สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เราจะมาแบ่งปันเรื่องราวชีวิตรักของเราตอนมัอสามค่า จริงๆเคยเขียนไว้ละครั้งก่อน เขียนเต็มจนไม่มีที่เขียนเขียนเกินหมื่นคำ สรุปหายหมด ว่างเปล่ามานั่งเขียนหลังขดหลังแข็งสองสามชมหายไปกับตา แค้นมาก โกรธมากแต่จะเขียนใหม่อยู่ดี จบ สำหรับใครที่ผ่านมาเห็นหัวข้อกระทู้เราน่าจะคิดว่าเราหลายใจ เจ้าชู้ แต่ถ้ากดเข้ามาอ่านจะรู้ว่าเราเจ้าชู้หลายใจจริงค่ะ ล้อเล่นนนค่ะ อยากรู้ว่ามีใครเคยเจอเหตุการณ์แบบเรามั้งคะะะ เริ่มเลยละกัน ขอแทนคนที่ชอบว่า เอ ส่วนเพื่อนสนิทเขาขอแทนว่า อ้วน ละกันค่ะ บางทีเราเรียกมันงี้แหละเห็นว่าน่ารักดีแต่เรียกก่อนจะรู้สึกดีกับมันนะ เริ่ม คือเราชอบเพื่อนร่วมห้องคนนึงค่ะก็คือเอนั่นแหละ คือกลุ่มของเอชอบมาแหย่กลุ่มเราแบบมาหยอกมาแกล้งอะไรแบบนี้ทุกๆเช้าเลยเหมือนเป็นกิจวัตรที่ต้องทำก่อนนั่งที่ เรานั่งหน้าสุดริมหน้าต่างส่วนเขานั่งหลังสุดริมหน้าต่าง แรกๆเราไม่สนิทกันเพราะเป็นคนเงียบๆจะไม่เงียบกับเพื่อนสนิท เพื่อนๆในห้องไม่ค่อยยุ่งกะเราเท่าไหร่ เราอยู่ห้องเดียวกับ อ้วนมาปีนึงละค่ะ แต่ไม่เคยคุยกันเลยยย คือเราไม่อยากยุ่งเพราะคิดว่ามันชายแท้ นั่นแหละจนมามอสาม เอก็มาอยู่ห้องเรา เอเป็นเพื่อนสนิทกับอ้วนตั้งแต่มอหนึ่ง เราพึ่งมาชอบเอตอนมอสามนะคะ เพื่อนในกลุ่มรู้หมด ต่อคือ แรกๆก็ไม่มีใครกล้าแหย่เราคนเดียวนะ หลังๆมันเริ่มกล้ามากขึ้นเพราะอีอ้วน คือผชคนอื่นไม่กล้าเลยนะมีแค่อีอ้วน จริงๆเรามีเพื่อนสนิทอีกคนผชค่ะเป็นชายแท้ แต่คนละกลุ่มกะเอ ละหลังจากนั้นกลุ่มเอก็เริ่มแหย่เราแกล้งเราละ เพราะเราไม่วีนค่ะ ใครจะกล้าวีนคนที่ชอบ55555 เราน่าจะสนิทกับอ้วนที่สุดเพราะมันชอบเดินมาแถวโต๊ะเราที่สุด มาแหย่เพื่อนเราเหมือนเดิม แหย่ทั้งกลุ่ม ส่วนเอเราไม่ค่อยได้คุยด้วยแค่หน้ายังไม่มองเพราะเราเขิน อิอิ จนนน เราอยู่มอสามเทอมสอง อยู่มาวันนึง คืออ้วนมันรู้ว่าเราเล่น rov เพราะเราเคยหัวร้อนกับเกมนี้จนมันได้ยิน แล้วเอก็มาชวนเราเล่นเกมค่ะ นั่นคือเกม rov เอช่วนเรา 1-1 florentino คือตัวมันเล่นยาก+เราไม่อยากโชว์โง่ต่อหน้าคนทีชอบ แล้วก็คิดว่ามันคงชวนเล่นๆ ไม่จริงจัง สรุปชวนจริงค่ะ เอก็ชวนเล่น แรงค์ เล่นกันสี่คน เรากับแก๊งเอ เราก็ตกลงดิรอไร โอกาสทองมาละ ก็คือชนะรัวๆรู้มือฟินมากกก หลังจากนั้นก็เล่นกันไม่หยุดทุกเย็น จนนน วันศุกร์คือ เอไม่มา เพราะป่วยค่าไม่สบายเนาะ คือเราแซดมากกก แต่ก็กดกับเพื่อนที่เหลือนะ หลังจากนั้นกลับบ้านไปเราเห็น เอลงโน๊ตในไอจีว่า " rov ทัก " เราเลยทักไป เอบอกถามอ้วนก่อน ก็นัดกันประมาณสองทุ่ม อ้วนก็ทักเรามา เราก็ชวนโทรเพราะอยากโทรกับเอ อิอิ แต่!สรุปคืออีเอมันบิดค่ะ มันป่วยเจ็บคอ เราก็เข้าใจ แซดเว่อออ เหลือเราไว้กับอีอ้วนสองตัว จริงๆเราไม่ชอบโทรเท่าไหร่ยิ่งกับเพื่อนผชเพราะมันคุยไม่รู้เรื่อง แต่คืนนั้นเกินคาดมากกก เรารู้สึกว่าอ้วนไม่เหมือนใคร จากคอลเกมกลายเป็นเริ่มถามนู้นนี่นอกเหนือจากเกมเราก็ถามชีวิตประจำวันกัน อ้วนถามเราก่อน ปกติไม่มีใครถามเรา เรานี่แหละจะเป็นคนเสนอหน้าพูดก่อน แต่พอโดนคนอื่นถามเราก็ดีใจที่มีคนอยากรู้เรื่องเรา ปกติคนอื่นจะเป็นคนให้เราชวนคุย เรารู้สึกสบายกันผ่อนคลายแล้วก็เป็นกันเองเวลาคุยกับมัน รอมันอาบน้ำ พอเสียงคนอื่นแทรกก็ไม่ต้องปิดไมค์ ปกติเราจะปิดเวลาคุยกะคนอื่นแต่พอเป็นมันเรารู้สึกว่าไม่ต้องปิดก็ได้ ที่รรมันเป็ฯคนรั่วๆเรื้อนๆคุยไม่รู้เรื่อง แต่พอมาโทรคุยกันกับคุยลื่นมากกก เพลินไป 6 ชม หลังจากนั้นเราก็ติดใจ แต่ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันนะแค่รู้สึกคุยลื่นเฉยๆ วันต่อมา เอมาละอาการดีขึ้นก็กดกันสามคน สรุปวันนั้นเอกับอ้วนคุยรู้เรื่องกันสองคนด้วยความเป็นเพื่อนสนิทอะเนอะ..ส่วนเรานั่งเงียบทั้งสาย พวกมันก็ถามนะเป็นไรทำไมเงียบ ป่าวกุแค่ไม่รู้จะแทรกยังไง อ้วนกลับมาเหมือนเดิมคุยไม่รู้เรื่องเหมือนตอนอยู่ รร นั่นแหละเราก็เอ๋อๆมึนๆงงๆในสายแต่ตินนั้นคิดแค่ว่าแค่ได้ยินเสียงเอก็อุ่นใจแล้ว จบบบ หลังจากนั้น ก็นัดกันอีกทีสี่ทุ่ม เอบิดเพราะง่วงเหลือเรากะอีอ้วนเหมือนเดิมจบ และทุกเย็นวันศุกร์เสาร์อาทิตย์เรากะอ้วนก็มักจะโทรเล่นเกมประจำ แต่พอคุยกันสองคนอ้วนก็กลับมาคุยแบบคนปกติได้ ไม่รู้ทำไมตอนนั้นเรารู้สึกว่าคุยกับมันแค่สองคนรู้สึกสบายใจกว่า คุยสามคนกับเอสะงั้น มีวันนึงเราไป เกษตรแฟร์ตั้งแต่สองทุ่มยันตีหนึ่ง อ้วนตามตัวไปเล่นด้วยแต่เราตอบไม่ได้เพราะเน็ตมือถือหมด จนกลับถึงบ้านรีบไปตอบแชทมันว่ากลับมาแล้วเมื่อกี้เน็ตหมดจะเล่นมั้ย สรุปมันบอกขกละ เราก็อาบน้ำเกียมจะนอนเล่นมือถือ อาบเสร็๗กำลังจะปิดไฟมันโทรมาบอกเปลี่ยนใจละ เล่นมั้ย เราก็ไม่เคยปฏิเสธเพื่อนเลยตกลงไป ยาวๆจนถึงตีสี่ ขอบตาดำไปที เราไม่รู้ทุกครั้งที่โทรคุยกับมันเรารู้สึกดีทุกครั้งแบบเราสบายใจแล้วก็ยิ้มง่ายขำง่ายเป็นตัวของตัวเองเวลาคุยกับมันมากๆ เราเริ่มรู้สึกว่าร็สึกกับมันไม่เหมือนเพื่อนคนอื่นแล้วก็ไม่เหมือน เอด้วย เราก็ไม่ได้คิดอะไรมันเป็นความรู้สึกลึกๆในใจ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เวลาเราไปรรทุกเช้าแรกๆมันจะไม่ขึ้นห้องมา มันจะอยู่ข้างล่างค่อยขึ้นมาตอนเข้าแถวเสร็จส่วนเราจะขึ้นมาเก็บกระเป๋าแล้วก็เล่นไอแพดเรื่อยเปื่อยหลังๆอ้วนมันจะขึ้นมาเก็บกระเป๋าก่อนเหมือนกันด้วยความติดเกมของพวกเรา จากเล่นแค่คาบว่างกับตอนเย็นตอนนี้เล่นก่อนเข้าแถวด้วย เวลามันชวนเราเล่นมันจะมานั่งข้างๆเราทุกครั้งเพื่อคอลเกมแต่เรารู้สึกอุ่นใจเวลามันมานั่งด้วย แม้ที่จะเต็มก็ยังจะมาเบียดเพื่อนเราอีกจนแฟนมันหึง มันเลยไล่เพื่อนเราไปนั่งที่พื้น.. เอิ่ม เย็นวันนึง(ตอนนี้ตี้เกมเราจาก 3-4 คนเป็น 6-7 คนละเวลาเอไม่เล่นก็จะมีคนมาเล่นตำแหน่งที่ว่างเอง แต่ทุกครั้งก็จะมีเรากับอ้วนในตานั้นเสมอ ส่วนหัวหน้าเราก็ร่วมตี้ด้วย หัวหน้าเป็นเพื่อนสนิทผชที่สนิทและเล่าทุกอย่างให้มันฟังเรื่องเอและอ้วนด้วยพึ่งมาสนิทช่วงเทอมสองเหมือนกัน และหลังๆเอไม่ค่อยร่วมตี้กลับบ้านอย่างไวทุกวันเหลือเราอ้วนหัวหน้าขาประจำง้าบ)เราชมอวย หัวหน้าหลังจบเกม ไม่หยุด อยู่ๆอีอ้วนมันก็พูดขึ้นว่า "ชมแต่หัวหน้า ไม่ชมกูบ้าง" เราเลยสวนดิรอไร "ก็หัวหน้ามันชมกู ไม่เหมือน" มันก็เอ๋อๆแล้วคิดตามก็จริงว่ะ ((พวกเราเล่นกันมานานก็จริงแต่ไม่เคยชมกันเลย ตามประสาพวกปากแข็งฟรอมจัด)) เกมนั้นเราเล่นตัววาร์ปได้มีวงวาร์ป เล่นดีมาทั้งเกมแต่มีช็อตที่เราวางพลาดแล้วคนในทีมที่กดเจอโดนด่า (ทีมุงเข้าไปตุยโงๆกุยังไม่ว่าไรเลย) จนเกมอีอ้วนมันก็พูดว่า "ตานี้เล่นดีจริง ยอมรับ" เรางงเลยอยู่ๆมันก็พูดไม่รู้พูดปลอบใจที่เราโดนด่าหรือไรแต่เราดีใจมากกก ภูมิใจสุดๆที่โดนคนปากแข็งอย่างมันชม ชมคนก็เป็นด้วยหนิ หลังจากวันนั้นมันก็ชมเราบ่อยขึ้น เรารู้สึกว่ามันเป็นคนใส่ใจคำพูดเราแถมความจำแม่นอีก ครั้งนึงตอนโทรกันเราเคยบอกมันว่า มีเพื่อนผชคนนึงในห้องชอบแตะเนื้อต้องตัว เราไม่ชอบเวลาเพื่อนผชที่ไม่สนิทเล่นแบบแตะเนื้อต้องตัว เราก็ไม่คิดว่ามันจะจำแล้วมาทำตาม เพื่อนผชเราแต่ละคนเล่นแรงๆทั้งนั้นทั้งตีทั้งต่อย แต่เราก็ชินละ จะมีแต่มันนี่แหละที่ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวเราแถมพยายามเลี่ยงอีก เราสังเกตมันอยู่แม้เราจะเคยจิกเคยตี(มันชอบเล่นมุขโงๆอย่าง ไม่ได้ถาม ใครถาม)มันแค่ไหนมันไม่เคยสวนเราเลย ปกติคนอื่นสวนไปละ นั่นก็เป็นอีกข้อนึงที่เราปลื้มในตัวมัน เราก็ยังไม่รู้ตัวว่ารู้สึกดีกับมันนะแค่รู้สึกว่ามันไม่เหมือนเพื่อนผชคนอื่นเฉยๆ เวลาโทรกันเรามักจะถามมันว่า เอเล่นป่าว มันบอกไม่รู้ชวนดู ใจนึงเราก็ดีใจที่ได้หาเรื่องคุยกับเอ ใจนึงก็สงสัยมานานละว่าทำไมมันมาชวนเราเล่นด้วยแทนที่จะชวนเพื่อนผชคนอื่นเล่นอย่างเอ แถมให้เราชวนเองอีก เราก็ชวนนะแต่เอชอบอ่านไม่ตอบ..เศร้าว่ะ นั่นแหละส่วนใหญ่เลยทำให้เรากับอ้วนเล่นกันอยู่สองคน จนนน เย็นวันนึง เรางอนอีอ้วนเพราะมันชอบเล่นมุขนั้นแหละ แรกๆก็ไม่ไรมากรู้สึกแค่ว่ามุขกสตมาก ปญอสุดๆ แต่วันนั้นเริ่มรำละเล่นอยู่ได้ หน้าเสียนะเว่ย! มันบอก "ไม่ได้ถาม ใครถาม ไม่ได้คุยด้วย คุยกับหัวหน้าสองคนเนอะ" อ่าวได้งั้นคุยกันไปเลยสองคน เล่นไม่รู้เรื่อง ก็เงียบทั้งเกมอะ จนพวกมันเริ่มสังเกตว่านี่เงียบแปลกๆ หัวหน้าาถามงอนหรอ ก็ไม่ตอบ (เอองอน!) อีอ้วนบอก "ปล่อยไป เดี๋ยวก็หาย" เออได้ท้ากุเรอะ หลังจากนั้นก็เงียบไม่หยุดจนมันเริ่มว้าวุ่นกันเพราะกุไม่เคยเป็นงี้ นี่ครั้งแรก (แต่เดี๋ยวต่อๆไปก็จะเจอบ่อยขึ้น) ทีงี้มันก็ทำเป็นชมมีการตะโกนชมด้วย หัวหน้า "เมจ(ตำแหน่งที่เราเล่น) คุยกับกูหน่อยยย" เงียบใส่จนจบเกม แถมบอกมันด้วยว่าไม่เล่นละ มันว้าวุ่นไม่หยุดจนครูขึ้นมาก็ทำทรงถามครู "ครูครับเพื่อนงอนทำไงดีครับ" ตอนนั้นอยากจะแหมมม ใครบอกปล่อยไปวะตอนนั้น ซึนอะเรา หัวหน้าแซว "เคยง้อสาวป่าวๆ" เราก็ไม่คุยด้วย จนมันหายไปไหนไม่รู้ หัวหน้าก็รีบเค้นถามเค้นไม่หยุดก็บอกไม่ได้งอนนะ! รำคาญอีอ้วน (ก็คือมุขง่อยๆปญอของมันอะแหละ) อีหัวหน้ามองไปทางข้างหลังอมยิ้ม สรุปอีอ้วนมันไม่ได้ไปไหน อยู่ข้างหลัง! นี่ก็เงียบต่อ มากระซิบข้างๆหูว่า "ชื่อเรา)ๆ (ชื่อมัน)ไม่เล่นแล้ว เล่นrovกันป่าว" เราก็เออหายก็หายวะโดนอีอ้วนนี้ปากแข็งง้อจนพอใจละ จะกลับบ้านก็เหยียบขามันให้รู้ว่าหายงอนกลับบ้านละ เย็นวันนั้นสรุปมันทักมาว่า "หายงอนยัง" ก็ไม่คิดว่ามันจะทักมาอีก แต่ก็ตกใจแหละว่าคนอย่างมันง้อใครเป็นด้วยหรอนึกว่าจะปล่อยงอนจริงๆ พอโดนมันง้อหน่อยก็เล่นตัวเลย ขอหน่อยละกัน ปกติเพื่อนผชไม่ค่อยง้อ แล้วยิ่งมันอีก อะๆจบๆ อยู่มาวันนึง และนี่คือจุดที่ทำให้เราเริ่มคิด!!! คือเรานอยด์ๆกับเอ เพราะช่วงหลังมานี้เอแหย่เราแรงมากแต่เราไม่เคยดุเคยด่าเคยว่าเคยวีนเอเลยแม้แต่ครั้งเดียวต่างจากเพื่อนคนอื่นที่เราวีนหมดไม่สนลูกใคร มีคนถามว่าทำไมเราไม่วีนเอเหมือนที่วีนมันเราก็เงียบดิทำทรงไม่ได้ยิน อึกอักเว่อ อีอ้วนก็อยู่ นั่นแหละต่อ วันนั้นเราทนไม่ไหวเลยบอกเอไปว่าให้เลิกทำแบบนี้เราไม่ชอบ แต่เอดึงแมสเรา ซึ่งเราเป็นคนไม่มั่นใจอ่ะละมาโดนแบบนี้เราวีนดิ เคยโดนแบบนี้ครั้งนึงวีนเหมือนกันรู้สึกหน้าเสียแถมร้องไห้ด้วย รอไรพูดด้วยดีๆไม่ได้ใช่มั้ย ต้องโดนด่าใช่ป่ะเอก็ตกใจหน้าเจื่อนๆเพราะไม่เคยโดนเราวีน ส่วนคนอื่นโดนบ่อยจนชินละ เอก็ขอโทษ เราก็เงียบนึกถึงเหตุการณ์มะกี้ ร็สึกแย่มากๆ ดุเธอน้อยกว่าคนอื่นแต่เสียใจมากกว่าคนอื่น เพราะคนที่ทำมันเป็นเธอ หนีไปร้องไห้ในห้องน้ำ เดินผ่านอีอ้วน มันก็เห็นแต่ไม่ได้พูดอะไร เสร็จมานั่งกับห้วหน้ามานั่งร้องไห้ให้มันฟัง เล่าให้มันฟัง อีอ้วนกับเอก็มานั่งด้วย ก็เช็ดน้ำตาเก็บสีหน้า อ้วนถาม
"งอนไร"
"ไม่ได้งอน"
"หนีไปร้องไห้ในห้องน้ำแน่เลย"
"ไม่ได้ร้อง"
"กูจำสีหน้าตอนไปเข้าห้องน้ำได้ ไม่ใช่แบบนี้" เอิ่มตอนนั้นคิดว่าควรรู้สึกไงที่มันใส่ใจสีหน้าเราตอนไปเข้าห้องน้ำได้เนี่ย แล้วหลังจากนั้นเราก็เดินไปทีโต๊ะตนเองแป๊บนึง กลับมา ดูเหมือนว่าหัวหน้าจะพูดอะไรสักอย่างกับเอ แล้วเอก็พูดว่า "ขอโทษ" พร้อมยกมื้อไหว้ทำหน้าตาน่าสงสารด้วยน้ำเสียงร็สึกผิด เราก็ใจอ่อนเลยอ่ะ เราก็ยิ้ม ใต้แมส อีอ้วนบอก "มันยิ้มละน่ะ" ยังจะเห็นอีก! เราก็ดีใจอ่ะนะ เย็นวันนั้นตอนเอกลับไปเหลือเราเหงาๆที่โต๊ะเพราะไม่มีรมณ์เล่นเกม เงยหน้ามาอีกทีเพื่อนหายไปไหนหมดวะ เราก็เห็นหลังอีอ้วนอยู่หน้าประตู กับเสียงเพื่อนเราก็เลยเดินไปหาพวกมันว่าคุยไรกัน เราก็เดินไปอยู่หลังอีอ้วนแบบเงียบๆแอบฟังพวกมัน "แฟนกูก็มี ข้างหลังกูเนี่ยแฟนกู" ห้ะ..ห้ะะะ!! อ้วนพูด มันคุยอะไรของมันกันวะแต่เราก็มัวงงอยู่ไม่ได้ส่งเสียงอะไรออกไป เพื่อนเราที่อยู่หน้านอกกับ เพื่อนในกลุ่มอีก 2 คนที่เดินกลับมาจากห้องน้ำพอดีก็อยู่ในเหตุการณ์ ทุกคนอึ้งเริ่มแซว มันก็ยังไม่หันมานะ ยัง ยังอีก "ที่เล่นเกมด้วยกันบ่อยๆนี่คือ.." ..มันเริ่มรู้ตัวละหันกลับมา กว่าจะหันมานะ! พบกับเราที่อึ้งเหมือนกัน "เอ้า! มาอยู๋ข้างหลังกูทำไมวะ" เอ้าละกุจะรู้ไหมว่ามุงจะพูดแบบนั้น.. เย็นวันนั้นเราโดนแซวกันอย่างหนักหน่วง เรียกอ้วนมันว่า แฟน(เรา) มันก็ทำตัวไม่ถูก เราก็ไม่ได้อะไรยิ้มๆขำๆเห็นว่าน่ารักดี ตอนจะกลับ อยู่ๆมันก็ชวนเราไปหาอะไรกินนนอกรร ชวนแค่เราด้วยนะ เราก็ไม่ได้ยินใส่หูฟังอยู่ เพื่อนเราเรียกบอก แฟนเรียกอะ เอิ่มม มันบอกไม่มีไรละ อะไรของมันวะ ตอนกลับบ้านก็ ต่อ