ช่วงนี้เรารู้สึกว่าไม่ค่อยสบายใจกับเพื่อนๆ ทั้งเวลาอยู่ด้วยหรือว่าพิมพ์กันในแชทค่ะ คือเหมือนมันเกิดการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่เรามีแฟนค่ะ เหมือนแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเราเลยแบบในวัยที่โตพอจะรู้จักกับคำว่าแฟนจริงๆ พอเรามีแฟนเราได้เปลี่ยนความคิดหลายๆ อย่างไปมาก ก่อนหน้านี้เหมือนเราอ่านหนังสือจิตวิทยา ฟัง podcast เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ความคิดหรืออะไรๆ หลายๆ อย่งามันก็เลยเปลี่ยน

จนเมื่อเดือน ก.พ. ได้มีประเด็นกับเพื่อน เหมือนเราไปกับแฟนได้บ่อยแต่ไม่ได้ไปกับเพื่อนเลยน่ะค่ะ (พอดีช่วงนั้นทำธุรกิจกับแฟนเลยต้องเจอกันบ่อยๆ) คือเพื่อนๆ เราค่อนข้างที่จะเป็นกลุ่มที่เจอกันยาก เอาง่ายๆ คือเรื่องการเจอกันครบทั้งกลุ่มเป็นเรื่องยากมาก เนื่องจากจะมีเพื่อนที่ยังเรียนอยู่ อยู่ต่างจังหวัดบ้างอะไรบ้าง ส่วนเราเรียนจบและทำงานแล้วค่ะ จะอธิบายเรื่องการชวนของเพื่อนก่อนนะคะ ส่วนมากเพื่อนเราจะชวนไปร้านเหล้าค่ะ ไปแบบเกือบทุกอาทิตย์ เวลามีเพื่อนบางคนในกลุ่มปฏิเสธที่จะไม่ไปก็จะไม่พอใจ งอนกัน เพราะแค่เพื่อนไม่ไป คือบางทีเราก็แค่อยากให้เพื่อนชวนเราไปกินข้าว จานละ 50-100 บาท ไม่จำเป็นต้องเป็นชาบูมื้อละ 200+ (เพราะบางคนไม่ได้มีเงิน ต้องเก็บเงิน มีค่าใช้จ่ายต่างๆ) และในส่วนนี้เราได้บอกเพื่อนเราไปแล้วว่าเรามีค่าใช้จ่าย ต้องเก็บเงิน เพื่อนก็มาบอกว่าเข้าใจนะ กูพยายามเข้าใจ แต่ก็แบบนอยด์ น้อยใจ เหมือนบางทีมาเจอกันก็ได้ไม่ได้เสียเงิน แค่มาเจอ พอไปเจอแปปเดียวแบบครึ่งชั่วโมง เพื่อนก็ยังไม่พอใจ เพราะแฟนเราต้องรีบกลับ คือเราไปหาเพราะเรายังได้เจอเพื่อนแต่เพื่อนคิดว่าเราไปหาแค่แปปเดียวก็กลับ เพื่อนบอกกับเราว่าหาเหตุผลให้เราว่าที่เราไม่ไปเจอเพราะอย่างนั้นอย่างนี้ เพราะเวลาเราจะไปเจอเพื่อนเหมือนเรานัดกันไว้แล้วเราดันเทไม่ได้ไปเพราะป่วยหรือว่ามีธุระ แต่เราไปกับแฟนไปไหนก็ไปได้ไปกินข้าว ไปนั่นไปนี่ได้ ประมาณนี้ เราเลยพูดเคลียร์ความในใจต่างๆ เพื่อนคนนั้นก็พูดความในใจทั้งหมดว่านอยด์อะไรแบบนี้ค่ะ และได้ขอโทษเราที่พูดแบบนี้ออกมา เราก็บอกว่าอึดอัดขอเวลาหน่อยนะ เพราะความรู้สึกมันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม จากนั้นก็เที่ยวกันปกติแต่เรารู้สึกไม่จอยเพราะว่ายังอึดอัดกับเพื่อนคนนั้นอยู่เหมือนมันมองหน้าไม่ติด ไปก็ยิ้มๆ หัวเราะตามประสา แต่ก็นั่นแหละมันไม่ได้จอยจริงๆ

เหมือนหลังจากนั้นเราก็เฟดๆ มาจากเพื่อนๆ ค่ะ เพราะเรามีปัญหาอีกในเรื่องความคิดไม่ตรงกัน เพื่อนมาปรึกษากันในกลุ่มท็อปปิคเรื่องผู้ คือเราคิดในแง่สองมุม ทั้งฝ่ายผู้และฝ่ายเพื่อนเรา ก็พูดบอกไปตามตรง แต่เหมือนทุกคนจะเห็นด้วยกับเพื่อนอีกคนหมดเลย ประมาณว่าเข้าข้างนั่นแหละ55 เราเลยแบบแล้วแต่จะคิดกันแล้วกัน ขอไม่พูดแล้ว แล้วก็อยู่กับแฟนเลยไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนเท่าไหร่แล้วค่ะ คือมันอยู่กับแฟนแล้วสบายใจกว่ามากๆ เพราะแฟนเรายังเปิดรับในมุมกว้างและยังเข้าใจเรา แต่เพื่อนเราบอกเข้าใจแต่ไม่มีใครเข้าใจเราสักคนเลยจริงๆ ค่ะ

ตอนนี้เราเลิกคบกับเพื่อนคนนึงไปค่ะ เพราะเราเทนัดไม่ได้ไป และเหตุการณ์ของวันก่อนคือเราไปกินไอติมกับแฟน เพื่อนก็เลยเฟลที่เราไม่ได้ไปแต่วันก่อนไปกับแฟนได้ เพื่อนก็บอกว่าโกรธไม่พอใจ คือเราได้ให้เหตุที่ไม่ไปว่าเราป่วย เลยถามเพื่อนว่า มีสิทธิ์ไม่พอใจอะไรในเมื่อให้เหตุผลไปแล้วว่าไปไม่ได้เพราะป่วย เพื่อนคนนั้นก็บอกว่า กูมีสิทธิ์ไม่พอใจ แต่ไม่มีสิทธิ์พูดถึงลับหลัง แล้วก็ขอโทษแบบเหมือนไม่อยากขอโทษเท่าไหร่55 อ่านแล้วรู้สึกได้เลย แล้วเราไม่รู้ว่าทุกคนอึดอัดหรือเปล่าเพราะเราได้คุยและเคลียร์ปัญหากับเพื่อนคนนี้ในแชทกลุ่ม สำหรับเราที่เราคิดเหมือนทุกคนก็เห็นด้วยกับเพื่อนอีกคนซะส่วนมากมากกว่า เพราะไม่มีใครมารีแอคชั่นหรือเทคแอคชั่นอะไรเลย

เราก็เลยทักแยกส่วนตัวไปหาเพื่อนอีกคนที่คิดว่าสนิทกันมากๆ คิดว่าจะเข้าใจเรามากที่สุด (แต่เพื่อนคนนี้เรียนอยู่ไกลเลยเจอกันได้ยาก บวกกับห่างเหินเพราะเราเทนัดวันนั้นไม่ได้ไปเจอค่ะเพราะเพื่อนมาแค่วันนั้นวันเดียวแต่ได้เจอกับเพื่อนเกือบครบกลุ่ม ยกเว้นเรากับเพื่อนอีกคนในกลุ่มค่ะ) แต่ก็นั่นแหละ เพื่อนคนนี้ก็ประมาณว่าเห็นด้วยกับอีกคน เพราะเฟลที่เราไม่ได้ไปเจอ และเราได้ถามคำถามนึงกับเพื่อนคนนี้ไปว่า แฟน กับ เพื่อน จะเลือกอะไร เพื่อนก็ตอบว่า กูเลือกไม่ได้จริงๆ กูให้ความสำคัญกับทุกคนเท่ากัน ทุกคนสำคัญสำหรับกูหมด โลกนี้ไม่ได้มีแค่แฟนกับเพื่อน แต่ยังมีทุกคนบนโลก ประมาณว่าให้คำตอบไม่ได้และทุกคนมีความสำคัญหมด แล้วเพื่อนได้ถามเรากลับ ถ้าเป็นเราในเมื่อก่อนเราคงตอบว่า เลือกเพื่อน เพราะตอนนั้นเราก็มีแค่เพื่อนเรา เพราะส่วนมากเรามีความสัมพันธ์กับแฟนแบบ long distance relationship คือรักทางไกลประมาณนี้ แต่ว่าเราตอบไป เลือกแฟน ก็อธิบายเพื่อนไปว่าแฟนก็อยู่กับเราในทุกช่วง อย่างปัญหาทางบ้านที่เราให้เพื่อนเรารู้ไม่ได้ แฟนเราก็มานั่งฟังปัญหาหรือพูดถึงปัญหานั้นด้วยกันได้ เราป่วยแฟนเราก็พาไปได้ อย่างเพื่อนถ้าเราป่วยก็จะบอกให้เราไปหาหมอ บอกให้หาคนพาไป ให้แฟนพาไป และเพื่อนไม่ได้รับรู้ปัญหาหรือการใช้ชีวิตของเราทุกเรื่อง ในบั้นปลายชีวิตเราก็ต้องอยู่กับคนที่เรารัก ชีวิตคู่น่ะค่ะ คือถ้ามองตามความเป็นจริงการที่เราเลือกแฟน ไม่ได้แปลว่าเพื่อนไม่สำคัญนะคะ แต่ทุกคนมีลำดับความสำคัญค่ะ ขนาดแม่ยังรักลูกไม่เท่ากัน เพื่อนยังมีคนที่สนิทกว่าซึ่งนั่นก็เท่ากับว่าให้ความสำคัญกับใครมากกว่ากันอยู่ดี และทุกคนบนโลกไม่ได้มีความสำคัญกับเราทุกคนค่ะ จะมาบอกทุกคนบนโลกไม่ได้รึป่าว คนที่เราไม่รู้จักก็สำคัญเหรอคะ . . .

ค่ะและตอนนี้เราเลยได้กลับไปสนิทกับเพื่อนตอนมอต้น หรือเพื่อนคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่คนในกลุ่มค่ะ กลายเป็นว่ารู้สึกไม่สบายใจไม่สนิทกับเพื่อนคนไหนในกลุ่มเลย แล้วเพื่อนในกลุ่มบางคนก็มาลงถึงใครในไอจีไม่รู้ แต่เราคิดว่าคงเป็นเราเพราะเหมือนมันสื่อถึงได้น่ะค่ะ55 แบบว่าอ่านแล้วดูออกว่ากล่าวถึง เราเลยเลือกที่จะไม่โต้ตอบและเงียบหายไปโดยการมิ้วเพื่อนคนนั้นไปค่ะ

เราคิดว่ามันไร้สาระที่ต้องมาเลิกคบกับเพื่อนในเรื่องแบบนี้ แต่อย่างว่าอะไรที่มันไม่สบายใจเราก็ต้องตัดออก อะไรที่ toxic ก็ต้องตัดมันออก ใจแข็งมองข้ามมันไปให้ได้

ปล.เราเลิกคบกับเพื่อนแค่คนเดียวนะคะ และกับเพื่อนคนอื่นเราไม่สบายใจจะคุยด้วยแล้วเลยอยู่เงียบๆ ไม่คุยกับใครในกลุ่มแล้วค่ะ

เราอยากสอบถามทุกคนว่า เราเลิกคบกับเพื่อนเพราะเรื่องแค่นี้มันดีแล้วใช่ไหมคะ ? และถ้าเป็นคุณ คุณจะเลือกอะไร ระหว่าง เลือกแฟน หรือ เลือกเพื่อน ?