ไม่กล้าเผชิญหน้าสังคมทำยังไงดีคะ

เราเป็นคนที่เวลาถ่ายรูปแล้วรู้สึกว่าตัวเองดูไม่ดีเลย ทำให้เป็นคนไม่ชอบถ่ายรูป เวลาถ่ายรูปก็ไม่ชอบโพสต์ท่าอะไรเลย ชอบยืนตัวตรงทื่อ ทำหน้านิ่งๆ ปกติเราก็ไม่ใช่คนที่สวยนัก แต่เวลาดูรูปถ่ายตัวเองแล้วจะรู้

คือเรากลัวการถอดแมสออก เวลาไปรร เราก็จะใส่แมสตลอดเวลา อยากทราบว่ามีวิธีหยุดอาการแบบนี้มั้ยคะ

ไม่เคยมีคนเห็นหน้าเราเพราะใส่แมสตลอด พอวันนึงมา เราถอดแมส กินข้าว แล้ว คนแถวนั้น/เพื่อน มองรอบๆหน้าเรา เขาคิดอะไรอยู่คะ  แค่ดูว่าเราหน้าตาเป็นยังไงใช่มั้ยค

สวัสดีค่ะ เราจะขอปรึกษาเรื่องตามหัวข้อเลยค่ะ  ตอนนี้เราอยู่ มอต้น นะคะ ปกติเราใส่แมสตลอด ใส่ตั้งแต่มีโควิดแรกๆจริงๆเราไม่อยากใส่มากแต่ด้วยเหตุที่ต้องไปเรียนเลยจำเป็น

ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะ เราเป็นคนหนึ่งที่ สิวเยอะ เเละ ไม่กล้าเเสดงออก เรื่องมันเริ่มจาก ม.ปลาย ที่เราเริ่ม สิว ฮอร์โมน ที่โผล่มาเเบบ เป็นเเดงๆเม็ดเล็ก คือเต็มหน้า จากตอนม.ต้น ที่ไม่มีเลย เราเลย

คือเราเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองอะค่ะ ชอบเก็บคำพูดของคนอื่นมาคิดอยู่เรื่อย เรื่องที่ดีๆก็จำได้เเค่สักพัก เเต่ถ้าเป็นเรื่องที่เรารู้สึกด้อย คือจะนอยมาก จนถ้าเก็บเอาไว้มากๆ เราจะร้องไห้ออกมาบ่อยมาก ถ้ามีเร

คือว่าหนูเป้นคนมีฟันหน้าที่ห่างนิดนึงค่ะ แล้วเพื่อนๆก็ชอบล้อหนู แล้วพอหนูโกรธหรือร้องไห้เขาก้บอกว่าหนูยอมรับความจริงไม่ได้ จนหนูเริ่มขาดความมั่นใจจนทุกวันนี้ใส่แมสตลอดไม่กล้ายิ้มให้ใครเห็นเลยค่ะ หนูเล

คือเรามีปัญหาฟันยื่นตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ ตั้งแต่เด็กคนทักคนบอกตลอดว่า ถ้าจัดฟันนี่สวยเลยนะ ประถมก็ใช้ชีวิตมาปกติ โดนบลูลี่บ้าง ไม่โดนบ้าง แต่พอขึ้นมอหนึ่ง เราสอบติดรรในเมือง เป็นรรประจำจังหวัด ซึ่งเป็น

เราหน้าตาไม่ดี โดนบลูลี่จากครอบครัว ทำให้เราขาดความมั่นใจในตัวเอง ถึงขั้นไม่กล้าชอบผู้ชายเลย กลัวเขารับไม่ได้ ยิ่งผู้ชายหล่อยิ่งไม่กล้า เราไม่กล้ามีใครเลย เราถามเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า เราสวยแล้ว ไม่รู้

หนูควรทำยังไงดีคะพี่ ๆ น้า ๆ ทุกคน หนูก็เริ่มเป็นสาวแล้วแต่หนูไม่ค่อยกล้าทำอะไรต่อหน้าแม่เลยค่ะ หนูไม่ค่อยมั่นใจที่จะทำอะไรต่อหน้าแม่ อยู่กับเพื่อน ๆ หนูก็ปกติ กล้าทำทุกอย่าง หนูเริ่มแต่งหน้า หัดใช้สก