คือเราจะเล่าก่อนว่า เราไม่ใช่ลูกที่ไม่เอาพ่อแม่ นะ เข้าเรื่องกัน คือเราอยู่กับปู่กับย่าตั้งแต่เด็กจั้งแต่จำความได้ก็คือปู่กับย่าแล้วแม่เลี้ยงเรามา แต่พ่อเราไม่รู้เค้าไป แต่คือเค้าติดยามากๆแบบขโมยของทุกๆอย่างเราไป ตังที่เราเก็บก็ยกไปขาย เงินในกระเป๋านักเรียนรายเดือนยังขโมยไปแม้แต่ทองก็ขโมยไปขาย แต่เราก็ไม่รู้จริงๆว่าแม่กับพ่อเลิกกันเพราะอะไรแต่ที่ไม่ถามคือเหมือนจะเลิกกับเพราะเรื่องไม่ดี แล้วพ่อทุกวันนี้เค้าก็ติดยาขโมยขอฃเราเหมือนเดิมรถเราก็ขโมยไปขับจนพังกว่าจะตามตัวกลับได้คือเป็นเดือนๆ อย่าลืมบอกไป จริงๆเราเรียกเค้าว่าพี่นะ เราไม่เรียกพ่อเพราะเราไม่ชอบไม่เอาเค้าไม่นับเค้าเป็นพ่อเลยก็ว่าได้ต้านทุกอย่างจนทะเลาะกับย่าจนหนีออกจากบ้านไป2-3รอบ เพราะเรื่องเค้า จนทำให้เรายิ่งเกลียดเค้าเข้าไปใหญ่เลย เพราะเค้าแบบสมน้ำหน้าเราที่โดนไล่ออกจากบ้านแต่กับพ่อเราเค้าทำอะไรก็ไม่ผิด ขโมยของ ด่าเค้า ขโมยตัง ขโมยของบ้านคนอื่นจนเสียตังไปหลายแสนเค้าไม่พูด รวมๆคือ ที่ออกมาพูดคืออยากรู้จะเตรียมงบในการฟ้องถ้าฟ้องได้ ยอมทะเลาะแตก เราคิดมาแล้วนะทุกคนหลายปีแล้ว เราหวังว่าทุกคนจะไม่บอกมองว่าเค้าเด็กเลยคิดได้แค่นี้ คือไม่ได้อยู่ในจุดที่เรายืนทุกคนก็ไม่รู้ว่า มีพ่อ ๆแบบนี้ไม่มีดีกว่า ไม่มีลูกคนไหนไม่รักพ่อถ้าพ่อดี แต่อันนี้พ่อเค้าไม่ดีจริงๆ ไม่ถูกกันมานานแล้วด้วยนิสัยใจคอเค้าขอให้ได้เงินทุกอย่างทำทุกวิธีทางเพื่อหาเงินเสพให้ได้ บางทีเค้าก็ทำร้ายร่างกายตบตี แต่ตอนนี้เค้าออกมาอยู่กับฝั่งแม่แล้วนะ คือเค้าอยากรู้จริงๆว่าเราสามารถฟ้อง หมดสิทธิ์ในตัวเราได้มั้ย แล้วก็สามารถเอาชื่อ ออกจากใบเกิดได้รึเปล่า