ทะเลาะกับพ่อ ความเห็นไม่ตรงกันเราดูเป็นคนที่จริงจัง ซีเรียสมากเกินไปมั้ยคะ?

สวัสดีค่ะ  ถ้าจะให้เกริ่นเราขอเริ่มเรื่องเลยคือ คุณพ่อเราเป็นคนหัวโบราณ ความคิดเหมือนจะชายเป็นใหญ่ มีหลายเรื่องที่เรากับพ่อความคิดไม่ตรงกันเยอะมากๆๆ เราเลยไม่ค่อยอยากจะคุยหรืออยากจะอะไรกับเขามาก แล้วมันก็มีเรื่องอยู่ว่า เรามีพี่สาวซึ่งปิดเทอมกลับมาบ้าน กำลังจะไปฝึกงาน คุณพ่อชอบพูดออกแนวเหน็บแนมพี่ว่ากินเยอะ ไม่ทำอะไร งานก็ไม่ทำ อยู่บ้านก็เอาแต่นอน ซึ่งพี่เรานิสัยมักจะเป็นคนชอบกินจริงๆ แต่ก็มีหลายครั้งที่พี่พยายามหางานทำในช่วงที่ว่าง แต่งานหายากมากๆค่ะ เขาไม่ค่อยรับพาร์ทไทม์กัน และอีกไม่นานพี่ก็ต้องไปฝึกงาน ช่วงเวลามันสั้นมากๆสำหรับการที่จะหางานทำค่ะ วันนี้พี่ก็ถามพ่อว่าทำไมกินข้าวน้อยจัง พ่อก็พูดสวนขึ้นมาว่า กินเยอะทำไม เดี๋ยวไปทำงานแล้วจะจุก ไม่ได้กินแล้วนอน เรามันทนฟังไม่ไหวเลยพูดสวนขึ้นไปว่า งั้นพ่อก็ไม่ต้องทำงาน จบๆ พ่อก็บอกว่าเราอะหลายครั้งแล้ว ทำไมชอบซีเรียส จริงจังไปกับทกเรื่อง * พ่อเป็นคนชอบพูดแซะ ประมาณว่าเราสองพี่น้องไม่ทำงาน เอาแต่นอนอยู่ที่บ้าน กินแล้วก็นอนไม่ทำงานอะไร เราอยากจะหางานทำนะคะ แต่มันไม่มีงานให้ทำค่ะ เนื่องด้วยจังหวัดที่เราอยู่มันเงียบมากๆๆๆๆ และไม่มีรถขี่ไปทำในที่ไกลๆได้ด้วยค่ะ เรารู้สึกเหมือนพ่อเราชอบพูดแซะเรากับพี่ตรงนี้หลายครั้งเลยค่ะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แล้วก็มักจะจบด้วยการที่พ่อบอกเราว่าเราซีเรียสไปทุกเรื่อง แต่คือพ่อพูดแบบนี้หลายครั้งแล้ว แล้วเราจะไม่คิดได้ยังไง * แล้วพ่อก็ชอบพูดเรื่องรูปร่างของเรากับพี่ค่ะ เหมือนกลับมาบ้านช่วงวันหยุดยาวพ่อก็จะทักว่าเอ้ย พี่อ้วนนะ ดูขาดูเอวมัน อ้วนมาก ทั้งๆที่พี่เราก็ไม่ได้อ้วนขนาดนั้นเลยค่ะ  ออกจะอวบๆ แต่พ่อเราชอบทักมาก เข้าใจว่าเป็นเหมือนคนแก่หัวโบราณ เราพยายามทำความเข้าใจหลายครั้งแล้วนะคะ เคยบอกไปแล้วด้วยว่าอย่าทักเรื่องแบบนี้ มีเรื่องอื่นให้พูดเยอะแยะ เดี๋ยวพี่จะรู้สึกเสียใจในเรื่องนี้ บลาๆ ไม่ใช่แค่กับพี่เราที่พ่อชอบทัก ไม่ว่าเจอใคร ญาติพี่น้องก็ชอบทักแบบนี้เหมือนคนแกเป๊ะๆ เราเตือนเขาหลายครั้งมากๆ เขาก็สเต็ปเดิม เราทำไมชอบซีเรียสกับเรื่องแบบนี้ เราเหนื่อยที่จะพูดแล้วค่ะ และก็คร้องนี้แหละมันทำให้เราคิดว่าเราเป็นคนซีเรียสขนาดนั้นจริงๆหรอ อยากถามความคิดเห็นเพื่อนๆค่ะ 
ปล.เราอาจพิมพ์ไม่เข้าใจ วกไปวนมาขออภัยด้วยนะคะ