เป็นเรื่องราวกะทันหันอันน่ารัก อันน่าจดจำที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ปี 2566-2567

ความในใจของฉัน (บันทึกที่ไม่เคยส่งถึงใคร) เธอเคยเป็นเพียงนักเรียนคนหนึ่งในห้องเรียนของฉัน แต่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไร… เธอกลายเป็นคนที่ทำให้ใจฉันสั่นไหว รอยยิ้มของเธอ เสียงทักทายสั้น ๆ หรือแม้แต่

ฉันคิดถึงเธอวันฝนตกพรำๆ อากาศทางโน้นช่วงค่ำๆมันดีไหม เริ่มหนาวแล้วนะอย่าลืมห่มผ้าให้อุ่นใจ ฉันกอดตัวเองยามหวานไหวทุกค่ำคืน อากาศทางนี้กำลังดีเลยนะ ส่งข้อความทักทายเธอก่อนดีกว่าตอนฉันตื่น หลับสบ

https://www.youtube.com/watch?v=zwCaTo_0kuU เราสองคนเคยเดินบนถนนสายเดียวกัน ผ่านรอยยิ้มผ่านเสียงหัวเราะและน้ำตา เคยล้มลงเคยจับมือกันลุกขึ้นมา ทุกวันนั้นยังอยู่ในความทรงจำ แต่เวลาไม่เคยหยุดเดินเส้นทาง

1. เมื่อวานไม่ค่อยได้งาน วันนี้มาช้าเพราะหลับ ขอบคุณไมโครซอฟต์ที่อัปเดตวินโดส์ให้ หอคอยฮานอย ฉันมีความคิดจะทำอยู่เหมือนกันนะ แต่ยังไม่ได้ลงในส่วนเขียนโค้ดเช่นเคย แน่นอนว่าฉันไม่สามารถใช้คณิตศาสตร์มาจั

สวัสดี..กับค่ำคืนวันจันทร์..ค่ำคืนแรกของสัปดาห์ค่ะ.. วันนี้..เพื่อนๆเป็นยังไงกันบ้างคะ.. โชคดี..หรือว่ามีความสุขกันบ้างรึเปล่า.. วันนี้..กู๊ดมีความสุขมากเลย.. ตอนนี้ก็เลยมีเรี่ยวแรง..ที่จะต่อสู้ต่อไปเ

สวัสดีกับค่ำคืนวันเสาร์ค่ะ.. เเป๊ปๆวันเสาร์ก็กำลังจะผ่านพ้นไปแล้วอ่ะ.. เพื่อนๆคิดเหมือนกันมั้ยคะ.. ว่าทำไมเวลามันเดินเร็วอย่างนี้นะ.. แล้ววันนี้เพื่อนๆได้ไปเที่ยวที่ไหนกันมาบ้างรึเปล่า.. หรือว่าไ

คือเรื่องราวมีอยู่ว่าตอนที่ฉันอยู่ม.1ค่ะฉันชอบรุ่นพี่ม.3อยู่คนหนึ่งค่ะสมมุติว่าเป็นพี่(ว.)น่ะค่ะฉันชอบโดนรุ่นพี่ที่สนิทอ้ะค่ะแซวว่าฉันชอบพี่ว.ตอนแรกฉันก็ไม่ได้ชอบพี่ว.หรอกน่ะค่ะแต่แซวไปแซวมาก็เริ่มชอบ