เลิกกันเพราะรำคาญผมแล้วไม่ให้อภัยผมด้วย

คือเรารักๆเลิกๆมาประมาณ 4ครั่งแรกที่ได้เจอกันมาเจอกันอยู่ที่หน้าบ้านผมเว้ยแล้วก็เริ่มตกลงคุยกันแล้ว
ในครั้งแรกที่มาคบกับผมซื้อโทรศัพท์ให้เขาขึ้นเป็นเพราะเขาไม่มีโทรศัพท์ใช้ผมเลยซื้อให้ 1 เครื่องแล้วก็พอเวลาผ่านไปเขาไปคุยกับคนอื่นผมอยากให้อภัยได้เพราะนานเข้าอีกก็ไปคุยกับคนอื่นอีกเขาบอกว่าชอบผมแบบพี่น้องมากกว่าครั้งที่ 2 นั่นแหละผมก็ให้อภัยเพราะครั้งที่ 3 น้องเขาเรียนอยู่แล้วเขาไปทำงานที่ต่างจังหวัดผมต้องไปส่งน้องเขากับตากับยายเขาพ่อกลับมาถึงบ้านเขาบอกว่าเขาไม่ชอบผมตรงที่ผมดำอ้วนหน้าตาไม่ดีผมเลยไม่รู้จะทำยังไงแล้วผมเลยเลิกคุยกับเขาไปเพราะเราจะไปคุยกับคนที่   เขาไม่ชอบเรา     ทำไมอ่ะแล้วพอเวลาผ่านไปประมาณเดือน 2 เดือนเขาทักมาหาผมผมเลยบอกว่าผมไม่ได้ไปคุยกับคนอื่นผมแค่ไม่ได้คุยกับเธอเพราะเธอไม่ชอบผมผมก็ไม่รู้จะคุยไปทำไมเนาะแล้วเธอก็บอกว่าให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่าผมเลยงงมากเธอบอกไม่ชอบผมแล้วเธอทำไมถึงพูดแบบนั้น    แล้วแม่เธอก็ได้บอกว่าขอบคุณนะที่คอยช่วยมาตลอดโทรศัพท์น้องพังแล้วขอบคุณที่ช่วยเหลือน้องผมรู้ทันทีผมซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้เลยงงไหมผมจะผมซื้อโทรศัพท์ให้เขาแล้วโทรศัพท์ผมพังอับเลยเหมือนแบบไม่อยากให้คุยกันเอาเวลาผ่านไปผ่านไปปัจจุบันยังแบบคบกันอยู่เขาก็เริ่มทำงานเขาก็เริ่มใส่ใจเราน้อยลงเราก็บอกว่าหาเวลาคุยกันอยู่แล้วบางเวลาแต่เขาได้แค่อ่านแล้วก็ไม่ตอบอะไรในแชทผมเลยได้แค่สติ๊กเกอร์มา   เพราะปกติทุกเช้าผมจะโทรไปบอกแกว่าก็มาไปทำงานก่อนนะอะไรประมาณนี้คือตกตอนนี้ก็คือตกลงกันเป็นแฟนแล้วแล้วพอเวลาผ่านไปผมก็โทรๆๆอยู่แบบนั้นเพราะเราก็ไม่ได้คุยกันทางแชทมันไงมันเป็นการขุดทางไกลด้วยมันก็เลยเป็นห่วงกันบ้างผมรู้ว่าพวกผู้ชายมันต้องเป็นห่วงบ้างล่ะแต่บางครั้งก็อาจจะหงุดหงิดบ้างผมโทรเยอะไปจนเขารำคาญผมไม่รู้หรอกว่าผู้ชายจะคิดยังไงแต่สำหรับผมนะผมโทรไปเพราะผมเป็นห่วงโทรไม่รับผมโทรหาพ่อน้องมั้งเพราะน้องไม่รับผมโทรหาแม่น้องน้องไม่รับก็ว่ายังไงก็เราเป็นห่วงผมรู้ว่าผมล้ำเส้นน้องเกินไปจริงๆแล้ววันนั้นคือน้องผมอ่ะกับให้แฟนผมมันไม่ถูกกันเว้ยมันผิดกันตั้งแต่ตอนเด็กๆแล้วผมบอกว่าหยุดบล็อคน้องผมได้ไหมน้องผมอยากคุยด้วยน้องผมอยากกลับมาคืนดีแฟนผมก็เริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้นเลยแล้วก็แม่ผมก็มาถามด้วยว่าเราอ่ะกับน้องรักกันจริงไหมผมเลยเอาคำถามนี้ไปถามกับน้องคือผมไม่รู้หรอกว่ามันใหญ่โตไหมที่ถามว่าแบบนั้นคือผมคิดมากเลยคิดค้นแอบคิดมากว่าน้องจะกล้าตอบไหมผมแล้วน้องก็ได้แค่อ่านแชทแล้วน้องก็ไม่ตอบผมเลยโทรไปถามว่าแม่ผมถามน้องจะตอบว่ายังไงคือผมในใจผมคิดอยู่แล้วว่าผมผมตอบแม่ไปแล้วว่ารักกันแต่น้องอ่ะคือแบบไม่กล้าตอบแล้วก็น้องก็เริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่วันนั้นไม่โทรหาผมไม่ทักหาผมเลยเหมือนแบบลองเปลี่ยนไปเลยแล้วทีนี้น้องมาบอกเลิกผมมาว่าผมอ่ะทำพังแล้วในความรักผมเลยงงว่าทำพังอะไรแล้วที่นี้น้องไปแชร์ลงสตอรี่ว่าเป็นเพราะผมเป็นเพราะเรื่องเล็กๆน้อยๆที่มันสามารถแก้ได้แล้วน้องก็บอกอยู่ด้วยว่าจบแล้วคือจบไม่ให้อภัยอีกแล้วคือตลอดความสัมพันธ์มาผมเป็นคนให้มาตลอดผมไม่เคยได้อะไรจากน้องเลยนะเอาจริงๆมันคงโดนใช้งานอยู่คนเดียวอ่ะมันแบบผมเป็นแค่โดนหลอกใช้หรือเปล่าตอนผมรู้สึกแย่นะผมอยากได้ยินคำจากคนที่ผมรักบอกว่าเป็นไงบ้างเหนื่อยไหมสู้ๆนะอะไรแบบนี้ผมก็ไม่เคยได้ยินคือเอาจริงๆครับผมไม่ทักไปหาน้องน้องไม่เคยทักมาหาผมเลยเว้ยมันก็ต้องเป็นห่วงกันบ้างจนบางทีเขารู้สึกอึดอัดเหมือนที่ผมโทรไป     แล้วเวลาสมมุติน้องน้องอ่ะมีน้องของแม่ให้เลี้ยงอีกคนนึงอายุน้อยกว่าน้องที่ผมคบวันหนึ่งน้องไม่มีเงินซื้อนมให้น้องก็มายืมผมเพราะว่ามีเงินไม่สัก 500 ผมบอกว่าผมมี 400 บาทเนี่ยผมไม่มีหรอกจริงๆผมไปยืมคนอื่นมาผมยอมผมลงทุนขนาดนั้นเลยแต่ผมก็เพิ่งได้บอกน้องหรอกว่าผมกินข้าวกับข้าวเหนียวกับเกลือผมไม่เคยบอกเลยผมก็เลยเอาจริงๆนะผมผมโดนน้องบอกเลิกมา 3 ครั่งผมร้องไห้ทุกครั้งเลยขนาดผมพูดกับน้องว่าขอขึ้นสถานะในเฟซได้ไหมน้องก็บอกว่าไม่ไม่ขึ้นผมเลยงงว่ามันมันแบบขึ้นไม่ได้หรอครับเราก็หลุดเขาก็รู้ว่าเราเป็นแฟนกันแต่ไม่สามารถขึ้นได้หรอเอาจริงๆสำหรับผมว่ามันเป็นความสบายใจนะสำหรับผมการขึ้นสถานะและทุกเดือนผมทำงานใช่ไหมผมทำงานผมจะโอนเงินให้ทุกเดือนเดือนละ 2,000 บาทแต่เดือนนี้ครับน้องบอกว่าแม่ต้องการยืมเงิน 5,000 บาทเพื่อใช้ค่ารถผมโอนให้ 6,000 บาทผมบอกว่าให้น้องไปกินก่อน 1,000 บาทเอาไปกินหมายถึงซื้อของกินน่ะบทสุดท้ายน้องก็ทิ้งผมไปโดยที่ว่าผมจุดจู้จี้ที่โทรตามน้องจะให้ผมรู้ว่าผมโทรจุกจิกอยู่ที่เพราะผมเป็นห่วงไงผมเป็นผู้ชายแล้วทีนี้อยู่ไกลกันมันก็เลยแบบคิดไปเรื่อยอ่ะครับเข้าใจไหมผมเลยโดนน้องบอกเลิกนั่นแหละเพราะจุกจิกจู้จี้เออน้องบอกว่าไม่ให้อภัยผมด้วยผมแรงพอใจครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 ผมโดนหักผมอีกผมไม่เหลืออะไรผมร้องไห้อยู่ 3 ผมไม่เหลืออะไรผมร้องไห้อยู่ 3 วันจนแม่ผมเข้ามาพูดว่ามันได้นึ่งข้าวให้กินไหมมันได้เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆไหมคือตอนนี้เราก็เลิกกันมาประมาณเกือบจะ 3 อาทิตย์แล้วผมก็ไม่รู้หรอกว่าผมทำร้ายขนาดนั้นเลยหรอโดยเฉพาะในความสัมพันธ์นี้ผมเป็นคนอภัยมาตลอดแล้วน้องบอกว่าไม่ให้อภัยผมในครั้งนี้คือผมน้องผมทำผิดครั้งเดียวจริงๆน้องไม่ให้อภัยเพราะผมทำโทรจุกจิกจู้จี้น่ารำคาญแล้วผมแบบเหมือนแบบเราทำดีกับเขามาเป็นพันครั้งเหมือนหายไปเลยอ่ะเหมือนผมโดนเป็นเครื่องใช้อะไรก็ไม่รู้ผมไม่รู้ว่าผมผิดขนาดนั้นเลยหรอหรือว่าคนเรามันหมดรักกันแล้ว🙏แล้วที่ผมเคย support มาทุกอย่างมันไม่มีค่าหรือว่าอะไรมาบ้างทิ้งก็ทิ้งแบบง่ายๆแบบนี้เลยผมบอกว่าให้มาปรับความเข้าใจกันน้องก็บอกว่าไม่ไม่ปรับความเข้าใจเคยบอกไปหลายครั้งแล้วคือผมผิดขนาดนั้นเลยคือผมบอกแล้วอันไหนไม่ถูกใจก็ให้มาพูดกันตรงๆไม่ใช่ว่าได้เก็บไว้คนเดียวย้ำว่าเน็ตทุกเดือนผมก็เติมให้พวกสีลงซีรีย์ผมก็เติมให้ผมน่ะผมทำให้ทุกอย่างแต่น้องทิ้งผมด้วยลงคอแบบนี้เลย  ขอถามความคิดถึงพี่ๆหน่อยนะครับ🙏🙏แล้วก็เคสโทรศัพท์หน้าจอโทรศัพท์น้องบอกว่ามันแตกผมก็เป็นคนไปเปลี่ยนให้เออขอเสริมนะครับคือแบบไ*******ผมแบบผมทำผิดร้ายแรงขนาดนั้นเลยว่าแบบโอ้โหแ***ให้อภัยผมไม่ได้เลยน้องเขาก็บอกแล้วว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแล้วมาแชร์ลงวันนี้ก็บอกว่าโอกาสมันให้เยอะแล้วคือแบบโอ้โหผมให้โอกาสมาตลอดในทุกความสำคัญครบทุ่มเททั้งเงินทั้งใจทั้งแรงกายภูมิทุ่มเทหมดเลยจนผมว่าน้องเขาน่าจะไปจากผมจริงๆนะครั้งนี้พ่อน้องบอกว่าเริ่มต้นใหม่ดีกว่าคือผมเลยงงว่าที่ผมทำไปมันไม่มีอะไรเลยหรอ🙏🙏🙏
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่