ตอนนี้เรากำลังเจอปัญหาค่ะ คือแฟนเราแทบไม่มีเวลาให้เราเลยค่ะ เพราะเค้าทำงานกับมีเรื่องเครียดค่ะ จะบอกก่อนเลยนะคะว่าแฟนเราเค้าเป็นนศ ป.โท ค่ะ ส่วนเราพึ่งเรียนจบปี 4 ไม่นานมานี้ ละเรากลับมาอยู่ที่บ้านแล้ว เลยอยู่ห่างจากแฟนแล้วค่ะ แฟนยังอยู่ที่มหาลัยอยู่ แล้วเหมือนแฟนเราเค้าบอกทำงานหนัก เข้ามหาลัยตั้งแต่เเช้าจนถึงเย็นตลอด เลยกลายเป็นว่าเราไม่เคยแชทหากกันตอนกลางวันเลยค่ะ เรารอให้เค้ากลับห้อง รอเค้ามีเวลาว่างให้เรา แต่พอกลับห้อง เค้าแค่แชทบอกเราทิ้งท้ายไว้ค่ะว่า ถึงหอละ แล้วก็อาจมีพิมพ์ถามไรนิดหน่อย แล้วเค้าก็หายค่ะ เหมือนเราคุยกันจริงๆมันไม่ถึง 5 นาทีเลยค่ะ (อันนี้เรารู้ค่ะว่าน่าจะเผลอหลับ เพราะค่อนข้างเป็นแบบนี้ตลอด เขาน่าจะเหนื่อยจากเรื่องในมหาลัยมามากพอแล้ว) พอเป็นแบบนี้บ่อยๆ เราอดน้อยใจไม่ได้ค่ะ เรานอยเรื่องนี้บ่อยมาก เลยทำให้มีปัญหาแบบน้มานานแล้วค่ะ แต่พอบอกไปเขาก็บอกค่ะว่าเหนื่อยกับงาน ก็อยากพักผ่อนอยู่คนเดียว ไม่มีอารมณ์จะคุยอะไรกับใครเพราะมันมีปัญหาถาโถมเข้ามาเยอะ จริงๆเราพยายามเข้าใจแล้วค่ะแต่มันก็แบบอดน้อยใจไม่ได้จริงๆค่ะ คือเรารู้สึกว่าแล้วเราจะวางตัวเองไว้ตรงไหน หรือเพราะเราว่างเกินไปเพราะพึ่งเรียนจบเลยไม่เข้าใจเขาหรอคะ เราแค่อยากให้เขาให้เวลาที่เป้นเวลาที่ให้เราจริงๆสักครึ่งชมก็ยังดีค่ะ แต่เขาก็ยังเอาแต่พูดว่าเขาเหนื่อยเขาหลับเขาผิดขนาดนั้นหริ เราก็ไม่ได้คิดว่าเขาผิดอะไรค่ะ เราอาจจะเห็นแก่ตัวเองก็ได้ แต่เจอแบบนี้บ่อยๆเราก็เริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกันค่ะ เหมือนเรายึดติดกับเขาแค่คนเดียว แล้วเขาไม่ได้ยึดติดอะไรเราเลยเพราะมีสิ่งที่สำคัญกว่าตอนนี้ก็คืองานค่ะ (ซึ่งถ้าเป็นเราเรื่องงานก็ต้องมาก่อนเหมือนกันค่ะเข้าใจได้ แต่ก็คงไม่ได้ปล่อยเขาให้มานั่งเคว้งเหมือนเราหรอกค่ะ เราเหนื่อยแค่ไหนเราก็สามารถ manage ตัวเองให้หาเวลามาคุยกับเขาได้ค่ะ ถ้าเขาอยากคุยกับเรา) เราเลยอยากถามควมเห็นค่ะว่าการที่เราคิดแบบนี้มันผิดมั้ยคะ เหมือนตัวเขาไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะยังมีความสุขกับตอนนี้อยู่ (เขาบอกยกเว้นตอนที่เราหาเรื่องทะเลาะเพราะเรานอยเขาค่ะ) เราควรจะทำยังไงดีคะ มันผิดที่เราหรือเปล่าที่ทำให้เรื่องมันยากกว่าเดิม
แฟนไม่มีเวลาให้เราเลย