สวัสดีผมgครับผมจะขอประสบการณ์การแอบชอบมาให้ฟังว่าพวกที่แอบชอบพวกคุณควรไปจีบพวกเขาได้แล้วไม่งั้นคุณจะอดเหมือนผมหรือทำแล้วคุณควรทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้!!!!
ผมนั้นชอบppมาตั้ง5ปีกว่าๆตั้งแต่ม.2ผมก็ลองจีบไปแล้วแหละแต่ผมได้ทำผิดมะหันเลยตอนที่ผมได้ไปจีบเขาผมเเทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาจนผมไปจีบเขาผมรุกแรงเกินไปจนทำให้เขาตีตัวออกห่างผมไปจนเราเป็นได้แค่เพื่อนกันจนกระทั้งผมรู้ว่าเขาจะไปต่อม.ปลายที่อื่นผมก็เข้าใจนะว่ารร.ของผมมันเล็กเธอเลยอยากไปที่ๆดีกว่าหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เห็นเขาอีก จนผมได้ติดทีมบาสปลายผมทำทุกทางเพื่อจะได้ไปเจอเธอและผมก็ทำมันได้ จนมาวันหนึ่งผมได้ไปแข่งบาสระดับม.ปลายที่รร.เธอผมคิดแล้วคิดอีกว่าผมจะได้เจอppมั้ยแต่ผมกลับได้เจอเขาจริงๆผมทำตัวไม่ถูกเลยบอกตามตรงผมได้แต่อยู่นิ่งๆเก็บอาการและวันนั้นผมก็ได้รวบรวมความกล้าเอาขนมไปให้เธอ(มันผ่านวันวาเลนไทน์มานิส)ผมก็ได้ให้เขาและผมหวังว่าจะได้ถ่ายรูปกับเขาสักรูปแต่แม่มแสงไม่เป็นใจหรืออะไรไม่รู้เลยอดถ่ายผมเลยไม่ได้ถ่ายผมก็ไม่ได้เป็นไรต่างฝ่ายต่างจากกันไป แต่ผมเดินไปสักพักก็หันหลังกลับมาดูว่าเธอจะหัยกลับมามั้ยแต่เธอก็ไม่หันกลับมาผมก็ไม่ได้เป็นไรจนเธอเดินหายไปจากสายตาผมและผมก็แข่งบาสอีก2วันผมก็อยากให้เธอมาดูผมตอนแข่งแต่เธอบอกไม่ว่างผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ผมมีเฟสและigของเขาแต่ผมก็ไม่กล้าทักไปเพราะผมไม่รุ้จะถามอะไรดีกลัวว่าเธอจะเกลียดผมตอนทักไปลึป่าวผมเลยไม่ได้ทักไป และสุดท้ายผมก็ได้รู้คาวมจริงว่าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้วตอนนั้นผมรู้สึกว่าใจผมตกไปอยู่ตาตุ่มเลยแถบจะร้อง(ที่จริงก็แอบร้องอยู่นิดๆ)ผมก็ทำไรไม่ถูกเพราะตอนนั้นผมเรียนและวันนั้นมันเป็นวันสอบ
ผมได้ถึงบ้านผมมีเพื่อนที่เป็นเพื่อนสนิทเขาอยู่คนผมก็ได้ทักถามเขาว่าคนที่ppชอบเนี้ยเป็นใครหรอ เขาบอกผมว่าppไม่อบากให้บอกใครกลัวมันจะด่าแต่เขาก็บอกมานิสนึงว่าเป็นนักบาสของรร.ที่เขาอยู่และเป็นรุ่นน้อง ผมก็โอเคยอมรับว่าเขามีคนชอบก็ยอมรับแต่ผมก็ยังชอบเขาอยู่ จนมีวันนึงผมเห็นเขาลงสตอรี่ไปดูหนังกับคนที่แอบชอบและวันนั้นผมก็กำลังซอมบาสเพื่ออยากไปแข่งที่รร.เขาผมซอมบาสแล้วผมมาดูผมอยู่ซอมแล้ววิ่งเขาห้แงน้ำมาร้องไห้วันนั้นผมผมกินข้าวได้นิดหน่อยเพราะผมทำใจยอมรับไม่ค่อยได้ หลังจากนั้นอาทิตย์นึ่งผมก็ได้ไปแข่งบาสที่รร.เขาจริงๆแต่มันยิ่งทำให้ผมปวดใจมากกว่าเดิมตอนที่ผมเห็นเขานั่งข้างกับคนที่เขาชอบและผมไม่คิดว่าเขาจะนั่งข้างกันแบบนั้นผมอยากจะร้องไห้มากแต่ต้องเก็บอาการไม่งั้นผมจะแข่งบาสต่อไม่ได้ผมก็แข่งบาสไปจนอีกวันเขาเข้ามานั่งกับพวกผมpp(แค่มาไหว้ครูอังกฤษที่เคยเรียนด้วยตอนม.ต้น)ผมก็รู้แหละว่าเขามีแฟนแล้วppพูดไรผมก็เมินหรือก็ตอบไปห้วนๆ(คนไม่พอใจ555)หลังจากแข่งบาสเสร็จเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยยแต่ผมก็ยังชอบเขาอยู่จนถึงปัจจุบัน
จนวันนี้ผมได้มีความฝันที่ดีที่ผมได้ฝันก็คือผมได้คุยกับppได้ทำไรกับppและได้รู้จักกับppมากขึ้นและวตอนที่ผมฝันแบบนี้แล้วผมอยากจะหยุดเวลาอยู่ตรงนั้นเลย ความฝันครั้งนี้ทำให้ผมคิดได้ว่าความรักมักจะแพ้ระยะทาง ปล.ถ้าppผ่านมาเห็นผมจะบอกว่าผมชอบนะที่ได้เห็นรอยยิ้มน่ารักๆแบบนั้นยิ้มให้กับเขาเยอะๆละผมจะได้มีความสุข
ปล.บางครั้งการชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียวก็ต้องทำใจยอมรับ
อยากเล่าให้ฝังเผื่อใครชอบเขาข้างเดียว
การแอบชอบนานๆมันก็ดีแต่ต้องยอมรับมัน
ผมนั้นชอบppมาตั้ง5ปีกว่าๆตั้งแต่ม.2ผมก็ลองจีบไปแล้วแหละแต่ผมได้ทำผิดมะหันเลยตอนที่ผมได้ไปจีบเขาผมเเทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาจนผมไปจีบเขาผมรุกแรงเกินไปจนทำให้เขาตีตัวออกห่างผมไปจนเราเป็นได้แค่เพื่อนกันจนกระทั้งผมรู้ว่าเขาจะไปต่อม.ปลายที่อื่นผมก็เข้าใจนะว่ารร.ของผมมันเล็กเธอเลยอยากไปที่ๆดีกว่าหลังจากนั้นผมก็ไม่ได้เห็นเขาอีก จนผมได้ติดทีมบาสปลายผมทำทุกทางเพื่อจะได้ไปเจอเธอและผมก็ทำมันได้ จนมาวันหนึ่งผมได้ไปแข่งบาสระดับม.ปลายที่รร.เธอผมคิดแล้วคิดอีกว่าผมจะได้เจอppมั้ยแต่ผมกลับได้เจอเขาจริงๆผมทำตัวไม่ถูกเลยบอกตามตรงผมได้แต่อยู่นิ่งๆเก็บอาการและวันนั้นผมก็ได้รวบรวมความกล้าเอาขนมไปให้เธอ(มันผ่านวันวาเลนไทน์มานิส)ผมก็ได้ให้เขาและผมหวังว่าจะได้ถ่ายรูปกับเขาสักรูปแต่แม่มแสงไม่เป็นใจหรืออะไรไม่รู้เลยอดถ่ายผมเลยไม่ได้ถ่ายผมก็ไม่ได้เป็นไรต่างฝ่ายต่างจากกันไป แต่ผมเดินไปสักพักก็หันหลังกลับมาดูว่าเธอจะหัยกลับมามั้ยแต่เธอก็ไม่หันกลับมาผมก็ไม่ได้เป็นไรจนเธอเดินหายไปจากสายตาผมและผมก็แข่งบาสอีก2วันผมก็อยากให้เธอมาดูผมตอนแข่งแต่เธอบอกไม่ว่างผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ผมมีเฟสและigของเขาแต่ผมก็ไม่กล้าทักไปเพราะผมไม่รุ้จะถามอะไรดีกลัวว่าเธอจะเกลียดผมตอนทักไปลึป่าวผมเลยไม่ได้ทักไป และสุดท้ายผมก็ได้รู้คาวมจริงว่าเขามีคนที่ชอบอยู่แล้วตอนนั้นผมรู้สึกว่าใจผมตกไปอยู่ตาตุ่มเลยแถบจะร้อง(ที่จริงก็แอบร้องอยู่นิดๆ)ผมก็ทำไรไม่ถูกเพราะตอนนั้นผมเรียนและวันนั้นมันเป็นวันสอบ
ผมได้ถึงบ้านผมมีเพื่อนที่เป็นเพื่อนสนิทเขาอยู่คนผมก็ได้ทักถามเขาว่าคนที่ppชอบเนี้ยเป็นใครหรอ เขาบอกผมว่าppไม่อบากให้บอกใครกลัวมันจะด่าแต่เขาก็บอกมานิสนึงว่าเป็นนักบาสของรร.ที่เขาอยู่และเป็นรุ่นน้อง ผมก็โอเคยอมรับว่าเขามีคนชอบก็ยอมรับแต่ผมก็ยังชอบเขาอยู่ จนมีวันนึงผมเห็นเขาลงสตอรี่ไปดูหนังกับคนที่แอบชอบและวันนั้นผมก็กำลังซอมบาสเพื่ออยากไปแข่งที่รร.เขาผมซอมบาสแล้วผมมาดูผมอยู่ซอมแล้ววิ่งเขาห้แงน้ำมาร้องไห้วันนั้นผมผมกินข้าวได้นิดหน่อยเพราะผมทำใจยอมรับไม่ค่อยได้ หลังจากนั้นอาทิตย์นึ่งผมก็ได้ไปแข่งบาสที่รร.เขาจริงๆแต่มันยิ่งทำให้ผมปวดใจมากกว่าเดิมตอนที่ผมเห็นเขานั่งข้างกับคนที่เขาชอบและผมไม่คิดว่าเขาจะนั่งข้างกันแบบนั้นผมอยากจะร้องไห้มากแต่ต้องเก็บอาการไม่งั้นผมจะแข่งบาสต่อไม่ได้ผมก็แข่งบาสไปจนอีกวันเขาเข้ามานั่งกับพวกผมpp(แค่มาไหว้ครูอังกฤษที่เคยเรียนด้วยตอนม.ต้น)ผมก็รู้แหละว่าเขามีแฟนแล้วppพูดไรผมก็เมินหรือก็ตอบไปห้วนๆ(คนไม่พอใจ555)หลังจากแข่งบาสเสร็จเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลยยแต่ผมก็ยังชอบเขาอยู่จนถึงปัจจุบัน
จนวันนี้ผมได้มีความฝันที่ดีที่ผมได้ฝันก็คือผมได้คุยกับppได้ทำไรกับppและได้รู้จักกับppมากขึ้นและวตอนที่ผมฝันแบบนี้แล้วผมอยากจะหยุดเวลาอยู่ตรงนั้นเลย ความฝันครั้งนี้ทำให้ผมคิดได้ว่าความรักมักจะแพ้ระยะทาง ปล.ถ้าppผ่านมาเห็นผมจะบอกว่าผมชอบนะที่ได้เห็นรอยยิ้มน่ารักๆแบบนั้นยิ้มให้กับเขาเยอะๆละผมจะได้มีความสุข
ปล.บางครั้งการชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียวก็ต้องทำใจยอมรับ
อยากเล่าให้ฝังเผื่อใครชอบเขาข้างเดียว