คืองี้คับผมเนี่ยย้ายมาอยู่กับตายยายได้จะ8-9ปีละคับตั้งเเต่ผมยังเด็กเนี่ยเหมือนทุกอย่างจะปกติอยู่กับตายายเเต่พอผมโตขึ้นยายผมเสียตรงนี้เเหละที่เป็นจุดเปลี่ยนพอยายผมเสียตาผมก็เริ่มกินเหล้าเยอะขึ้นตอนเเรกผมก็เข้าใจเพราะเเกอาจเสียใจเเต่พอหลังๆมันถึงจุดที่เกินไปตาผมเนี่ยเป็นคนดีมากเลยนะคับเเต่พอกินเหล้าเหมือนเป็นอีกคนเป็นเเบบเปลี่ยนไปเลยมันเเบบคนละอย่างกันเลยมันเลยถึงจุดที่ผมไม่ไหวเเต่อีกใจก็เสียใจเพราะเเกเลี้ยงมานานเลยตัดสินจะย้ายไปอยู่กะเเม่พอโตละทำงานได้จะส่งเงินให้เเต่เเกไม่ยอมให้ไปเเต่สุดท้ายเเกก็ดูเศร้าละบอกให้เตรียมของย้ายช่วงนั้นเป็นอะไรที่เศร้ามากผมเกือบร้องให้ออกมาเเละผมก็ให้ตาคุยกะเเม่พอเเม่เล่าให้ฟังว่าเเบบนู้นเเบบนี้ตาก็ตัดสินใจจะเลิกเหล้าเพื่อไม่ให้ผมย้ายผมก็ตัดสินใจอยู่ต่อเเต่พอผ่านมาครึ่งเดือนเเกก็กินอีกครั้ง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะมันนานๆทีเเต่เเกกลับกินติดต่อกันวันเว้นวัน ตอนนั้นผมงอมเลยคับเพราะตาก็เริ่มเเก่เเล้วเเต่เเกก็ไม่ฟังผมเคยกราบเท้าเเกขอให้เเกเลิกเหล้าเเกก็กินยุดี เเต่ถ้าจะย้ายก็ยังมีเพื่อนดีๆที่ๆเคยอยู่หลายๆอย่าง

ผมเลยอยากรู้ว่าควรย้ายดีมั้ย (พ่อเเม่ผมเลิกกันเเล้ว