบื่อที่จะวิ่งไปวิ่งมาแล้วอยากอยู่กับที่ช่องทางหากินกำลังไปได้สวยแต่จิตใจกับร่างกายไม่ไหวกลัวตายก่อนวัยอันควรผมยังอยากทำอะไรอีกหลายๆอย่างที่ยังไม่ได้ทำเลย ขอบคุณล่วงหน้าครับ