เสียใจกับการตัดสินใจในอดีต

สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้เราอายุได้21แล้ว ถือว่ายังเด็กสำหรับใครหลายๆคน หามีอะไรที่พี่ๆพอจะสอนหนูได้ หนูยินดีรับคำสอนค่ะ คือ ตอนนี้ หนูได้กลับบ้านมาจากสมุทรปราการที่นั่นเป็นบ้านของแฟน ที่เรากลับมาที่นี่เพ

คือหนูขอเท้าความก่อนเลยนะคะคือหนูมีเพื่อนคนนึงที่สนิทกันแต่ก่อนเขานิสัยดีมากจะไม่พูดทำร้ายจิตใจหนูเลยไม่เคยพูดให้หนูหน้าแตกเลยค่ะพอเวลาผ่านมาหนูเริ่มมีความกล้าแสดงออกหลังจากที่ไม่ค่อยพูดขี้อายหนูก็จะม

เราเป็นคนที่ใช้แต่เหตุผลเป็นส่วนใหญ่ค่ะ การเลือกใช้อารมณ์เลยน้อยมากถึงมากที่สุด ต่อไปนี้คำพูดอาจจะดูแปลกๆแต่เราเป็นงั้นจริงๆ เราเป็นคนที่ไม่รู้วิธีใช้อารมณ์สักเท่าไหร่ค่ะ(แบบลึกซึ้งธรรมดา-มาก)จำได้ว่

คือ เราเป็นผู้หญิง มีแฟนอยู่แล้วเป็นผู้ชายห่างกับเรา 4ปี คือแฟนเราเป็นคนที่ดีมาก คือจะไม่หึงหวงแบบไม่มีเหตุผล ยิ่งถ้าเพื่อนเพศเดียวกันนางไม่หวงเลย แต่ถ้าเพื่อนผู้ชาย คือเราให้สิทธิ์แฟนหวงได้อยู่แล้ว เ

คือเราคบกับแฟนมาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ ตอนแรกๆที่คุยกันเราทะเลาะกันตลอดเพราะเราไม่ยอมให้สถานะที่ชัดเจนกับเขา เขาเป็นคนอารมณ์รุนแรง โมโหง่าย ไม่พอใจอะไรเขาจะชอบขึ้นเสียงและด่าเรา และเราคิดว่าเขาเป็นคนที่ค่อ

ช่วงมัธยมต้นเรามีกลุ่มที่สนิทด้วยมากๆ มีเพื่อนที่สนิทที่สุดไปไหนไปกันประมาณนี้เลยค่ะ ช่วงมอต้นเราเป็นคนเฟรนลี่เข้าสังคมเก่งมากๆ จนเราลืมเพื่อนตัวเองมีเพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่า จนเพื่อนกลุ่มเก่าไม่เอ

สวัสดีค่ะ คือว่าเราก็ไม่รู้หรอกนะคะ ว่าสมัยนี้ยังมีคนเล่นอันนี่อยู่รึป่าว แต่เราอยากมาระบายให้ทุกคนช่วยเราหน่อยค่ะ คือว่าเรามีเพื่อนอยู่ด้วยกันกับเราตั้งแต่รร.เก่าแล้ว แล้วพอย้ายมารร.ใหม่เราก็มาอยู่ห

เราเป็นคนนิสัยเอาแต่ใจ ขี้หงุดหงิด โมโหร้าย ปากร้ายมาตั้งแต่เด็กๆเลยค่ะ ตอนนี้อายุ30กว่าก็ยังเป็นอยู่ แต่พฤติกรรมเหล่านี้เรามักจะแสดงออกกับคนเป็นแฟนซะส่วนใหญ่ถ้ามีเรื่องให้ไม่พอใจ แต่กับคนอื่นเราจะเก็

เราอยากระบายเรื่องในอดีตที่ยังตามหลอกหลอนเราจนทุกวันนี้ มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วง ม.ต้น แต่เรายังรู้สึกเจ็บอยู่เลย และไม่เคยเล่าให้ใครฟังแบบจริงจังมาก่อน ย้อนกลับไปตอน ม.2 เราชอบเพื่อนผู้ช

ปกติถ้าไปเรียนเราจะไม่ได้อยู่กับแม่เต็มเวลาอยู่แค่ตอนกลับบ้าน จนจบ ม.6 เราตัดสินใจซิ่วจะไปเข้ามหาวิทยาลัยปีหน้า กลายเป็นว่าต้องอยู่บ้านเต็มเวลาอยู่บ้านตลอดเพราะอ่านหนังสือ (คือแม่ให้ซิ่วนะคะเพราะคนอณุ