จะขอเล่าตั้งแต่แรกนะคะเราอายุ23 แฟน20 คบกันแรกๆ เราไม่ได้ทำงาน เขาไม่มีงานแต่พอมีเงินเก็บบ้าง มีช่วงนึงเค้าเลือกเรียนต่อ เรียนได้สักพักต้องออกเพราะเงินหมด (ไม่มีคนอื่นซัพพอร์ตนะคะ ค่าอยู่ค่ากินค่าเรียนแฟนเป็นคนหาเองทั้งหมด) พออกมาแฟนก็มาทำงานค่ะ เราทะเลาะกันแรงแฟนขอเลิกให้เหตุผลว่า ดูแลเราไม่ไหวปแล้ว ช่วงนั้นดูเหมือนเราจะเห็นแก่ตัวนะคะ พอเครียใจกัน เราก็ได้ทำงาน แฟนก็ทำงาน จนแฟนได้ซื้อรถใหม่1คัน และแล้วแฟนก็ตกงาน รถที่ซื้อใหม่ดันมาพัง ไม่ทีเงินซ่อมต่อ เราก็ทำงานคนเดียว ดูแลช่วยเหลือแฟนมาตลอด (แฟนวิ่งงานส่งของได้บ้างไม่ได้บ้างในแต่ละวัน) เราใช้เงินคนละกระเป๋า หน้าที่รับผิดชอบแบ่งๆกันไป มีช่วงนึงแฟนเคลียดจนเป็นโรคซึมเศร้าจะ ฆตต. เราดึงสติกับมาได้ แฟนเริ่มดีขึ้นแต่ก็ยังเป็นคนคิดมากอยู่ทุกๆวัน 2วันก่อนที่จะลงกระทู้นี้ แฟนพูดขึ้นมาว่า คบกันมาจะเข้าปีที่2ยังไม่ไปไหนสักที ย่ำอยู่ที่เดิมหรือเป็นเพราะเค้า และแฟนก็พูดต่อว่า หากแฟนติดทหารขออย่างนึงได้ไหม ตั้งแต่คบมาไม่เคยขออะไรเลย หากติดจริงๆขอให้เราไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองฝัน และไปใช้ชีวิตที่ดีกว่านี้ ไม่อยากให้เรารอแล้วทำให้เสียเวลาที่จะต้องทำสิ่งดีๆ เช่นทำตามทางตัวเองที่อยากทำ และแฟนก็พูดว่า แฟนเองก็จะไปทำตามฝันตัวเองแต่ไม่รู้ว่าจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จ ให้เหตุผลว่า เพราะเกิดมา20ปี ใช้ชีวิตโดยไม่มีใครซัพพอร์ตหรือคอยช่วยมาตลอด ไม่อยากให้คนที่เค้ารักมารออะไรแบบนี้ แฟนบอกว่า เชื่อว่าสามารถทำตามฝันได้โดยที่ไม่ต้องเดินไปพร้อมกับใครๆ  หนูเลยบอกว่า หนูให้ที่ขอไม่ได้จริงๆ หนูสามารถรอเค้าได้โดยที่พัฒนาตัวเองไปด้วยและเก็บเงินเพื่ออนาคตไปด้วยได้ ถ้าแฟนติดจริงๆ  
เราอยากถามความเห็นพี่ๆเพื่อนๆว่า หนูทำถูกมั้ย หรือหนูควรปล่อยเค้าให้ไปทำตามฝันตัวเอง  ส่วนตัวหนูเอง ฝันของหนูก็มีค่ะ แต่อยากให้เห็นเค้าอยู่ข้างๆตลอดและมีครอบครัวอบอุ่นด้วยกันกับเค้า หนูเองก็เชื่อว่าคนเราสามารถเดินตามฝันได้และสามารถมีคนรักที่ดีอยู่ข้างๆได้เหมือนกันค่ะ