สัมมาสติ เป็นเหตุให้เกิด สัมมาสมาธิ

สติ สมาธิ ที่ตั้งมั่นจะเกิดนามกายในความรู้สึก เป็นความตั้งมั่นที่ เห็นจิตกับกายเป็นคนละส่วนกัน แยกกันเป็นชั้นๆ กายอาจจะขยายออก จนเต็มท้องฟ้า แต่ก็เกิดอยู่ใน จิตที่เป็นบรรยากาศ จิตมีบรรยากาศล้อมรอบ

1.เห็นอย่างมีตัวตนเป็นมิจฉาสติ สัมมาสติคือ“เห็นอย่างไม่มีตัวตน” เป็นผู้เห็น ดังนั้นจะเป็นสัมมาสติได้ต้องเอาความรู้สึกว่าเป็นเราออกจากตัวก่อน แล้ว“ตามเห็น”(ภาวนา) ตามเห็นการเกิด

"ตกภวังค์" หมายถึง สภาพจิตที่ดำดิ่งลงสู่ความสงบเงียบลึก โดยไม่มีการรับรู้อารมณ์หรือสิ่งเร้าภายนอกในขณะนั้น คล้ายการ “หลุด” จากความรับรู้ปกติชั่วคราว สัมมาสมาธิ คือ จิตตั้งมั่น ม

1.จิตตัดจากกายหมายถึง จิตแยกจากกาย ไปอยู่ ณ ที่สูง ที่ว่าง ที่กว้าง ยังเห็นกายอยู่ แต่กายนั้นเห็นเป็นพลัง ไม่มีรูปร่าง การเห็นอย่างนี้ ทำให้จิต ว่าง เบา ทั้งว่าง ทั้งกว้าง อันเป็นเจตสิก ประกอบจิต อยู

เท่าที่อยู่ในวงการนี้มากว่า 20 ปี พบว่า ผู้ปฏิบัติแต่ละคน ไม่ไปถึงไหนเลย กิเลสตัณหายังเท่าเดิม (เผลอๆจะมากกว่าเดิม) สติก็ไม่ได้สูงขึ้นแต่อย่างใด ต้องมีความผิดพลาดในขั้นตอนการสอนแล้วล่ะ ถ้าการเจร