ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า เรามีฐานะที่กลางๆ หาเช้ากินค่ำ ช่วยกันเก็บช่วยกันสร้างสองคนสามี พอมีพอกินในแต่ละวัน ส่วนเก็บมีนิดหน่อย บางวันก็แทบจะไม่เหลือเก็บเพราะค่าใช้จ่ายที่จำเป็นในชีวิตประจำวัน ช่วยกันเก็บ ทำงานจนสร้างบ้านเพิ่งเสร็จไปเมื่อเดือนที่แล้ว หลังแค่เล็กๆต่อเติมมาจากบ้านแม่สามี ช่วงนี้อยู่ในปรับปรุงภายในบ้าน พยายามดิ้นรนมาด้วยกันสองคนสามีตลอด โดยที่ไม่กู้หนี้นอกหรือหนี้ในระบบเลย ถ้าขาดเหลืออะไรจริงๆพ่อแม่เราและพ่อแม่สามีก็จะช่วยเกื้อหนุนอยู่ข้างหลัง
แต่ก็มีคนประเภทที่ว่า ไม่ทราบว่าพูดเล่น ประชดประชัน แขวะ หรืออะไรนะ น้องสาวเราเองนั่นแหละ นางเพิ่งเลิกกับสามีคนเก่าทิ้งลูกหนีมาหาสามีใหม่ แล้วตอนนี้นางก็เพิ่งเริ่มสร้างบ้าน โดยใช้เงินเก็บสามีทั้งปีและแม่สามีไปกู้ธนาคารเกือบแสนเพื่อมาสร้างบ้าน
นางพูดว่า -ได้สิเธอรวยแล้วนิ
- ไม่รู้จะเก็บเงินไว้ตรงไหนล่ะ
- เป็นเถ้าแก่ไปแล้ว
- มีเงินเก็บเดือนละเป็นหมื่นๆ ใช้ไม่ทันล่ะมั้ง
-สามีพาไปเที่ยว ไม่เหมือนเราสามีไม่เคยพาไปไหนเลย อิจฉาอะ
อะไรประมาณนี้แหละค่ะ พอเราจะอธิบายนางว่าความจริงกว่าจะดีขึ้นมาได้ เราต้องใช้ความพยายามกันทั้งนั้น ไม่ได้รอคอยวาสนา เดี๋ยวสามีทำให้ เดี๋ยวพ่อแม่สามีซัพพอร์ตเต็มที่ อย่างที่นางเป็นอยู่ทุกวันนี้ แต่นางก็ไม่ฟังเหตุผลค่ะ พูดแขวะแบบนั้นแล้วหาข้ออ้างว่าไม่ได้ว่างคุยแล้ว ค่อยโทรหาใหม่ แล้วนางก็วางสายไปเฉยเลย นางพูดๆๆ คิดเอง เออเองก็นางไปคนเดียว ไม่มีช่องว่างให้เราได้บอกเหตุผลเลย นางพูดเชิงประชดแบบนี้กับเราบ่อยมากเลยนะ ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง
ถ้านางฟังสักนิดเราก็พร้อมอธิบายและบอกว่าการใช้ชีวิตเราเป็นอย่างไร ตอนนี้ถึงจะดีในระดับเริ่มต้น แต่มันก็ดีกว่าชีวิตที่ผ่านมา และต้องดีขึ้นไปให้ได้อีกในทุกๆวันของชีวิต เรากับนางขาดการติดต่อกันไปประมาณ 2 ปี ก็เพราะนางเป็นคนแบบนี้แหละ เราถึงหายไปด้วยกันสองปีแบบไม่คุย ไม่ติดต่อกันเลย ตอนนางอยู่กับสามีเก่า (พ่อของลูก) นางก็อวดอ้างสรรพคุณสามีเก่าสารพัด มีบ้านแล้ว มีรถแล้วนะ เมื่อไหร่เราจะมีล่ะ พอมากับสามีใหม่คนปัจจุบัน สามีทำความฝันของนางให้เป็นจริง พ่อแม่สามีซัพพอร์ต ส่วนนางไม่ทำการทำงานอะไรค่ะ งานหนักไม่เอาเบาไม่สู้ รอแค่ให้สามีหามาให้ สามีนางก็ไม่ได้มีงานประจำ แค่รับจ้างทั่วไป ถ้าไม่มีคนจ้างก็ว่างงาน ดีกว่าเราหน่อยก็มีส่วนปาล์ม ทำไร่ ทำนา เอาเงินส่วนนั้น มาหมุนสร้างบ้าน ต่อไปนางก็จะมีลูกกับสามีใหม่อีก ก็นั่นล่ะถึงจะหายไปแต่คำว่าคนในตระกูลเดียวกันยังไงต้องกลับมาพบกันอีก ว่าจะไม่ถือสาอะไรนางแล้วนะ แต่ขอเอามาตั้งกระทู้สักหน่อยเถอะ หลายครั้งแล้วนะเธอ เอาจริงๆนะ นางน่าจะมีฐานะที่โอเคกว่าเราอยู่ในระดับหนึ่งนะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องมาพูดทำนองประชด แวะ อิจฉา อะไรเราด้วย สามีนางก็ออกจะมีฐานะ หรืออาจเป็นเพราะนางต้องมาเริ่มนับหนึ่งใหม่จากที่เมื่อก่อนมีครบทุกอย่างแล้วโอ้อวดเราไว้เยอะ สุดท้ายไม่เหลืออะไร ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ครั้งที่ร้อย ต่างกับเรานะ เราเริ่มจากศูนย์คือศูนย์จริงๆ แต่เราพยายามช่วยกันสองคนสามี จนมาถึงตอนนี้ชีวิตก็ไม่ได้ลำบากเหมือนแต่ก่อนแล้ว
#แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวยใหญ่โตเหมือนที่นางพูดหรอกค่ะ เราก็ยังเป็นเราคนเดิม ไม่เคยลืมตัวตนว่าตัวเองมาจากไหน##
##ขอความคิดจากเพื่อนๆที่สร้างสรรค์ และ ไม่มีคำหยาบคาย นะคะ เดี๋ยวทางเว็บไซต์บล็อกได้ค่ะ## ขอบคุณมากนะคะ
ถ้าเพื่อนๆเจอเพื่อนที่ชอบแขวะ พูดประชดประชัน
แต่ก็มีคนประเภทที่ว่า ไม่ทราบว่าพูดเล่น ประชดประชัน แขวะ หรืออะไรนะ น้องสาวเราเองนั่นแหละ นางเพิ่งเลิกกับสามีคนเก่าทิ้งลูกหนีมาหาสามีใหม่ แล้วตอนนี้นางก็เพิ่งเริ่มสร้างบ้าน โดยใช้เงินเก็บสามีทั้งปีและแม่สามีไปกู้ธนาคารเกือบแสนเพื่อมาสร้างบ้าน
นางพูดว่า -ได้สิเธอรวยแล้วนิ
- ไม่รู้จะเก็บเงินไว้ตรงไหนล่ะ
- เป็นเถ้าแก่ไปแล้ว
- มีเงินเก็บเดือนละเป็นหมื่นๆ ใช้ไม่ทันล่ะมั้ง
-สามีพาไปเที่ยว ไม่เหมือนเราสามีไม่เคยพาไปไหนเลย อิจฉาอะ
อะไรประมาณนี้แหละค่ะ พอเราจะอธิบายนางว่าความจริงกว่าจะดีขึ้นมาได้ เราต้องใช้ความพยายามกันทั้งนั้น ไม่ได้รอคอยวาสนา เดี๋ยวสามีทำให้ เดี๋ยวพ่อแม่สามีซัพพอร์ตเต็มที่ อย่างที่นางเป็นอยู่ทุกวันนี้ แต่นางก็ไม่ฟังเหตุผลค่ะ พูดแขวะแบบนั้นแล้วหาข้ออ้างว่าไม่ได้ว่างคุยแล้ว ค่อยโทรหาใหม่ แล้วนางก็วางสายไปเฉยเลย นางพูดๆๆ คิดเอง เออเองก็นางไปคนเดียว ไม่มีช่องว่างให้เราได้บอกเหตุผลเลย นางพูดเชิงประชดแบบนี้กับเราบ่อยมากเลยนะ ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้ง
ถ้านางฟังสักนิดเราก็พร้อมอธิบายและบอกว่าการใช้ชีวิตเราเป็นอย่างไร ตอนนี้ถึงจะดีในระดับเริ่มต้น แต่มันก็ดีกว่าชีวิตที่ผ่านมา และต้องดีขึ้นไปให้ได้อีกในทุกๆวันของชีวิต เรากับนางขาดการติดต่อกันไปประมาณ 2 ปี ก็เพราะนางเป็นคนแบบนี้แหละ เราถึงหายไปด้วยกันสองปีแบบไม่คุย ไม่ติดต่อกันเลย ตอนนางอยู่กับสามีเก่า (พ่อของลูก) นางก็อวดอ้างสรรพคุณสามีเก่าสารพัด มีบ้านแล้ว มีรถแล้วนะ เมื่อไหร่เราจะมีล่ะ พอมากับสามีใหม่คนปัจจุบัน สามีทำความฝันของนางให้เป็นจริง พ่อแม่สามีซัพพอร์ต ส่วนนางไม่ทำการทำงานอะไรค่ะ งานหนักไม่เอาเบาไม่สู้ รอแค่ให้สามีหามาให้ สามีนางก็ไม่ได้มีงานประจำ แค่รับจ้างทั่วไป ถ้าไม่มีคนจ้างก็ว่างงาน ดีกว่าเราหน่อยก็มีส่วนปาล์ม ทำไร่ ทำนา เอาเงินส่วนนั้น มาหมุนสร้างบ้าน ต่อไปนางก็จะมีลูกกับสามีใหม่อีก ก็นั่นล่ะถึงจะหายไปแต่คำว่าคนในตระกูลเดียวกันยังไงต้องกลับมาพบกันอีก ว่าจะไม่ถือสาอะไรนางแล้วนะ แต่ขอเอามาตั้งกระทู้สักหน่อยเถอะ หลายครั้งแล้วนะเธอ เอาจริงๆนะ นางน่าจะมีฐานะที่โอเคกว่าเราอยู่ในระดับหนึ่งนะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องมาพูดทำนองประชด แวะ อิจฉา อะไรเราด้วย สามีนางก็ออกจะมีฐานะ หรืออาจเป็นเพราะนางต้องมาเริ่มนับหนึ่งใหม่จากที่เมื่อก่อนมีครบทุกอย่างแล้วโอ้อวดเราไว้เยอะ สุดท้ายไม่เหลืออะไร ต้องเริ่มต้นชีวิตใหม่ครั้งที่ร้อย ต่างกับเรานะ เราเริ่มจากศูนย์คือศูนย์จริงๆ แต่เราพยายามช่วยกันสองคนสามี จนมาถึงตอนนี้ชีวิตก็ไม่ได้ลำบากเหมือนแต่ก่อนแล้ว
#แต่ก็ไม่ได้ร่ำรวยใหญ่โตเหมือนที่นางพูดหรอกค่ะ เราก็ยังเป็นเราคนเดิม ไม่เคยลืมตัวตนว่าตัวเองมาจากไหน##
##ขอความคิดจากเพื่อนๆที่สร้างสรรค์ และ ไม่มีคำหยาบคาย นะคะ เดี๋ยวทางเว็บไซต์บล็อกได้ค่ะ## ขอบคุณมากนะคะ